🌴درمحضر قرآن کریم ( صفحه #69 ) 🔹 سوره مبارکه آل عِمرَان آیات 149 تا 153 💠بسم الله الرحمن الرحیم 💠 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تُطيعُوا الَّذينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ (149) بَلِ اللَّهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرينَ (150) سَنُلْقي في قُلُوبِ الَّذينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِما أَشْرَكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ مَأْواهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمينَ (151) وَ لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما أَراكُمْ ما تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُريدُ الدُّنْيا وَ مِنْكُمْ مَنْ يُريدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ (152) إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ في أُخْراكُمْ فَأَثابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ وَ اللَّهُ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ (153) 🌟 ترجمه : اى كسانى كه ايمان آورده ايد! اگر از كسانى كه كافر شده اند اطاعت كنيد، شما را به گذشته هايتان باز مى گردانند؛ و سرانجام، زيانكار خواهيد شد. (149) آنها تكيه گاه شما نيستند، بلكه ولىّ و پشتيبان شما، خداست؛ و او بهترين ياوران است. (150) بزودى در دلهاى كافران، به سبب اينكه، چيزهايى را براى خدا همتا قرار دادند كه خداوند هيچ گونه دليلى درباره آن نازل نكرده بود، رعب و وحشت مى افكنيم؛ و جايگاه آنها، آتش است؛ و چه بد است جايگاه ستمكاران! (151) خداوند، وعده خود را به شما، درباره پيروزى بر دشمن در احُد، تحقّق بخشيد؛ در آن هنگام كه دشمنان را به فرمان او، به قتل مى رسانديد؛ تا اينكه سست شديد؛ و در كار حفظ سنگرها به نزاع پرداختيد؛ و بعد از آن كه خداوند آنچه را دوست مى داشتيد از غلبه بر دشمن به شما نشان داد، نافرمانى كرديد. بعضى از شما، خواهان دنيا بودند؛ و بعضى خواهان آخرت. سپس خداوند شما را از غلبه بر آنان بازگرداند؛ و پيروزى شما به شكست انجاميد؛ تا شما را بيازمايد. و او شما را بخشيد؛ و خداوند نسبت به مؤمنان، داراى احسان و بخشش است. (152) به خاطر بياوريد هنگامى را كه از كوه بالا مى رفتيد؛ و يا در بيابان پراكنده مى شديد؛ و از وحشت، به هيچ كس از عقب ماندگان نگاه نمى كرديد؛ در حالى كه پيامبر از پشت سر، شما را صدا مى زد. سپس اندوهها را يكى پس از ديگرى به شما جزا داد؛ اين بخاطر آن بود كه ديگر نه براى از دست رفتن چيزى مانند غنايم جنگى غمگين شويد، و نه بخاطر مصيبتهايى كه بر شما وارد مى گردد. و خداوند از آنچه انجام مى دهيد، آگاه است. (153) کانال الماس اباد 👇👇👇 🇮🇷 http://eitaa.com/joinchat/1482096640C3bd43327fd🇮🇷