اختلاف شاخص امید به زندگی در ایران و آمریکا(بر حسب درصد) در حالی که پیش از انقلاب و در زمان شاه، ایران، کشوری بود دور از تحریم و زیر حمایت مستقیم آمریکا، امید به زندگی در ایران و آمریکا بین 35 تا 25 درصد اختلاف داشتند. پس از انقلاب، این شاخص به تدریج به آمریکا نزدیک و نزدیک‌تر شد تا این که در سال 1399 اختلاف این دو شاخص در ایران و آمریکا، به کمتر از یک درصد رسید. اگر پیشرفت دنیا را علت آن بدانیم، زمان مقایسه برای هر دو کشور یکسان بوده، یعنی ما این شاخص را در یک سال برای دو کشور مقایسه کرده‌ایم؛ هر شرایطی که در دنیا بوده، برای هر دو کشور برقرار بوده: دانش پزشکی، دارو، بهداشت؛ ولی دسترسی مردم دو کشور به این شرایط، یکسان نبوده است. این نشان می‌دهد خدمات بهداشتی و درمانی و کیفیت زندگی(مثل دسترسی به غذا و سرپناه) پس از انقلاب، به نحو چشمگیری پیشرفت داشته است و پیش از انقلاب، در این خصوص، به عقب‌ماندگی دچار بوده‌ایم. منبع: بانک جهانی https://data.worldbank.org/indicator/SP.DYN.LE00.IN?locations=IR-US-SA-TR-AF

یکی دیگر از دلایل حمله به جمهوری اسلامی، وجود اختلاف طبقاتی است که منکر آن نیستیم، گرچه معتقدیم برخلاف تبلیغات دشمنان، فاصله‌ی طبقاتی پس از انقلاب، کاهش یافته است. برای اثبات این ادعا، ضریب جینی را از پیش از انقلاب تا کنون بررسی می‌کنیم. ضریب جینی شاخصی است که عدد 0 یعنی برابری کامل همه‌ی مردم و شاخص 1 یعنی برتری یک نفر از نظر توزیع ثروت و فقر بقیه. پس عدد بزرگ یعنی نابرابری بیشتر و عدد کوچک یعنی برابری بیشتر. بهترین عملکرد پهلوی در ضریب جینی 44 درصد است و بدترین عملکرد آن، 50 درصد(طبق آمار بانک مرکزی پهلوی). بهترین عملکرد جمهوری اسلامی در شاخص ضریب جینی طبق آمار بانک جهانی 37 درصد(سال 1392) و بدترین آن سال 1365(47 درصد) بود و در سال 1398 این شاخص به 41 درصد رسیده. طبق آمار بانک مرکزی ایران، بهترین عملکرد جمهوری اسلامی در شاخص ضریب جینی در سال 1392(35 درصد) و بدترین عملکرد در سال 1370(44 درصد) بوده است؛ پس طبق آمار بانک مرکزی(پهلوی و جمهوری اسلامی)، بدترین عملکرد جمهوری اسلامی، با بهترین عملکرد پهلوی، برابر بوده است. به طور کلی اختلاف طبقاتی و نابرابری توزیع ثروت جز در زمان دو رئیس‌جمهور(هاشمی رفسنجانی و روحانی) عمدتاً کاهشی بوده است. ضریب جینی در زمان توزیع یارانه نقدی به کمترین میزان رسید(37 درصد) و در دولت شهید رئیسی، نخستین بار پس از چند سال، این شاخص به زیر 40% بازگشت. منبع: بانک جهانی https://api.worldbank.org/v2/en/indicator/SI.POV.GINI?downloadformat=excel

کار رسانه‌ای تمیز و عالی از BBC: آتش‌سوزی در آمریکا را با رنگ صورتی، صافکاری و توجیه می‌کنند. ما کار خوب و عالی خودمان را با تبلیغ نادرست، خراب می‌کنیم.

خیلی از شما، ابراهیم نبوی را نمی‌شناسید. طنزپرداز دوران اصلاحات(ریاست جمهوری محمد خاتمی) در سال‌های 1376 و پس از آن. تکه‌ها و توهین‌های او و نیک‌آهنگ کوثر(که کاریکاتور می‌کشید و از روزنامه‌ی همشهری، وابسته به شهرداری وقت تهران، غلامحسین کرباسچی، پول می‌گرفت) به دین و مقدسات و انقلاب و مفاهیم شهادت و ایثار، دل بسیاری را خون می‌کرد. ابراهیم نبوی، حتی این اواخر هم، سید حسن نصرالله را «تروریست» نامید. نبوی و کوثر، هر دو به خارج گریختند. ابراهیم نبوی، دیروز با خودکشی، به زندگی خود پایان داد. شهید سلیمانی می‌گفت: «والله هر کس تیر به سمت این نظام انداخت، آواره شد...»

باز هم مشروبات تقلبی جان 37 نفر را گرفت و شمار زیادی را به بیمارستان فرستاد که حال بیشتر آنها وخیم است. آیا وقت آن نرسیده که با آزاد کردن مصرف الکل، از این گونه حوادث ناگوار پیش‌گیری کنیم؟ نشنیدم؟ چی فرمودید؟ ماجرا از کشور ترکیه است و مصرف الکل، در آن کشور آزاد؟ پس چرا از خبر اینچنینی در ایران، نتیجه‌ی آنچنانی می‌گیرند؟

راستی، در زمان پهلوی هم که میکده‌ها و قمارخانه‌ها و کاباره‌ها آزاد بود، مسمومیت با الکل تقلبی وجود داشت.

اختلاف درباره «مذاکره با دولت دوم ترامپ» در صفحه اول روزنامه‌ها؛ داغ‌تر از همه، روزنامه‌ی «هم‌میهن» است وابسته به غلامحسین کرباسچی، شهردار سابق تهران که به جرم اختلاس، مدتی را در زندان و سکه‌های «دوبهار» و «چهاربهار» اهدایی‌اش به مقامات، مشهور بود و اکنون مدافع مردم در گرانی‌ها شده. او روزگاری معتقد بود هزینه زندگی در تهران، گران است و هرکس نمی‌تواند هزینه‌ها را تامین کند، باید از تهران برود.