بسم الله الرّحمن الرّحیم مجلس نهم _ تذکّرات اخلاقی کرونا (۲) در فرهنگ دینی و قرآنی، یکی از اسباب و ریشه های مصائب و سختی ها در دنیا، #گناه شمرده شده است. " ظَهَرَ الفَسادُ فِی البَرّ والبحرِ بِما کَسَبَت أیدی النّاسِ لِیُذیقَهُم بَعضَ الّذی عَمِلوا لَعلّهُم یَرجِعون " ( روم ۴۱) "فساد"، نتیجه ی ما کَسَبَت أیدی النّاس است. نوع عمل و کنش های انسانها و جوامع انسانی در نحوه ی حیات تاثیرگذارند. "گناه"، عالم را دچار اختلال میکند و نظم طبیعی آن را بهم میزند. وقتی حالت طبیعی عالم دگرگون شود، سختی و صعوبت و مشکل و به تعبیر قرآنی "بأس"، ره آورد قهریِ آن است. تا این مرحله میشود "عقوبت" امّا آیات نورانی قرآن کریم به این بسنده نمیکنند. بله عقوبت هست ولی تنها عقوبت نیست. عقوبتی ست که در درون خود هشدار و تذکّر هم دارد تا انسانِ غافل به خود بیاید و تا فرصت هست از مسیر نادرست برگردد و طبق ادبیّات قرآن، #توبه کند. لذا ذیل همین آیه ای که اشاره شد، صحبت از برگشت است؛ " ... لَعلّهُم یَرجِعون " یا در آیات دیگر پس از تبیین بأس و شدّت، فلسفه ی آنها را "تضرّع" بیان میکند؛ " ... لَعَلّهُم یَتَضرّعون " (انعام ۴۲) و یا " ... لَعَلّهُم یَضَرّعون " (اعراف ۹۴) درست است که بأس و شدّت در بعضی مواقع نتیجه ی خطا و گناه است ولی همین میتواند برای بشر تذکّر هم باشد تا شاید با زاری و ناله برگردد. خداوند متعال پس از تبیین چراییِ مشکلات و مصائب در آیه ی ۴۳ سوره ی مبارکه ی انعام، جوامع گذشته را با یک سؤال توبیخ میکند؛ " فَلولا إذ جاءَهم بأسُنا تَضَرّعوا ... " پس چرا هنگامی که عذاب ما به آنان رسید تضرّع نکردند؟ که البتّه در نقل آن برای ما حکمت است. حالا با توجّه به این مقدّمه ی معرفتی عرض میکنیم چه بسا بیماری کرونا هم نتیجه ی غفلت ها،گناهان،کفران ها،ظلم ها و ... باشد. چه بسا این بیماری فراگیر که همه ی جغرافیای این کره ی خاکی رو درگیر کرده، زینهار و هشداری باشد به ازای یک غفلتِ عمومیِ متراکم. اگر از این زاویه به این بیماری نگاه کنیم، میشود #تذکر . حقیقت این است که در طول تاریخ، بلا و مصیبت های بزرگ و فراگیر کم نبودند؛ خشکسالی ها و قحطی ها، سیل و زلزله ها، بیماری های واگیر و لاعلاج و ... که برای همه یک نسخه ی معنوی مشترک، طرح میشود؛ توجّه به خداوند و التجاء به او و استغفار به درگاه او . اینجا هم باید عرض کنیم در مواجهه ی با این بیماری در کنار رعایت های بهداشتی که ذیل مفهوم عام "تقوا" تعریف میشود، نباید از هشدار اصلی آن غافل شویم. مضمون ساده ی هشدار کرونا میتواند این باشد که ای انسان مغرورِ از خدا دورشده ، ملجأ و پناهی غیر خداوند نیست پس با تضرّع و انابه و توبه به سوی او برگرد. ماه مبارک رمضان و شب های قدر برای این منظور بهترین فرصت است. اینطور نباشد که هشداری به این بزرگی، جلوی دیدگان ما ظاهر شود و ما خدای ناکرده اینقدر مشغول حاشیه ها شویم که از اصل هشدار باز بمانیم که این خود همان قساوت قلبی ست که قرآن بیان میفرماید؛ " ... وَلکِن قَسَت قُلوبُهُم وَ زیّنَ لَهُمُ الشّیطانُ ما کانُوا یَعمَلون " (انعام ۴۳) #منبر_کوتاه_مکتوب #رمضان_المبارک_۱۴۴۱ eitaa.com/aftabhosn