#عقیق_شعر فرشته سوی زمین با شتاب آمده است که باز هم قلمم را خطاب آمده است خطاب آمده در چشم چشمه ی شعبان دوباره ماهی مضمون ناب آمده است خطاب آمده وقت گدایی دلهاست چرا که حضرت عالیجناب آمده است اگر قیامتِ امشب نبود بی لبخند یقین می آمد، یوم الحساب آمده است از این خبر شده شیرین دهان قند امشب که آخرین نمک بوتراب آمده است اگر غلط نکنم جمع سیزده گل سرخ اگر درست بگویم گلاب آمده است از آخرین خُم خود سر گشوده خدا بیاورید پیاله شراب آمده است برای اهل خدا رحمت خداوندی و بر اهالی شیطان عذاب آمده است کسی که مقصد یا من مجیبُ مضطر ماست به یاری دل پر اضطراب آمده است من از فراز «و خزّانُ العلم» فهمیدم سؤال های جهان را جواب آمده است چنین که چشم زمین روشن است معلوم است از آسمان پسر آفتاب آمده است میان کوچه مان بوی یار می آید گلی رسیده که با او بهار می آید خبر رسیده کسی از تبار باران ها رسد به داد دل خشکسالی جان ها خبر رسیده که طوفان به پا شود وقتی نسیم آمدنش می رسد به ایوان ها خبر رسیده که وقتی رسید می شِکُفد گل از گل همه ی خارهای گلدان ها خبر رسیده که روزی ز مشرق کعبه دوباره سر بزند آفتاب ایمان ها خبر رسیده که با آیه های چشمانش پس از ظهور کنند استخاره قرآن ها خبر رسیده ولی ما هنوز هم خوابیم شبیه مرده ای افتاده در خیابان ها عوض شده است زمانه چنانکه مجنون هم به خانه خفته و لیلاست در بیابان ها اگر نیاز ببیند بدون ناز آید چنانکه آب گوارا به کام عطشان ها به جای خوردن نامش به کوچه ی دلمان فقط شده است «ولی عصر» نام میدان ها دعای عهد نرفته ز یادمان اما نمانده است کسی روی عهد و پیمان ها اگر چه با دل شیعه کنار می آید نکردم آنچه ز ما انتظار می آید دعا برای ظهورش دعایمان شده است تمام آرزوی ربّنایمان شده است قسم به «یابن الانوار ظاهره» نورش میان ظلمت شب روشنایمان شده است برای آشتی با خدا و توبه ی مان چقدر واسطه و آشنایمان شده است بیا به سمت ظهورش کمی قدم بزنیم که انتظار فقط ادعایمان شده است همیشه در وسط جنگِ کشتی و طوفان به سمت ساحل حق ناخدایمان شده است همیشه آخر خط با نگاه رحمت خود عوض کننده ی حال و هوایمان شده است همانکه باعث خونگریه های او هستیم همیشه باعث لبخندهایمان شده است دوباره نیمه ی شعبان و افضل الاعمال زیارت حرم کربلایمان شده است بیا دوباره برای حسین گریه کنیم بیا که ناله ی او همنوایمان شده است چقدر با من و تو گریه کرده بر جدّش چقدر همنفس های هایمان شده است #محسن_عربخالقی #ولادت_حضرت_صاحب_الزمان_عج 🔹عقیق شعر @aghighpoem

#عقیق_شعر عمری زدیم از دل صدا باب الحوائج را خواندیم بعد از ربنا باب الحوائج را روزی ما کرده خدا باب الحوائج را از ما نگیرد کاش “یا باب الحوائج ” را هرکس صدایش کرد بیچاره نخواهد شد کارش به یک مو هم رسد پاره نخواهد شد یادش بخیر آن روزها که مادر خانه گه گاه میزد پرچمی را سردر خانه پر می شد از همسایه ها دور و بر خانه یک سفره ی نذری ، قدر وسع شوهر خانه مادر پدرهامان همین که کم میاوردند یک سفره ی موسی بن جعفر نذر می کردند عصر سه شنبه خانه ی ما رو به را میشد یک سفره می افتاد و درد ما دوا میشد با اشک وقتی چشم مادر آشنا میشد آجیل های سفره هم مشکل گشا میشد آنچه همیشه طالبش چندین برابر بود نان و پنیر سفره ی موسی بن جعفر بود گاهی میان روضه ی ما شور می آمد پیرزنی از راه خیلی دور می آمد با دختری از هر دو چشمش کور … می آمد بهر شفای کودک منظور میِ آمد یک بار در بین دعا مابین آمینم برخاست از جا گفت دارم خوب می بینم آنکه توسل یاد چشمم داد مادر بود آنکه میان روضه می زد داد مادر بود آنکه کنار سفره می افتاد مادر بود گریه کن زندانی بغداد مادر بود حتی نفس در سینه ی او گیر می افتاد هر بار که یاد غل و زنجیر می افتاد می گفت چیزی بر لبش جز جان نیامد … آه در خلوت او غیر زندانبان نیامد … آه این بار یوسف زنده از زندان نیامد … آه پیراهنش هم جانب کنعان نیامد … آه از آه او در خانه ی زنجیر شیون ماند بر روی آهن تا همیشه ردّ گردن ماند این اتفاق انگار که بسیار می افتاد نه نیمه ی شب موقع افطار می افتاد هر شب به جانش دست بد کردار می افتاد انقدر میزد دست او از کار می افتاد وقتی که فرقی بینشان در چشم دشمن نیست صد شکر که مرد است زیر دست و پا زن نیست #حضرت_موسی_بن_جعفر_علیه_السلام #امام_کاظم_علیه_السلام #شهادت #محسن_عربخالقی 🔹عقیق شعر @aghighpoem