SH S: جنگ ارزها (ارز جدید متولد می شود) #تحلیل_اختصاصی امروز ذخایر طلای برزیل نسبت به 2 سال گذشته بیش از دو برابر شده و به 130 تن رسیده است. آنها در کنار طلا ذخیره یوان خود را نیز 4 برابر افزایش داده و در مقابل ذخیره دلار و یورو را کاهش داده اند. در این راستا برزیل در دو سال گذشته تجارت با چین را افزایش داده و تجارت با غرب را کاهش داده است. همچنین برزیل و آرژانتین نیز پروژه مشترک ارزی دارند. یعنی آنان یک سیاست مشترک را به عنوان یک خروجی ارزی در دنیا اجرا می‌کنند تا اقتصاد این دو کشور در بحران تغییر نظم مالی دنیا، ضرر و زیان کمتری تحمل کند. برزیل، سومین تولیدکننده بزرگ ذرت در جهان، بیشترین بخش از فروش خود را به چین اختصاص داد. آنچه مشخص است این است که طی 2 سال گذشته یک جنگ مالی بسیار بزرگ ولی پنهان بین محور شرق و آمریکا در جریان بوده است و هر یک از 3 کشور ایران، چین، روسیه به عنوان متحدین اصلی محور شرق وظایفی را به نحو مطلوب انجام داده اند. به عنوان مثال یکی از مسئوليت های ایران، تسلیم کردن کیف پول های آمریکا در منطقه بوده است. ایران بعد از تغییر سیاست خود به تقابل تهاجمی از سال 2018، از قبل درگیری مستقیم با ناتو و شکست سیاست های تهاجمی ناتو توانست نقاط بحرانی را از منطقه به‌سمت اروپا و خاور دور جابجا کند.تنها یک نقطه بحران مانده، آن هم منطقه قفقاز است که بزودی تعیین تکلیف خواهد شد. البته بلوک غرب نیز دست بسته نبود و با تمام توان تلاش کرد در مقابل اتحاد جبهه شرق یک جنگ چند وجهی جهانی را راه بیاندازد. به عنوان مثال یکی از مسئولیت های روسیه کنترل سیاست های حمایتی اروپا و ایجاد تفرقه در بین کشورهای اتحادیه اروپا بود که آمریکا با تحمیل جنگ اوکراین به روسیه، ماموریت را به لحظات جنگ سخت کشانده است. بعد از آن آمریکا به سراغ ایران آمد: جنگ ارزی و همچنین برنامه همه جانبه آشوب های سال گذشته، درواقع حمله اصلی و برنامه نهایی غرب برای مهار ایران بود که شکست خوردند. البته هرگز فکر نکنید کار برای ایران آسان بوده است اتفاقا از این 3 کشور متحد، ایران بیشترین میزان هجمه ها را تحمل کرده و البته شکست سخت تری هم به محور غرب داده است. آمریکا از سلاح اجتماعی تا جنگ ارزی و حملات تروریستی تجزيه طلبان تا جنگ مذهبی را روی میز گذاشته بود که ایران توانست در نهایت به لطف خدا از شر همه این مسائل در امان بماند. حال همه چیز برای ایجاد یک ارز جدید و معرفی آن به عنوان ارز رقیب دلار آماده است اما ابتدا باید اقتصاد دنیا یک مرحله گذار از اقتصاد پترودلاری به سمت اقتصاد چند ارزی را طی کند و پس از تثبیت در آن مرحله، جهان باید منتظر پیروز جنگ جهانی محور شرق با محور غرب باشد و برای حداقل 100 سال آینده تکلیف ابرقدرت های اقتصادی و قدرت های آینده دنیا مشخص شود. پس از آن نوبت شکل گیری مقدمات ارز جدید جهانی است که مثلث ارزش آن بر مبنای 3 ضلع انرژی، صنایع تامین مواد غذایی، طلا شکل خواهد گرفت. اینکه ساختار ارز جدید چیست و چگونه خواهد بود یک بحث تخصصی اقتصادی است که در زمان مناسب به آن خواهیم پرداخت. اما در مرحله گذار کشورهای دنیا جهت تجارت و تامین مایحتاج اصلی خود به سمت تجارت با ارزهای غیر دلاری و متقابل دو کشور حرکت خواهند کرد. توجه بفرمایید آنچه اصل و لازم برای یک کشور است: اینست که با ارز های متقابل یا ارز یوان معامله خواهد شد و محصولات غیر ضروری را برای تجارت با دلار یا یورو کنار می‌گذارند و این روند کم کم جای پترو دلار را خواهد گرفت نکته مهم این است که این به معنای پترویوان نیست نه یوان دلار است و نه چین آمریکا و نه دنیا، دنیای دهه 1950 میلادی هست. به صدها دلیل کشورهای دنیا هرگز به سمت یک تک ارز حرکت نمی‌کنند و خود چین هم چنین خطری را به جان نمی‌خرد. زیرا تک ارزی یوان به این معنی است که نقطه هدف گیری تمام کشورهای ضرر کرده غربی به سمت چین تغییر می‌کند و آنها برای نجات خود به سمت زدن چین تغییر مسیر می‌دهند و همچنین تک ارزی به معنای ایجاد اختلاف بین بلوک شرق خواهد بود. در آینده و با گذر زمان خواهید دید که به مرور بعد از معامله کشورهای دنیا با یوان، آنها به مرور به سمت معامله با ارزهای کشورهای عضو اتحاد های مالی و امنیتی که پایه شرق دارند حرکت می‌کنند. مانند پیمان شانگهای و مشابه آن... آن‌چیزی که در رسانه ها به عنوان پترویوان مطرح می‌شود درواقع نوعی نامگذاری رقابتی علیه دلار جهت روشن شدن مفهوم مطلب به مخاطب است ولی از لحاظ تخصصی این نام‌گذاری صحیح نیست.