ای دل ز هر چه هست چه باور کنی چه نه باید کشید دست چه باور کنی چه نه! تا کی به پای آمدنش صبر می‌کنی؟ دل برد و دل نبست چه باور کنی چه نه...

خانه ی من از درون ابر است و بیرون آفتاب،،

-«so upset by everyone»-

It's raining.. just right now ;))

*وقتی زندگی یه فرصت طلایی بهت میده ولی تو هنوز درگیر خاطرات مزخرف گذشته ای .. #باگ_های_زندگیمون

محض رضای خدا زهرا یه کم آی ان تی پی باش نه یه کم تی باش حداقل یه کم هم اینجوری باش در مقابل دیگران که: « خب که چی؟» خو یه کم... بد نیس باور کن... لازمه

خب من برونگرا ام ولی اساساً آدم ابرازگری نیستم به هیچ وجه در حد خفگی احساسات و افکارم رو تو خودم نگه میدارم و شاید فقط پنج درصدش رو بروز میدم

چه توقعی داری وقتی این‌همه غم تو سینه‌م گیر کرده، غذا از گلوم پایین بره!

دوباره احساس غریبگی با هرآنچه اطرافمه

https://eitaa.com/monib_313/4685 درسته ما داستان قشنگی داشتیم، اما پایان قشنگی نداشتیم، و همین برای فراموش کردنت کافیه..!

آره بزار بگم اینجا رو پرایوت نکردم چون همیشه رگه هایی از امید تو «ندونستن» و درست ترش تو «احتمالات» وجود داره! چون حالا امید عجیب و مضحکی دارم که روزی معجزه وار به این گوشه ی خاک گرفته و خاکستری از دنیا سری بزنی! که یکی از این اعداد بی معنی و ناشناسی که زیر هر پیام هست مال تو باشه! که هنوز به نحوی _هر چه که هست_ به هم مربوط باشیم!

با تو هستم با تو؛ غبار عجیب و مبهمی که فضای ذهنم رو پر کردی حتی نمیدونم کی هستی! اما دلخواهی! تو به شدت دلخواهی دوم شخص مفردِ مجهول!