✍️✍️ توضیح بیشتر جواب: 👈 #وضع_ذاتی است یعنی دلالت یک کلمه بر معنا، از خود #ذات_حرف_و_کلمه بر می آید. خود حروف کلمه -بدون نیاز به چیز دیگر-معنا را می رساند. معنا جزء ذات آن حرف و کلمه است و به همین دلیل نیاز به چیز دیگر نداریم. 🔴 مثلا میخواید کلمه "شرح"رو معنا کنید. بنابر وضع ذاتی میگوییم حروف این کلمه دلالت بر معنایش دارد؛ به این صورت که شین صفت تفشی و پخش شدن دارد و این صفت معادل سازی در معنا میشود. در نتیجه حرف شین در کلمه شرح این اقتضا را دارد که معنا و صفت تفشی و پخش شدن در آن باشد. 🚫 بنابراین اصلا امکان ندارد که کلمه ای که حرف شین در آن است دارای صفت و معنای تفشی و نوعی پخش شدن در آن نباشد. چون این صفت ذاتی حرف شین است. همان طور که در تلفظ و قرائت از آن جدا نمیشود. ♨️♨️ راه شناخت این معنای ذاتی در حروف چیست⁉️ ✅ راه شناخت معنای ذاتی، شناخت معنا و صفتی است که حرف در تلفظ و قرائت پیدا میکند. این تنها چیزی است که ذاتی آن است. مثلا هوا در حرف شین صفت تفشی دارد و این ذاتی آن است یعنی اگر در تلفظ آن صفت تفشی وجود نداشت اصلا حرف شین ایجاد نمی شود. این صفت و معنا ذاتی آن است. 👌 از همین جا بحث در معانی ذاتی حروف و کلمات قرآنی شروع میشود. 📣📣 بحث فعلی ما درباره کلمات قرآنه. https://eitaa.com/joinchat/1348010001Ca7116ed3ed