این تصویر، از جمله اسناد دلاری‌سازی و جهانی‌سازی اقتصاد ایران است. شرکت «ملی» صنایع مس، فارغ از هر دو جهان، بی اعتنا به سیاست ارزی دولت و بی اعتنا به نرخ‌های «کشف» شده در بازار مبادله‌ای، قیمت‌ پایه خود برای عرضه مس در بورس کالا را بر اساس نرخ بورس فلزات لندن (LME) و نرخ تسعیر 45 هزار تومان انجام داده است. این نامعادله، سود شرکت ملی مس را نجومی کرده و هزینه تولید همه کالاهای وابسته به مس را افزایش خواهد داد. این ماجرا البته صرفا محدود به مس نیست؛ تقریبا همه کالاهایی که در «بورس کالا» عرضه می شوند، از همین فرمول تبعیت می کنند. این بدان معناست که هزینه های زندگی مردم براساس دلار تعیین می شود در حالی که درآمدهایشان ریالی است. جریان فکری-رسانه‌ای وابسته به جریان سرمایه داری نیز، در این میان با انکار اثر دلاری سازی و جهانی سازی قیمت ها بر تورم، کاری کرده است که بقال و قصاب ما هم تصور می کنند تورم هیچ علتی جز نقدینگی ندارد! واقعا این جریان هوشمندانه‌تر از این نمی تواند عمل کند که اذهان را متوجه نخودسیاه نقدینگی کند تا کسی سراغ ریشه تورم که همین قیمت گذاری های دلاری و جهانی روی مواد اولیه داخلی است، نشود. بماند که این جریان همزمان تنگی معیشت مردم را به تحریم هم ربط می دهد و نسخه مذاکره می پیچد! حقیر می توانستم به جای انتشار این سند، به طور خصوصی این جنایت در حق مردم را پیگیری کنم و البته در حال پیگیری هستم. اما دلیل انتشار این سند، روشن سازی فکر شما و دراز کردن دست یاری به سوی شما مردم است. امثال من بدون کمک و همراهی شما هیچ کاری نمی توانیم از پیش ببریم. باید کمک کنید تا گام به گام ریشه نئولیبرالیسم که علت العلل گرفتاری های ماست را در این کشور بخشکانیم. اولین قدم برای توقف جهانی سازی و دلاری سازی قیمت ها، «انحلال بورس کالا»ست که یک شرکت خصوصی و محل قیمت گذاری های جهانی و دلاری است. چطور برای شیر و ماست و... در این کشور نظام قیمت گذاری منطقی بر اساس هزینه های قابل قبول و سود متعارف داریم، اما تعیین اساسی ترین نهاده های تولید را که عبارتند از محصولات پتروشیمی و فولادی و... نظام جهانی-دلاری را مبنا قرار می دهیم؟ مطالبه را شروع کنید. از هر کسی که می توانید. با هر صدایی که می توانید.

استاندارد دوگانه در فضای سیاسی را در فضای مجازی هم شاهد هستیم. هرآنچه که در پلتفرم های خارجی نهی می کردیم داخل همین ایتا فراگیر شده، از تبلیغات دروغ گرفته تا تبلیغات غیراخلاقی و متاسفانه در این میان دوره فروشی هم مد شده و افرادی که به بقیه خرده می گرفتند با دوره فروشی دست به رویا فروشی میزنند. استاندارد دوگانه بد است حالا میخواهد عرصه سیاسی باشد یا دیگر عرصه ها. ومن الله التوفیق علی سلیمانی

عده ای به یک دست کردن مجلس و دولت رضایت ندارند و قصد دارند بدنه کارشناسی و تحلیل گر و کنش گر را هم یکدست کنند و هر صدایی مخالفی را با برچسب های متنوع تولیدی در اتاق رسانه ای اصولگرایی خفه کنند، کاری که سالها جریان اصلاحات انجام می داد و با تولید یک سری کلیدواژه منفی آنها را به مخالفان نسبت می داد و جامعه ای که این کلیدواژه ها ملکه ذهنش شده بود با دیدن آن صفت مقابل اسامی افراد حرف های درست و منطقی آنها را هم نمی شنید و حاصل آن برچسب می دانست، حالا جریان اصولگرا و نواصولگرا با بازگشت به آموزه های اصلاحات در حال حذف و سرکوب نیروهای انقلابی هستند تا فقط خود را نمونه بارز انقلابی گر نشان دهند و هر صدایی که انحراف آنها از انقلاب و انقلابی گری و آرمان ها را فریاد زد با برچسب منکوب کنند. البته پروژه حذف آنها فقط به برچسب ختم نمی شود و برای حذف نیروهای انقلابی راه های مختلفی دارند، برخی را با برچسب زنی حذف می کنند برخی را با افزایش هزینه انتقاد و مشغول کردن به حواشی و برخی را هم با استحاله و وابسته کردن از نظر شغلی و مالی به خود تا افراد بواسطه این وابستگی کم کم یا سکوت پیشه کنند یا تبدیل به یکی از بازوان اصولگرایی شوند یا از طریق رسانه ای وتولید برچسب یا توجیه گر تمام اقدامات حتی اشتباهات که خروجی فقره آخر بسیار خطرناک است زیرا دستگاه محاسباتی مسئولان را دچار اختلال می کند و آنها با ورودی داده های غلط از جانب مشاوران توجیه گر تلاشی در زمینه اصلاح وضعیت نخواهند کرد. پس یکدست سازی یک سیاست عمیقا نواصولگراست و بر خلاف آنچه که مبدع نواصولگرایی بیان کرده است که هرآنچه به حذف مردم بیانجامد اشتباه است این نگاه دقیقا به دنبال یکدست سازی است بماند که شخصی که مبدع نواصولگرایی هست و این روزها زیاد از حکمرانی نو صحبت می کند و امروز از عدم حذف مردم می گوید، خودش حاصل انتخاباتی با مشارکت زیر پنجاه درصد در کل کشور و کمتر از سی درصد در حوزه انتخابیه خود بوده است. هرکسی با هر توانی که دارد باید در مقابل یکدست سازی بدنه کارشناسی،تحلیل گر وکنش گر انقلابی ایستاده و منجر به شکست این جریان شود زیرا راه اصلاح امور و حتی بهبود وضع معیشتی از این مسیر می‌گذرد. ومن الله التوفیق علی سلیمانی https://eitaa.com/joinchat/1979842560C05da68a204

سیمکارت مخصوص خارجی ها برای اینترنت آزاد! زیاده عرضی نیست.

این کتاب را بخوانید تا متوجه شوید نئولیبرالیسم چگونه مانند سرطان اقتصاد ایران را درگیر کرده است و در برخی موارد حتی از نئولیبرالیسم هم جلوتر زده ایم. نئولیبرالیسم یک برچسب و فحش سیاسی نیست که عده ای فکر کنند فقط مخصوص عده ای است و گروه دیگر مبرا از این تفکر هستند. #نه_به_نئولیبرالیسم علی سلیمانی

جهانی سازی قیمت و شکستن کمر تولید چندی پیش یادداشتی نوشتم درباره اینکه در عرصه مدیریت کشور در زمینه های مختلف سرمنشا را رها کرده ایم و آمدیم پایین تر سطح ممکن را مورد هدف قرار داده ایم برای اصلاح امور،از زمینه حجاب گرفته که تولیدکننده و واردکننده و عرضه کننده را رها کردیم برای اصلاح وضع پوشش سراغ حلقه آخر یعنی مصرف کننده و مردم کف خیابان آمده ایم تا فضای مجازی که بجای آموزش در آموزش و پرورش و تربیت نسلی مسلط برای حراست از فرزندان سراغ آخرین مرحله یعنی مسدودسازی و فیلترینگ رفته ایم. این رها کردن سرچشمه و آمدن سراغ آخرین حلقه در بخش اقتصاد هم به وضوح دیده می شود،سالهاست سیاست جهانی سازی و دلاری سازی نهاده های مادر صنعتی رخ داده و در بازار(بخوانید بورس کالا) بانرخ دلار بازار آزاد(نرخ تسعیر) اقدام به فروش می کنند و طبیعی است با این جهانی و دلاری سازی و کاهش ارزش پول ملی این نهاده ها به دست کارخانه ها با قیمت بالا می رسد و طبیعتاً قیمت محصول تولیدی هم افزایش می یابد از این رو اینکه با رهاسازی قیمت مواد اولیه و نهاده های اصلی توقع داشته باشیم کارخانه هایی مانند لوازم خانگی و مواد شوینده و بهداشتی و غیره افزایش قیمت نداشته باشند دقیقا همان سیاست ناقص رهاکردن سرچشمه و حلقه اول اصلاح امور و آمدن سراغ حلقه آخر است که عملا امکان اصلاح و تغییر رویه اساسی ندارد و خودش معلول است نه علت. از این منظر یکی از راه های کنترل قیمت و تورم و به صرفه سازی تولید لغو فروش نهاده ها در بازار داخلی با قیمت جهانی و دلاری است و از این مسیر می توان از تولیدکننده توقع داشت افزایش قیمت مداوم نداشته باشد و از حقوق‌مصرف کننده هم دفاع کرد، در غیر این صورت باتوجه به افزایش قیمت دلار یا همان کاهش ارزش پول ملی توقع عدم افزایش قیمت یک خواسته ی غیرمنطقی و یا یک حرکت نمایشی است و برخورد قهری با تولید کننده برای کنترل قیمت را منجر می شود. همه اینها حاصل رسوخ نئولیبرالیسم یا بهتر بگویم سرطانی شدن ساختار اقتصادی به نئولیبرالیسم است حتی شدیدتر و گسترده تر از کشورهایی که نماد نئولیبرالیسم هستند. #نه_به_نئولیبرالیسم ومن الله التوفیق علی سلیمانی https://eitaa.com/joinchat/1979842560C05da68a204

شرایط ثبت نام خودروهای وارداتی هم اعلام شد و شاهد آن هستیم که روز به روز سطح کمدی کار با چنین مصوباتی بالاتر می رود و به افق هایی از کمدی می رسیم که پیش از این در دسترس نبوده!

بی برنامگی در وزارت صنعت معدن تجارت موج می زند. برای دلار تصمیمات لحظه ای گرفته می شود. وزرای اقتصادی هماهنگ به نظر نمی رسند. چرخ دنده اصلی تیم اقتصادی دولت عامل اصلی این عدم هماهنگی هاست. #مخبر

در این میان که از دولت انتقاد می کنیم یک نکته مهم را فراموش نکنیم آنهم مجلس است که کاملا ناکارآمد در دو دولت غیرهمسو نتوانست هیچکدام را نتوانست وادار به کار کند! یادش بخیر هنوز هم فیلمش موجود است که رییس فعلی مجلس در تبلیغات انتخاباتی خود می گفت ما باید دولت را وادار به کار کردن کنیم. نه دولت روحانی را توانستند وادار به کار کنند نه دولت رییسی! عملا در افزایش قیمت دلار از۱۸هزار به هرچند که امروز هست(۲۸۵۰۰_۴۲۳۰۰_۵۹۰۰۰) مجلس یازدهم از مقصران اصلی است.

مدیون خون شهدا و امام الشهدا هستند همه کسانی که به هر شکلی ،در هر جایگاهی به اسلام و انقلاب خیانت می کنند. گروهی با بی کفایتی گروهی با سکوت گروهی با توجیه گری گروهی با سیاه نمایی اگر اصل در دفاع از انقلاب و اصول و آرمان ها باشد، سکوت یا فریاد زدن مقطعی و مصلحتی نمی شود. آرامش مردم در گروی ثبات و اعمال است نه اینکه من و امثال من روز را بگوییم شب است یا ماست را بگوییم سیاه است. سفیدنمایی و توجیه گری و سیاه نمایی دو لبه ی تیغ ناامیدسازی هستند، یکی ناامید می کند چون مردم احساس می کنند مشکلات آنها دیده و صدایشان شنیده نمی شود چون عده ای می گویند همه چیز خوب است و آرامش داشته باشید پس کسی پیگیر مشکل نیست. دیگری ناامید می کند چون می گوید مشکلات فراوان است و فلاکت به اوج رسیده و بن بست حاصل شده است. اما امید دادن واقعی می شود فریاد زدن مشکلات مردم،بیان دردهای کف خیابان و روزمره ی مردم و در نهایت بیان راه حل ها و راه های خروج از مشکلات و وقتی مردم ببینند مشکلات آنها دیده می شود و درباره اش راه حل هم وجود دارد نه تنها ناامید نمی شوند که امیدوار به حل مشکلات هم می شوند و اگر ناامیدی هم ایجاد شود،ناامیدی از وعده فروشان است نه دلسوزان و انقلاب و نظام، عده ای ناامید شدن مردم از کارآمدی خودشان را مساوی با ناامیدی مردم از انقلاب و نظام می گذارند. ناامید شدن مردم از افراد و گروه ها در انتخابات خودش را نشان می دهد که مشارکت به کمتر از پنجاه درصد می رسد و امید داشتن مردم به انقلاب و نظام در راهپیمایی غرور آفرین ۲۲بهمن خود نمایی می کند. پس باید مراقب بود گندم نمایان جوفروش ناامیدی مردم از خودشان را به نام انقلاب ننویسند تا به این بهانه منتقدان دلسوز مردم و دلبسته به انقلاب را سرکوب کنند. ومن الله التوفیق علی سلیمانی https://eitaa.com/joinchat/1979842560C05da68a204

حالا دوستان دائم بگویند نق نزنید راه حل بدهید. مالیات بر عایدی سرمایه و مالیات از خانه های خالی و لاکچری وغیره راه حل کنترل سوداگری است،آیا عمل می شود؟