✳️ باسمه تعالی ✳️ 💠چند نکته در مورد خشکسالی 💠 ✳️ این را باید بپذیریم که : ۱_ اکثر مناطق کشور ما در منطقه نیمه خشک و کم باران قرار دارد. ۲_از ما به دلیل همجواری با امام رضا(ع) و دوستدار اهل بیت (ع)  بودن انتظار بیشتری می رود. ۳_ گناهان و رفتار نادرست و ناسپاسی و نیات غلط و مخرب ما هم در این وضعیت واقعا تأثیرگذار است. 💠 بنده قول شرف می دهم که اگر ما چند کار را انجام دهیم وضعیت بارندگی منطقه ما خوب شود : ❇️ ۱_ ایمان و اعتقاد جدی به خداوند و قدرت و امداد و وعده الهی داشته باشیم ❇️ ۲_ همگی خالصانه و صادقانه به درگاه خداوند استغفار کنیم و سعی کنیم بندگانی نیکوکار و شکرگزاری باشیم و مرتکب گناه و ناسپاسی نشویم ❇️ ۳_ به حالت استغاثه و اضطرار به حضرات معصومین (ع)؛ بویژه امام رئوف (ع) و امام زمان (عج) توسل کنیم ❇️ ۴_ تقوای الهی را پیشه کنیم و در حق یکدیگر ظلم و اجحاف نکنیم. ❇️ ۵_اهل نماز ، دعا ، خمس ، زکات و کمک به دیگران باشیم ❇️ ۶_نسبت به همدیگر دلسوز و مهربان باشیم و رحمت و مروت داشته باشیم ❇️ ۷_ با خویشاوند روابط خوب و صمیمی داشته باشیم 💠 اینها حرفهای بنده نیست تعالیم قرآن و اهل بیت (ع) است که بنده ترجمه و دسته بندی و مطرح کردم ⏺ این هم که خداوند به افراد کافر و بی اعتنا به خدا و دین احکام الهی و اهل گناه و فحشا و فساد ؛ برف و باران می دهد چند دلیل دارد : ۱_موقعیت جغرافیایی آن ها ؛ مثل کشورهای اروپایی و استانهای شمالی کشور ما که به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص بارندگی بیشتری دارند. ۲_ از مردم این مناطق به دلایل مختلف انتظارات کمتری می رود مثلا از یک مسیحی اروپایی دارای اعتقاد شرک آلود تثلیث ، انتظار شیعه ولایتمدار همجوار امام رضا و ساکن در کشور امام زمان (عج) نمی رود ۳ _ مردم این مناطق با وسیله نعمت باران  درحقیقت مورد امتحان الهی قرار می گیرند پس بارندگی فراوان لزوما به معنای بارش نعمت و رحمت الهی بر آنها نیست. ۴_ مهلت دادن الهی است برای سنگین تر شدن ناسپاسی و گناهان آنها و گرفتار شدن به عذاب درناک الهی است  که در قرآن کریم هم به آن تصریح شده است ( آل عمران : آیه ۱۷۸) ۵_ بنای خداوند براین است که به کافران نعمت فراوان بدهد به طوری که خانه کاخ گونه بسازند که سقف هایش از نقره باشند و خداوند سرای جاوید و پرنعمت آخرت را برای پرهیزگاران مقرر فرموده است ( سوره زخرف : ۳۳_ ۳۵ ) ⏺ دلیل این که خداوند به کفار در دنیا این همه ناز نعمت داده این است که آنها مثل حیوانات به آن ها مشغول باشند و به یاد خدا هم نیفتند اهل دعا و درخواست نباشند چون طبق احادیث قدسی خداوند صدای این افراد را دوست ندارد‌. ✳️ باسمه‌‌ تعالی ✳️ 💠 نقش توبه و استغفار در بارش رحمت الهی 💠 امیرالمومنین (ع) در خطبه ۱۹۸ نیز باز هم به مسئله توبه اشاره فرموده و می فرماید: پس کسى که تقوا را انتخاب کند، سختىها از او دور گردند، تلخى ها شیرین و فشار مشکلات و ناراحتىها برطرف خواهند شد و مشکلات پیاپى و خسته کننده، آسان شده و مجد و بزرگى از دست رفته چون قطرات باران بر او فرو مى بارند، رحمت باز داشته حق باز مى گردد، و نعمت هاى الهى پس از فرو نشستن به جوشش مى آیند و برکات تقلیل یافته فزونى گیرند.   بنابراین استغفار و توبه عمومی از گناه است که می تواند باران های رحمت را به آن منطقه بازگرداند و منطقه را از قحطی و خشکسالی برهاند اما اگر جرم و گناه رواج پیدا کند خداوند باران را از آنها گرفته و به جای آن بادها و طوفان های شدید را برای آنها می فرستد.   حال می طلبد که یک فراخوان عمومی برای استغفار عمومی داده شود و واعظان و سخنرانان، مردم را به این امر فراخوانند و زن و مرد و کوچک و بزرگ به استغفار و انابه و توبه از گناهان حویش بپردازند تا خداوند عالم رحمتش را بر ما نازل فرماید.   اشتباه نگیرید   شاید این سئوال در ذهن مخاطبان ایجاد شده باشد که آیا هر جا باران فراوان ببارد نشانه این است که مردم آن منطقه دیندار و با تقوا هستند؟ در حالی که خود سراغ داریم مکانهایی که انواع ظلم و جنایت ها و فسق و فجورها در آن رخ می دهد اما در طول سال باران های فراوانی هم در آنجا می بارد. بنابرابن چگونه می توان بین گناه آنان و نزول باران جمع کرد؟   برای پاسخ دادن به این سوال از بیان نورانی حضرت امیر (ع) در حکمت ۲۵ نهج البلاغه استفاده می شود که می فرماید: "اى فرزند آدم، چون ببینى خداوند سبحان نعمت هایش را پى در پى به سوى تو مى فرستد در حالى که او را نافرمانى مى کنى از وى برحذر باش". که به این سنت در معارف اسلامی #سنت_املا_یا_امهال گفته می شود

✳️ باسمه‌‌ تعالی ✳️ 💠 نقش توبه و استغفار در بارش رحمت الهی 💠 امیرالمومنین (ع) در خطبه ۱۹۸ نیز باز هم به مسئله توبه اشاره فرموده و می فرماید: پس کسى که تقوا را انتخاب کند، سختىها از او دور گردند، تلخى ها شیرین و فشار مشکلات و ناراحتىها برطرف خواهند شد و مشکلات پیاپى و خسته کننده، آسان شده و مجد و بزرگى از دست رفته چون قطرات باران بر او فرو مى بارند، رحمت باز داشته حق باز مى گردد، و نعمت هاى الهى پس از فرو نشستن به جوشش مى آیند و برکات تقلیل یافته فزونى گیرند.   بنابراین استغفار و توبه عمومی از گناه است که می تواند باران های رحمت را به آن منطقه بازگرداند و منطقه را از قحطی و خشکسالی برهاند اما اگر جرم و گناه رواج پیدا کند خداوند باران را از آنها گرفته و به جای آن بادها و طوفان های شدید را برای آنها می فرستد.   حال می طلبد که یک فراخوان عمومی برای استغفار عمومی داده شود و واعظان و سخنرانان، مردم را به این امر فراخوانند و زن و مرد و کوچک و بزرگ به استغفار و انابه و توبه از گناهان حویش بپردازند تا خداوند عالم رحمتش را بر ما نازل فرماید.   اشتباه نگیرید   شاید این سئوال در ذهن مخاطبان ایجاد شده باشد که آیا هر جا باران فراوان ببارد نشانه این است که مردم آن منطقه دیندار و با تقوا هستند؟ در حالی که خود سراغ داریم مکانهایی که انواع ظلم و جنایت ها و فسق و فجورها در آن رخ می دهد اما در طول سال باران های فراوانی هم در آنجا می بارد. بنابرابن چگونه می توان بین گناه آنان و نزول باران جمع کرد؟   برای پاسخ دادن به این سوال از بیان نورانی حضرت امیر (ع) در حکمت ۲۵ نهج البلاغه استفاده می شود که می فرماید: "اى فرزند آدم، چون ببینى خداوند سبحان نعمت هایش را پى در پى به سوى تو مى فرستد در حالى که او را نافرمانى مى کنى از وى برحذر باش". که به این سنت در معارف اسلامی #سنت_املا_یا_امهال گفته می شود   و در حکمت ۱۱۶ می فرماید: " بسا کسی که با احسان و بخشش (خداوند) به او کم کم به عذاب و کیفر نزدیک شده باشد". که به این سنت الهی در معارف اسلامی «#سنت_استدراج» می گویند   از این دو حدیث نورانی استفاده می شود که اگر انسانی در گناهان خویش غوطه ور شده و هرگونه گناهی را مرتکب می شود ولی با این حال در ناز و نعمت به سر می برد، این نشانه دینداری او نیست بلکه نشان دهنده این است که خداوند او را رها کرده و کم کم او را در عذاب خود فرو می برد و در واقع از سنت استدراج استفاده کرده است که او را با این وفور نعمت از خودش دور ساخته و به عذاب و خشم خویش نزدیک سازد.   به تعبیر دیگر نزول باران و یا هر نوع وفور نعمت و رفاه در مناطقی که اهل آنجا گناه می کنند از رحمت نیست بلکه نقمت و عذاب است که اهل آنجا را در عذاب شدید الهی وارد می کند.   اما اگر در منطقه ای تقوا حاکم شد و گناه از آن جامعه رخت بر بست، باران رحمت الهی هم نازل شده و رحمت ها و نعمتهای الهی آنها را در خود فرا خواهد گرفت.   به بیان دیگر می توان این گونه تعبیر کرد: خشکسالی نشانه گناهکاری است اما فراوانی نعمت لزوما نشانۀ دینداری نیست.   ----------------------- ✍گزارش : سیدعباس حسینی باقرآبادی