به نام خدا زلف آشفته ی او موجب جمعیّت ماست ... در فروردین ۹۸،توفیق داشتم با عزیزان #گروه_تبلیغی_صبح در عملیّات کمک رسانی به سیل زدگان #پلدختر همراه باشم. در باب #سیل اخیر و حواشی آن مطالب زیاد و متنوّعی را میتوان طرح کرد که اشاره و پرداختن به آنها در این مجال نمیگنجد. به همین دلیل به یک نکته که بیشتر نظرم را به خود جلب کرد و به تأمّل واداشت، کوتاه اشاره میکنم؛ واضح است که حجم و گستردگی #سیل و مصیبت های ناشی از ویرانگری های آن قابل توصیف نیست و هرچه در این باره گفته شود،قطعاً اندکی از بسیار خواهد بود که تصاویر و فیلم ها فقط گوشه ای از ابعاد مادّی این فاجعه را میتوانند نشان دهند. امّا در کنار سنگینی بلا و ابتلاء سیل، سیلِ #همدردی و #همراهی مردم به ویژه جوانان و بعضاً نوجوانان بود که انصافاً قابل بیان نیست. دوربین ها شاید بتوانند تا حدودی تخریب ها و ویرانی های ناشی از سیل را در قالب عکس و فیلم به ما نشان دهند، ولی آیا میتوانند این حجم از #غمخواری و #مواسات را هم نشان دهند؟! آیا میتوانند ابعاد معنوی اهتمام به امور مسلمین را به تصویر بکشند؟! آیا میتوانند اعماق مجاهدت و اخلاص را منتقل کنند؟! آیا میتوانند تراکمِ حضور در صحنه و همبستگی و اتّحادِ جریان اهل حق -که در حقیقت پرتوی از جریانِ زیبای اربعینِ سالهای اخیر است- را منعکس کنند؟! و آیا و آیا ... این اهتمامِ شایسته ی مؤمنین نسبت به احوال مصیبت دیدگان که برخاسته از معرفت و بصیرت دینی است را باید دید و بیان کرد و جلوی دیدگان آورد تا در مقابلِ بعضی از مظاهر گناه و معصیت در جامعه، منفعل و ناامید نشد و امیدوارانه روی این سرمایه ی ایمانی جوانان حساب باز کرد و از این ظرفیّت بزرگ برای امر هدایت بهره جست. #آفتاب_حسن eitaa.com/aftabhosn

بسم الله الرّحمن الرّحیم مجلس ششم _ مسئولیّت مواسات اگر در معارف دینی تأمّل کنیم، حقیقتِ تعهّد و مسئولیّت پذیری را در جای جای دین به وضوح مبینیم ولی در اینجا به دلیل محدودیّت ها به بعضی از جلوه های آشکارتر آن میپردازیم. از جمله ی مسئویّت ها، مسئولیّتِ توجّه و اهتمام نسبت به امور و مسائل سایر اعضاء جامعه است. در فرهنگ دینیِ برخواسته از روایات و سیره ی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) بی تفاوتی و بی خیالی نسبت به احوال سایرین معنا ندارد. چنانچه خدای ناکرده برای فردی یا افرادی مشکلی پیش بیاید، همگان خود را در آن شریک میدانند و مشکل آنان را مشکل خود میدانند و از درد و رنج او درد میکشند و رنج میبرند و طبیعتاً در صدد رفع مشکل برمی آیند کما اینکه برای رفع مشکل خود اقدام میکنند. مهم همدردی مؤمنین نسبت به همدیگر است. در کافی شریف روایتی از پیامبر گرامی اسلام (ص) نقل میشود بدین مضمون که مؤمنین با هم برادرند و با هم همچون یک پیکرند و هنگامی که عضوی از این پیکر دچار درد و ناراحتی شود، بقیّه ی اعضاء هم این درد را احساس میکنند. چو عضوی بدرد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار / اگر مصیبتی و یا بلایی بر مؤمن یا بخشی ازجامعه ی ایمانی وارد شود، سایرین بی تفاوت به نظاره نمی نشینند بلکه دغدغه مندانه به دنبال کمک و رفع مشکل هستند. جلوه های زیبای این غمخواری و همدردی را در جریان زلزله و سیل در کشورمان شاهد بودیم. عنوان دینی این معنی #مواسات است که البتّه آسان نیست و مسئولیّت سنگینی ست. در بعض روایات در کنار "انصاف" و "ذکر" اشدّ فرائض و در بعض دیگر سیّدالاعمال معرّفی شده است.نباید تصوّر شود که کمک به دیگران و همدردی با دردمندان، صرفا یک کار خوبِ بافضیلت است بلکه وظیفه ای حتمی و اقتضای ایمان و دیانت است که در جلسات قبلی توضیح داده شد. پیامبر گرامی اسلام (ص) _طبق نقل_ فرمودند: " مَن أصبَح و لم یهتمّ بأمور المسلمین فلیسَ بمسلم " بخش پایانی این حدیث نورانی، به شدّت تکان دهنده است. البتّه لِمَن کانَ لَه قَلب. صحبت از فقط یک کار ثواب دار نیست. در امتحان شداید و سختی، ایمان ما محک میخورد. نقل است که سیّد بحرالعلوم روزی یکی از شاگردانِ عالم خود را مؤاخذه و توبیخ کرد که از خدا نمیترسی؟شاگرد با حیرت تمام از تقصیر خود میپرسد که استاد پاسخ داد، همسایه ات وضع خوبی ندارد و مدّتیست که گندم و برنج گیرشان نیامده و گرسنه اند.شاگرد قسم یاد میکند که از حال و روز او بی خبر بودم. سیّد بلافاصله فرمود که میدانم خبر نداشتی چراکه اگر خبر داشتی و کاری نمیکردی، اصلاً مسلمان نبودی. اشکال این است که چرا باید از احوال همسایه ی خود بی خبر باشی؟ کلام سیّد بحرالعلوم مأخوذ از متن روایات اهل بیت (ع) است. سنّت مواسات و همدردی، نه فقط در کلام و بیان که سیره ی عملی اولیاء دین بود به طوریکه بدون استثناء بدان اهتمام داشتند و به تعبیری سنّت مشترک همه ی امامان ما بود. بعد از فاجعه ی روز عاشورا از امام زین العابدین (ع) درباره ی زخمی کهنه روی دوش مبارک حضرت اباعبدالله(ع) _ علاوه ی بر زخم های فراوانِ تازه _ سؤال کردند که پاسخ شنیدند که آن پینه مربوط بود به اثر کیسه های نان که آن حضرت برای فقرا و گرسنگان حمل میکردند. در شرایط امروزِ جامعه و با توجّه به فشارهای اقتصادی و بیماریِ همه گیر کرونا که خود مزید بر علّت شد، توجّه مؤمنین به مسئولیّتشان نسبت به نیازمندان بسیار لازم و بایسته است.نکته ی پایانی اینکه در شرایط سخت، همه مسئولند البتّه توانگران و اغنیا مسئولیّت شان پر رنگ تر است. #منبر_کوتاه_مکتوب #مسئولیت_پذیری_اجتماعی #محرم_الحرام_۱۴۴۲ eitaa.com/aftabhosn