https://eitaa.com/monib_313/4685 درسته ما داستان قشنگی داشتیم، اما پایان قشنگی نداشتیم، و همین برای فراموش کردنت کافیه..!

آره بزار بگم اینجا رو پرایوت نکردم چون همیشه رگه هایی از امید تو «ندونستن» و درست ترش تو «احتمالات» وجود داره! چون حالا امید عجیب و مضحکی دارم که روزی معجزه وار به این گوشه ی خاک گرفته و خاکستری از دنیا سری بزنی! که یکی از این اعداد بی معنی و ناشناسی که زیر هر پیام هست مال تو باشه! که هنوز به نحوی _هر چه که هست_ به هم مربوط باشیم!

با تو هستم با تو؛ غبار عجیب و مبهمی که فضای ذهنم رو پر کردی حتی نمیدونم کی هستی! اما دلخواهی! تو به شدت دلخواهی دوم شخص مفردِ مجهول!

دل تنگم دل تنگم... من از سفر نمی هراسم هیچ....

از زندگی از این همه تکرار بیزارم!

جایی میخواستم تا آرام بگیرم...

ملامتم نکن. من کسی رو نداشتم گمونم هیچ وقت در زندگیم واقعاً کسی رو نداشتم.

دقت کردین این آدمای همیشه مثبت چقدرر زدنی ان یعنی واقعاً حس می‌کنم زدن شون میتونه لذت عظیمی رو بهم بده

بعضی اوقات..

هر چه قدر هم سطحی باشیم همه ی ما تعلقی داریم که عمیق مون می‌کنه ...

لایک وات د هل تازه نیم ساعت بود بعد از خستگی مفرط امروز، خوابم برده بود که به طرز غیر قابل توضیحی زبونم رو خیلی شدید تو خواب گاز گرفتم://// و طبیعتاً از دردش از خواب بیدار شدم پا شدم رفتم دهنم رو شستم چون خون اومده بود یه کم عرق نعنا خوردم چون وضع معده م این روزا اصن خوب نیس و خب الان کاملاً خواب از سرم پریده -_-