🔴 درباره مرحوم آیت الله مصباح یزدی 🖌 #پرویز_امینی 🔻آیت الله مصباح یزدی از جمله معدود روحانیون قبل از انقلاب اسلامی بودند که اندیشه و مسایل دنیای مدرن را جدی گرفتند و باز از معدود روحانیونی بودند که "پروژه فکری" خود را مواجهه اسلامی با این مسایل قرار دادند و تلاش کردند از موضع یک مسلمان باورمند با آنها رویارو شوند. دوره ۶ جلدی فلسفه حقوق، فلسفه اخلاق، انسان شناسی اسلامی، معرفت شناسی، خداشناسی و الهیات و فلسفه سیاسی که به عنوان متون آموزشی از سوی شاگردان ایشان تالیف شده است، یکی از محصولات و رهاوردهای این مواجهه است که مسایل جدید در حقوق و اخلاق و سیاست از منظری اسلامی طرح و بررسی شده است و دیدگاه اسلامی در این حوزه ها تبیین شده است. 🔹 یکی دیگر از نقاط تمایز ایشان با دیگر دانشوران مسلمانِ روحانی و غیر روحانی، اسلامی اندیشی بدون "انفعال" و "التقاط"، با این مسایل جدید بود. آیت الله مصباح یزدی در این باره، سخت حساس و غیر قابل انعطاف بود و اهل سهل گیری و تسامح نبود. بسیاری از مجادلات ایشان با اصحاب فکر و نظر چه در پیش از انقلاب و چه پس از آن ماحصل این سخت گیری در مبانی فکری بود. 🔹 آیت الله مصباح یزدی بر عقاید و آرا خود استوار بود و از مخالفت ها و فضاسازی ها و فشار رسانه ای واهمه ای نداشت. در دو دهه گذشته تقریبا هیچ اهل فکری به اندازه او مورد مخالفت و حتی هجو و هو سازمان یافته و طراحی شده قرار نگرفت و البته او بر راه فکری خود مستدام ماند و این فشارها تاثیری بر جهت گیری فکری او نگذاشت. 🔹از دیگر ویژگی های ممتاز ایت الله مصباح یزدی، روحیه و رویکرد تشکیلاتی وی بود که ماحصل آن پاگرفتن موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی و برگزاری دوره های متوالی طرح ولایت برای دانشگاهیان بود که اولا این امکان را فراهم میکرد که پروژه اسلامی اندیشی درباره مسایل جدید، خصلت جمعی بگیرد و ثانیا کادرسازی شود. 🔹آیت الله مصباح یزدی در ادوار حیات فکری خود، مخالفان سرسختی داشت که بسیاری از آنها دعوی سفت و سختی درباره آزادی داشتند اما بارها دعوت او را به گفتگو و مناظره فکری نپذیرفتند در حالیکه او علاوه بر حضور در گفتگوهای تلویزیونی اول انقلاب اسلامی، حاضر شد در دوره اصلاحات نیز با فردی در تراز پایین تر، چند دور درباره مسئله خشونت گفتگو کند که از تلویزیون نیز پخش شد‌. 🔹 با آرا و افکار و مشی سیاسی مرحوم آیت الله مصباح یزدی می توان معقولانه و واقع بینانه مخالفت کرد و نظرگاهی دیگر داشت، اما نمی توان این واقعیت را کتمان کرد که ایشان از مصادیق و نشانه های هستند که مشت ریاکارانه بسیاری از مدعیان آزادی و گفتگو را در دو دهه گذشته باز کردند و نشان دادند این مدعیان از آزادی به عنوان سلاحی علیه آزادی و از گفتگو حربه ای برای هموار کردن جاده مونولوگ گویی خود استفاده میکنند. رحمت و رضوان الهی بر او باد.

🔴 #تحلیل| کدام چهره‌ها شانس بیشتری برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ دارند؟ 🖌 #پرویز_امینی (جامعه شناس) ✅ #توجه: این یادداشت انتخاباتی صرفاً بیان دیدگاه جناب امینی جهت اطلاع عزیزان است؛ فلذا لزوماً ذکر یادداشت به معنای تایید تام و مطلق آن توسط شورای تحلیلی زمانه نخواهد بود 🔻 #زمانـــه| سه نزاع ۱-عدالت-نابرابری، ۲- کارآمدی در برابر ناکارآمدی و شعارگرایی و ۳- حل مسائل از طریق داخل در برابر خارج، نزاع‌های اصلی انتخابات ۱۴۰۰ خواهد بود. 🔹 نزاع آزادی-محدودیت نزاع اصلی انتخابات ۱۴۰۰ نیست اما می‌تواند به عنوان یک نزاع مکمل به کمک یک کاندیدا بیاید یا علیه او باشد. 🔹 «سیدابراهیم رئیسی» در گفتمان عدالت-نابرابری، افرادی مانند «قالیباف» و «لاریجانی» در گفتمان توسعه برونزا و درونزا و افرادی مانند آقایان «جلیلی» و «ظریف» در نزاع داخل و خارج موضوعیت دارند. 🔹 بهترین سناریو برای اصولگرایان شکل‌گیری نزاع حول گفتمان عدالت-نابرابری و بدترین سناریو برای اصولگرایان شکل‌گیری نزاع داخل در برابر خارج(نزاع حول سیاست‌خارجی) است. 🔹 هر کاندیدایی که از جریان اصولگرا به میدان بیاید و این نزاع را شکل دهد یا این نزاع را تشدید کند و آن را مرکز انتخابات قرار دهد، یک کار ضد سیاست‌ورزانه انجام داده است. 🔹 بحث توسعه و کارایی و کارآمدی هم یک موضوع بینابینی برای دو جناح مطرح است؛ برای جناح مقابل اصولگرایان نیز بدترین نزاع، نزاع عدالت و نابرابری و بهترین نزاع، نزاع داخل و خارج است. 🔹 آرای ایدئولوژیک و سیاسی، آرای گفتمانی و آرای برآمده از قدرت سیاست‌ورزی، ۳ سبد اصلی رای برای کاندیداها در انتخابات است. 🔹 افرادی می‌توانند در انتخابات ۱۴۰۰ موثر باشند که یکی از نزاع‌ها را فعال کنند، یکی از گفتمان‌ها را نمایندگی کنند و یا یکی از ۳ شکاف اصلی اجتماعی را فعال کنند. 🔻چهره‌هایی که تاکنون اعلام نامزدی کرده‌اند، کاندیداهای متوسطی هستند: 🔹 نامزدهایی مانند آقایان «ضرغامی» و «دهقان» مزیت گفتمانی ندارند و بیشتر می‌توانند نقش کاتالیزور را به نفع دیگری در انتخابات داشته باشند. یعنی موثرند ولی نه برای خود. 🔹 «لاریجانی» پایگاه ایدئولوژیک مستقلی ندارد، لذا مجبور است مثل روحانی از پایگاه عاریتی استفاده کند؛ اما با توجه به تجربه روحانی، این کار برای او سخت است. 🔹 به میدان آوردن زوج لاریجانی-ظریف،‌حدود توانایی اصلاح‌طلبان برای انتخابات است؛ بقیه کاندیداهایی که از آنها نام می‌برند یا معرفی می‌کنند، واجد آن ویژگی‌ها یا شرایط اجتماعی یا ذهنیت اجتماعی برای عمل سیاسی نیستند. 🔹 یکی از محدودیت‌های مهم «لاریجانی» برای انتخابات ۱۴۰۰، انگیزه منفی «احمدی‌نژاد» برای مقابله پادگفتمانی با اوست که می‌تواند موثر باشد. 🔹 «محسن رضایی» پایگاه ایدئولوژیک ندارد و هیچ گفتمان خاصی را هم نمایندگی نمی‌کند؛ افرادی مانند سعید محمد و تیپ‌هایی مانند او غیر از خلأ پایگاه ایدئولوژیک، در حوزه سیاست‌ورزی هم چالشهای بسیار جدی است