🪴🪴

#حکمت 118 #نهج‌البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): إِضَاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّةٌ. و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن فرصت، اندوهبار است.

🌹🍃

#حکمت 119 #نهج‌البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ الْحَيَّةِ، لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا، يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ. و درود خدا بر او، فرمود: دنياے حرام چون مار سمّى است، پوست آن نرم ولى سمّ ڪشنده در درون دارد، نادان فريب خورده به آن مى گرايد، و هوشمند عاقل از آن دورے گزيند.

🌺🍃

#حکمت 120 #نهج_البلاغه وَ سُئِلَ عَنْ قُرَيْشٍ، فَقَالَ (علیه السلام): أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ، [تُحِبُ] نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ النِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ، وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا، وَ أَمَّا نَحْنُ فَأَبْذَلُ لِمَا فِي أَيْدِينَا وَ أَسْمَحُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِنُفُوسِنَا، وَ هُمْ أَكْثَرُ وَ أَمْكَرُ وَ أَنْكَرُ وَ نَحْنُ أَفْصَحُ وَ أَنْصَحُ وَ أَصْبَحُ. و (از قريش پرسيدند) درود خدا بر او، فرمود: امّا بنى مخزوم، گل خوشبوے قريشند، و ڪه شنيدن سخن مردانشان، و ازدواج با زنانشان را دوست داريم، امّا بنى عبد شمس دورانديش‌تر، و در حمايت مال و فرزندان توانمندترند ڪه به همين جهت بدانديش‌تر و بخيل‌تر مى‌باشند. و امّا ما (بنى هاشم) آنچه را در دست داريم بخشنده‌تر، و براے جانبازے در راه دين سخاوتمندتريم. آنها شمارشان بيشتر امّا فريب‌ڪارتر و زشت‌روے‌ترند، و ما گوياتر و خيرخواه‌تر و خوش‌روےتريم.

🍃🌼🍃🌼

#حکمت 121 #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ؛ عَمَلٍ تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَ تَبْقَى تَبِعَتُهُ، وَ عَمَلٍ تَذْهَبُ مَئُونَتُهُ وَ يَبْقَى أَجْرُهُ‏. و درود خدا بر او، فرمود: چقدر فاصله بين دو عمل دور است: عملى ڳه لذّتش مى ‏رود و ڪيفر آن مى‏‌ماند، و عملى ڪه رنج آن مى‏‌گذرد و پاداش آن ماندگار است.

🌹🍃

#حکمت 122 #نهج‌البلاغه وَ تَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلًا يَضْحَكُ، فَقَالَ: كَأَنَّ الْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا كُتِبَ، وَ كَأَنَّ الْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ، وَ كَأَنَّ الَّذِي نَرَى مِنَ الْأَمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيلٍ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ، نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ وَ نَأْكُلُ تُرَاثَهُمْ كَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ، ثُمَّ قَدْ نَسِينَا كُلَّ وَاعِظٍ وَ وَاعِظَةٍ وَ رُمِينَا بِكُلِّ فَادِحٍ وَ جَائِحَةٍ. و درود خدا بر او، فرمود: (در پى جنازه‌اے مى‌رفت و شنيد ڪه مردے مى‌خندد.) گويى مرگ بر غير ما نوشته شده، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانى هستند ڪه به زودے باز مى‌گردند، در حالى ڪه بدن هايشان را به گورها مى‌سپاريم، و ميراثشان را مى‌خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه‌ايم آيا چنين است، ڪه اندرز هر پند دهنده‌اے از زن و مرد را فراموش مى‌ڪنيم و خود را نشانه تيرهاے بلا و آفات قرار داديم.

🪴🌷🪴