﷽
*✅ #روزبرگ_شیعه*
*موضوع امروز: «دحوالارض، نسیم رحمت الهی»*
*روز جمعه، ١۴٠٠/٠۴/٠٣*
*✍️ مناسبت روز:* *امشب شب «دحوالارض» و فردا بیست و پنجم ذی‌القعده، روز «دحوالارض» و روز گسترش یافتن زمین از محل خانه کعبه است که برای اهل معنی و صاحبان سير و سلوك، يكى از روزهای مهم سال است لذا ضمن گرامیداشت این شب و روز بزرگ، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛*
*فرصت‌های ویژه معنوی در زندگی بشر، نعمت‌های مغتنمی هستند که جسم و روح انسان را نوازش داده و موجبات شادمانی و آرامش بشریت در دنیا و آخرت می‌شوند؛ چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «انَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها»: «همانا در طول زندگی شما، نسیم‌های رحمتی از سوی پروردگارتان می‌وزد؛ پس به هوش باشید تا خود را در معرض آنها قرار دهید» (کافی، ج٣، ص٢١٢)*
*بی‌شک یکی از این نسیم‌های رحمت الهی در طول سال، شب و روز دحوالارض است که برای اهل مراقبت اهمیت ویژه‌ای داشته و دارد، ولی متأسفانه کمتر مورد توجه عامه مردم قرار گرفته و بسیاری از مؤمنین به دلیل عدم آگاهی و شناخت لازم نسبت به این هدیه بزرگ الهی، خود را از این فرصت طلایی محروم می‌نمایند؛ لذا بر آن شدیم که در این مجال کوتاه در حد امکان از «دحوالارض» و عظمت و اعمال و احکام آن سخن بگوئیم؛*
*✍️ دحوالارض، زمانی است که خداوند به جهان خاکی، حیات بخشیده و زمین را از زیر کعبه گسترانیده و پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته بود، حضرت حق، اراده نمود تا کره زمین را برای زندگی انسان و سایر موجودات مهیا نماید؛ از این رو، بخش‌هایی از زمین، شروع به خشک شدن نمود تا کم کم به شکل امروزین درآمد و طبق روایات اسلامی، اولین نقطه‌ای که از زیر آب سر برآورد، مکان کعبه شریف و بیت‌اللّه الحرام بود که مفسران، آیه ٣٠ سوره نازعات «وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا» را به همین واقعه تفسیر نموده‌اند و همچنین بر همین اساس شهر مكه را «اُمُّ الْقُرا» يعنی مادر همه آبادی‌ها دانسته‌اند.*
*✅ البته گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای بزرگ دیگری نیز بر شرافت این شب و روز افزوده است که در روایات به چند مورد از آنها اشاره شده است:*
*⬅️ روز میلاد شیخ الانبیاء حضرت ابراهیم (ع)؛*
*⬅️ روز میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)؛*
*⬅️ روز ساخت کعبه توسط حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) به همراهی حضرت جبرئیل (ع) و نصب سنگ حَجَرالاَسود؛*
*⬅️ خروج رسول اکرم (ص) از مدینه به همراه هزاران نفر به سوی مکه، به قصد حجت‌الوداع؛*
*⬅️ روز قیام قائم آل محمد (عج) طبق برخی روایات؛*
*✍️ همچنین در این روز پرفضیلت، اعمال ويژه‌ای در روایات توصیه شده است که عبارتند از:*
*1️⃣ احیاء و شب زنده‌داری در شب دحوالارض که برابر با عبادت صد سال است؛*
*2️⃣ روزه گرفتن در روز دحوالارض که از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز است و در روایت آمده که هر کس این روز را روزه بدارد، روزه‌اش کفاره هفتاد سال میباشد؛*
*3️⃣ غسل روز دحوالارض که بسیار فضیلت دارد؛*
*4️⃣ خواندن دو رکعت نماز در وقت چاشت (اول بالا آمدن آفتاب) که در هر رکعت بعد از «حمد»، پنج مرتبه سوره «الشمس» خوانده و بعد از سلام نماز بگوید: «لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»، سپس دعا کند و بخواند «یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ»*
*5️⃣ خواندن دعایی است که شیخ در «مصباح» فرموده: «اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ...»؛ که انشاالله با مراجعه به کتاب شریف مفاتیح‌الجنان، این دعا را به صورت کامل بخوانید؛*
*6️⃣ به‌جا آوردن زیارت حضرت رضا (ع) که یکی از بهترین و با فضیلت‌ترین اعمال مستحبی در این روز است.*
*همچنین در روایات آمده که در این شب و روز، هزار هزار رحمت الهی نازل می‌شود و اگر در آن، گروهی به ذكر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پيش از آن‌كه متفرق شوند برآورده می‌سازد. «انشاالله»*
📚 وسایل الشیعه، ج٨، ص١٨٢؛ و مفاتیح الجنان، اعمال ذی‌القعده.
━━━━⊱♦️⊰
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز: «#عيد_بزرگ_بندگی»
روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۴/٠٧
✍️ مناسبت روز: امروز، روز #عرفه و روز شهادت حضرت #مسلم_بن_عقیل (ع) است که در روز گذشته در رابطه با این مناسبت سخن گفتیم؛ اما امشب، شب #عید_قربان و از چهار شب با برکتی است که شب زنده‌داری در آنها سفارش شده و طبق روایات درهای رحمت الهی در این شب و روز به روی بشریت باز است، چنانچه پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «خداوند متعال در عيد قربان، با عنايت (ویژه) به زمين مى‌نگرد، پس از خانه‌ها بيرون آييد تا رحمت الهی به شما برسد» لذا ضمن تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛
عید قربان، یادآور ایمان راسخ #حضرت_اسماعیل (ع) در قربانگاه عشق، و ایثار و تسلیم #حضرت_ابراهیم خلیل (ع) در برابر خواست و رضای الهی و گذشت از فرزند عزیزتر از جانش در مسیر عبودیت و بندگی خدا است، لذا عید قربان را باید «عید بزرگ بندگی» بنامیم چراکه حضرت ابراهیم (ع)، قبل از بردن اسماعیل (ع) به قربانگاه، نفس خود را در پیشگاه درگاه ربوبیت قربانی کرد؛ و به بشریت ثابت نمود که محبت خداوند در قله محبت‌ها قرار دارد و همه‌ی علایق دنیا در طول محبت الهی معنا می‌شوند؛ لذا باید اذعان نمود که حضرت ابراهیم (ع) در عید قربان، «#قله_بندگی» را به نمایش گذاشته و خداوند متعال نیز آن حضرت را به عنوان الگو و «#اسوه_حسنه» در قرآن کریم معرفی نموده است؛
✍️ کلمه «عید» از «عود» گرفته شده و به معنای بازگشت است؛ بازگشت از زندان نفس و تسلط اهریمن به سوی خدای رحمان و رحیم؛
کلمه «قربان» نیز از نظر لغوی از لفظ «قرب» گرفته شده؛ لذا هر چیزی که وسیله قرب و نزدیکی به خداوند تعالی شود را «قربانی» می‌نامند؛ حالا آن چیز می‌تواند ذبح حیوان باشد یا هر نوع صدقه دیگر؛
بنابراین «عید قربان»، به معنای «بازگشت انسان به مقام تقرب الهی» است که این مقام بلند، تنها در سایه مبارزه با هواهای نفسانی و در پرتو تهذیب نفس، خودسازی و بهره‌گیری از فرصت‌های ناب زندگی به دست می‌آید؛
البته طبق آیات قرآن کریم، تاریخچه «قربانی» کردن به زمان حضرت آدم (ع) برمی‌گردد، وقتی که فرزندان ایشان، «هابیل» و «قابیل»، قوچ و مقداری گندم را به عنوان قربانی به بارگاه خداوند تقدیم نمودند و طبق آیه ٢٧ سوره مائده این قربانی از «هابیل» پذیرفته شد و از «قابیل» پذیرفته نشد؛ و پس از آن، این عمل در تمام ادیان آسمانی به عنوان یک عبادت و در مناسبت‌ها و مواقع خاص به عنوان یک دستور و آیین الهی برجای ماند؛
در دین مبین اسلام نیز قربانی کردن، از سنت‌های الهی در مراسم حج است که زائران بیت‌الله‌الحرام پس از انجام مناسک حج و رسیدن به خلوص بندگی، در روز عید قربان به امر الهی حیوانی را قربانی کرده و شکر الهی را بجا می‌آورند؛
البته قداست و تعالی قربانی کردن در ریختن خون حیوان نیست، بلکه طبق روایات اسلامی، قربانی کردن در این روز، نماد قربانی کردن نفس و خالص شدن برای خدای یگانه است، چنانچه حضرت سجاد (ع) حقیقت قربانی را این‌گونه بیان فرمودند: «حج گزار و قربانی کننده، با تمسک به حقیقت پرهیزکاری، گلوی دیو طمع را می‌برد و او را می‌کشد» [مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۱۶۶]
بر همین اساس زائران خانه خدا که پس از تحمل سختی‌های بسیار و پرهیز از نمادهای دنیوی، در آخرین منزلگاه، عید قربان را جشن می‌گیرند و با وحدت عملی کم نظیری، سر بر آستان حضرت دوست سائیده و با چهره‌ای گشاده از توفیق یافتن به ادای تکلیف الهی، به یکدیگر تبریک می‌گویند؛
مسلمانان جهان نیز «عید قربان» را از بزرگترین أعياد خود دانسته و آن را جشن می گیرند و پس از انجام دادن عبادت‌های مخصوص این روز، به دید و بازدید و شادمانی می پردازند؛ و اگرچه برگزار کردن مراسم قربانی بر زائران کعبه و در مراسم باشکوه حج واجب است، ولی بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان در این روز، گوسفند، گاو یا شتری را به یاد سنت ابراهیم خلیل (ع)، قربانی کرده و گوشت آن را میان همسایگان و مستمندان تقسیم می کنند؛
✍️ و سخن خود را با کلام رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با عید قربان به پایان می‌بریم که فرمودند: «این ایثار و این گذشت (حضرت ابراهیم خلیل)، یک نماد است برای مؤمنانی که می‌خواهند راه حقیقت را، راه تعالی را، راه عروج به مدارج عالیه را طی کنند؛ (و این موضوع) بدون گذشت، امکان ندارد؛ همه‌ی امتحان‌هایی که ما می شویم، در واقع نقطه‌ی اصلی‌اش همین است که پای یک ایثار و یک گذشت به میان می‌آید؛ گاهی گذشت از جان است، گذشت از مال است...؛ گاهی گذشت از عزیزان است؛ فرزندان، کسان. امتحان یعنی عبور از وادی محنت...» [٢۶ آبان ٨٩]
┄┅═✾•▪️•✾═┅┄┈اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم والعن اعدائهم اجمعین اللهم عجل لولیک فرج ان شاء الله