#استاد_پناهیان #ماه_مهمانی_خدا #ماه_رمضان 🌙 شب‌های روشن؛ روزهای آرام 🔻هزاران فرشته زیبای الهی که هیچ همهمه‌ای ندارند و جایی را اشغال نمی‌کنند، در حال پذیرائی‌اند. با لب هایشان به تسبیح خدا مأمورند و با نگاه مهربانشان به تحسین مهمانان مشغول. گاهی دستان پر عاطفه خود را برای دعوت به سوی مهمانان دراز می‌کنند؛ و گاهی برای دعا به ایشان، به سوی میزبان بالا میبرند. و خداوند با رضایت، خواسته‌های ایشان را در حق بندگانش اجابت میکند. 🔻در شب نشینی‌های شهر خدا رمزهای راز و نیاز گشوده می‌شود، و سحرگاهان که قفل دل‌های بسته باز شده است، ابواب نورانی لبخند خدا، آفتاب مغفرت را بر لب بام خانه‌ها می‌تاباند. آنجا شب‌ها از روز روشن‌تر است و روزها از شب آرام‌تر. خواب سبک شب، با آرامش سنگین روز هم‌بستر می‌شود؛ و رویاهای زیبای شبانه، روزها تعبیر می‌شوند. با آنکه از فرط قیمت، به جای شبانه‌روز لحظه‌ها شمرده می‌شوند، هیچ شتاب اشتیاقی با تعجیل تخریب نمی‌شود. 🔻زمان، برکات خود را به زمین ارزانی کرده است، و شبانه روز، با آنکه با سرعت عبور می‌کند، توسط مهمان شهر به نرمی مرور می‌شود. این همه به خاطر آن است که زمان با مهمانان خدا مهربان است و زمام خود را به دست دل ایشان سپرده است. گویا در این شهر مهمانان می‌توانند شقّ‌القمر کنند و ردّالشمس نمایند؛ می‌توانند در زمان حال به عقب برگردند و جبران مافات کنند و به جلو بروند و تدبیر ماآت(آینده) کنند. 👈🏼 بخشی از کتاب " #شهر_خدا اثر علیرضا پناهیان 📎 Panahian.ir/post/22 @afsaranjangnarm_313

#استاد_پناهیان #ماه_رمضان #ماه_مهمانی_خدا 🌙تنها در این شهر می‌شود حقیقت دنیا را دید، و شیرنی آخرت را چشید! 🔻در شهر خدا به مهمان‌ها وعده داده شده است که اگر تا شام لب به آب و نان نزنند و جسم خود را از طعام و شراب خالی نگه دارند، خداوند جان آنان را از جام خود سیراب می‌کند و از جانب خود سیرشان می‌گرداند. ایشان هم، حاضرند از گرسنگی و تشنگی بمیرند، اما جای خوان خدا را در جانشان خالی نگه دارند، تا هنگامه تحقق وعده الهی را در اوج ضعف جسمانی روزه داری خود تجربه نمایند. گویا از نور او نیرو می‌گیرند و از سیر به سوی اون سیراب می‌گردند. 🔻تنها در این شهر می‌شود حقیقت دنیا را دید، و شیرنی آخرت را چشید. آدم قبل از ورود به این شهر، باور نمی‌کند که زندگی بدون دست آلودن به دنیا چگونه می‌تواند این همه دلچسب باشد. تازه آنجا می‌شود فهمید در زندگی هر چه از دنیا بیشتر بهره مند شوی، کمتر از لذت حیات برخوردار می‌شوی. از حداقل خورد و خوراک گذشتن، تو را قوی می‌کند و دنیا را ضعیف و حقیر. در این شهر میشود دید دنیا چگونه اسیر آدمی است و هرگز نمی‌تواند بر او سلطه یابد. 🔻واقع مطلب آن است که در این شهر آنچه مهم است، رابطه مهمانان با میزبان است. و آن قدر این امر مهم است که اگر گرسنگی کشیدن، آن رابطه را نزدیک‌تر می‌کند؛ همه با کمال رضایت آن را می‌پذیرند. 👈🏼 بخشی از کتاب " #شهر_خدا اثر علیرضا پناهیان 📎 Panahian.ir/post/22 📖@afsaranjangnarm_313📖