#نهج_البلاغه 🪐غَرَّارَةٌ، غُروْرٌ ما فِيْها، فانِيَةٌ فان مَنْ عَلَيْها، لا خَيْرَ فِي شَيْء مِنْ أزْوادِها إلاّ التَّقْوى. مَنْ أَقَلَّ مِنْها اِسْتَکْثَرَ مِمَّا يُؤْمِنُهُ وَ مَنْ اِسْتَکْثَرَ مِنْها اِسْتَکْثَرَ مِمّا يُوبِقُهُ وَ زالَ عَمّا قَلِيْل عَنْهُ 🌎دنيا بسيار فريبنده است و آنچه در آن است فريب و نيرنگ است، فناپذير است و هر کس در آن است نيز فانى مى شود، و همه زاد و توشه هاى آن، جز زاد و توشه تقوا، بيهوده است، هر کس به مقدار کفايت از مواهب دنيا قانع شود آرامش بيشترى به دست مى آورد، و آن کس که از آن بسيار طلبد وسيله نابودى خودرا بيشتر فراهم ساخته است (اضافه بر اين) آنچه را به دست آورده به زودى از دست او مى رود!» ✍ عاقل کسى است که از آن به مقدار کم (به اندازه کفاف) قناعت کند تا اسباب امنيّت خاطر فراهم سازد چرا که آنها که فزون طلبند براى حفظ اين فزونى خود را در معرض آفات فراوان قرار داده و عوامل بدبختى و نابودى خويش را به دست خويش فراهم مى سازند. 📘#خطبه_111