🍃🌸دوستت دارم میرزا ... از همون سال 1356 که عطر خوش انقلاب به مشامم رسید، بین حرفهای بابام، اسمی شنیدم که برام خیلی دلنشین و خوش آیند اومد: میرزا کوچک خان جنگلی اسمش کامل ترین معرفش بود. ولی از اینکه چرا آدم به اون بزرگی اسمش "کوچک" بوده، نتونستم برای خودم حلش کنم. همیشه نسبت به میرزا، حس دلبستگی خاصی داشتم و دارم. نه به عنوان یک مبارز مسلح یا به قول امروزی ها چریک! بلکه به عنوان یک #مجاهد_مظلوم. مظلومیت او همیشه برایم جذاب تر از هر خصوصیت دیگرش بوده و هست. غربت و مظلومیت میرزا کوچک خان در بین دوستان و همرزمانش، خیلی برایم سوزنده و دردناک است. گوشه هایی از اون مظلومیت را در سریال کوچک جنگلی می شود دید 🍃🌸همیشه برای دوستانی که میرزا را تنها گذاشتند و به دشمن اعتماد کردند و دنیا و آخرت خود را باختند، دلم می سوزد که: میرزا را به چه فروختند؟! امان نامه شاه و دو روز بیشتر زیستن ... و چه نسیبشان شد؟ طناب دار! و شهادت سرخ میرزا در دل سپید برف و سرما و یخ زدگی، به دست عوامی که سکه های دشمن وسوسه شان کرد. بلاتشبیه، مثل همانان که #امام_حسین (ع) را تنها گذاشتند، ظالمانه رهایش کردند تا غریبانه، به دست مومن نمایانی که فریب عبیدالله و یزید را خورده بودند، مظلومانه سر آقا ابا عبدالله الحسین (ع) را از تن جدا کردند ... خیلی دوست داشتم در زمانه میرزا می زیستم. مثل همه شهدای عزیزی که دیدمشان، درکشان کردم و از زیارتشان لذت بردم. میرزا را می دیدم، بر دستان خستگی ناپذیرش بوسه می زدم، صورت بر محاسن نرمش می ساییدم، سر بر زانویش می گذاشتم ... و از اینکه تو را دیدم و فهمیدمت میرزا، اشک شوق می ریختم. روحت شاد میرزا بر سر سفره آقا ابا عبدالله الحسین (ع) خوش بگذرد می ارزید شهادتی چنین مظلومانه همچون مولایت حتی اگر امروز در بین ما مدعیان، غریب و ناشناخته باشی! عـاشقان را سر شوریده به پیكر عجب است دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است تـن بـی سر عجبـی نیست رود گـر در خاک سـر سربـاز ره عشـق بـه پیکـر عجب است الهی رضاً برضائک و تسلیماً لامرک حمید داودآبادی 11 آذر 1398 سالروز شهادت سردار جنگل @hdavodabadi 🆔 @Agamahmoodreza