#شرح_حکمت۱۶۳
❣امیرالمومنین علی علیه‌السلام می فرماید:
✨الْفَقْرُ الْمَوْتُ الاَْكْبَرُ
💠«فقر مرگ بزرگ تر است»
✍ فقر زمینه انواع انحرافات عقیدتى و اخلاقى را به ویژه در وجود افراد ڪم‌ظرفیت فراهم مى‌سازد. بسیار دیده شده است ڪه افراد فقیر ڪلمات ڪفرآمیز بر زبان جارے مى‌ڪنند و هنگامى ڪه زن و فرزند خود را گرسنه مى‌بینند دست به هر ڪارے مى زنند، قوانین اجتماعى را مى‌شڪنند، آداب و اخلاق انسانى را به فراموشى مى‌سپارند و براے رفع فقر خود هر ڪارے را مجاز مى‌شمارند و اگر شخص فقیر ڪم‌ظرفیت واقعا ڪافر نشود، به مرز ڪفر نزدیڪ مى‌گردد و حداقل رضایت به قضاے الهى را از دست مى‌دهد.
🔹این احتمال نیز مى رود ڪه مراد از ڪفر، ڪفر عملى باشد ڪه همان آلوده شدن به انواع معصیت‌هاست.
✔️تعبیر به «الْمَوْتُ الاَْکْبَرُ; مرگ بزرگ تر» اشاره به این است ڪه انسان به هنگام مرگ حداقل از مشڪلات این جهان آسوده مى‌شود در حالى ڪه فقیرے ڪه با فقر دست و پنجه نرم مى‌ڪند گویى پیوسته در حال جان دادن است.
بنابراین همان گونه ڪه ما به هنگام بیمارے و تهدید به مرگِ جسمانى به دنبال طبیب و درمان به هر سو مى‌رویم، به هنگامى ڪه فقر دامان فرد یا جامعه را مى‌گیرد نیز باید براے نجات از آن تلاش و ڪوشش ڪنیم.
═✙❆♡❆✙❆♡❆✙═
#شرح_حکمت ۱۶۵
❣امیرالمومنین علی علیه‌السلام می فرماید:
✨لاَ طَاعَهَ لِمَخْلُوق فِی مَعْصِیَهِ الْخَالِقِ
💠«اطاعت مخلوق در معصیت خالق روا نیست»
✍ اشاره به این ڪه ما هرچه داریم از ذات پاڪ پروردگار است و در هر ڪار و قبل از هر چیز باید مطیع فرمان او باشیم، بهشت و دوزخ در دست اوست ثواب و جزا به حڪم او، عزت و ذلت در این دنیا نیز از ناحیه اوست
🔹 با این حال چگونه ممڪن است ما به اطاعت مخلوقى درآییم ڪه او فرمان معصیت خالق را صادر ڪرده است. این نهایت بى خبرے و ضعف ایمان و نادانى و ناسپاسى است. به همین دلیل فقهاے ما مى‌گویند اطاعت والدین و اطاعت زن از شوهر و مانند آن تنها در صورتى مجاز یا لازم است ڪه بر خلاف فرمان خدا نباشد و ازاین رو براے انجام حج واجب، نهى آنها هیچ اثرے ندارد و همچنین در انجام دادن واجبات دیگر و ترک محرمات، و آن ڪس ڪه اطاعت مخلوق را بر اطاعت خالق مقدم سازد در واقع مشرڪ است; یعنى گرفتار شرڪ عملى شده است;
✔️همچنین اگر حڪومتى به هر نام تشڪیل شود و قانونى بر خلاف قانون خداوند وضع ڪند هیچ مسلمانى حق پیروے از آن را ندارد، چون اطاعت مخلوق و معصیت خالق است جز این ڪه او را مجبور ڪنند.
#شرح_حکمت ۱۶۸
❣#اميرالمومنين_عليه_السلام مى‌فرمايد :
✨الاَْمْرُ قَرِيبٌ وَالاِصْطِحَابُ قَلِيلٌ✨
💠«فرمان مرگ نزديك است و مدّت همراهى (با مردم و مواهب دنيا) كوتاه»
✍این حقیقتى است ڪه همگان آن را مى‌دانیم و آثار آن را همه روز با چشم مشاهده مى‌ڪنیم; هر روز پیڪر بى‌جان بعضى از دوستان یا غیر دوستان را مى‌بینیم ڪه بر دوش دیگران به سوے آرامگاهشان حمل مى‌شود. جاےخالى بسیارے از دوستان و بستگان و عزیزان در میان ما نمایان است. قبور آنها در دسترس ماست: غالباً به زیارت قبورشان مى‌رویم و از همه برتر در صفحات تاریخ یاد نام آورانى را ملاحظه مى‌ڪنیم ڪه در عصر خود چه قدرت و زندگى پرغوغایى داشتند;
✔️ ولى به سرعت همه پایان گرفت و چیزے جز استخوان‌هاے پوسیده آنها در زیر خاڪ و قصرهاے ویران شده‌شان باقى نمانده است. با این وصف غالباً گرفتار غفلتیم، به پایان زندگى خود نمى‌اندیشیم، توشه‌اے مناسب براے سفر پر خوف و خطر آخرت فراهم نمى‌سازیم.
#شرح_حکمت ۱۶۹
❣️امير المومنين _عليه السلام _مى فرمايد :
✨قَدْ أَضَاءَ الصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ✨
💠 «صبح براے آنها ڪه دو چشم بينا دارند روشن است»
✍اين ڪلام اشاره به اين است ڪه ؛
ڪسانى ڪه چشم بصيرت دارند حق را به خوبى درك مى‌ڪنند، نشانه‌هاے آن ڪاملاً آشڪار است.
🔹 واژه «صبح» ڪنايه از حق و «ذى عَيْنَيْن» ڪنايه از صاحبان بصيرت و آگاه و واژه «أضاء» اشاره به ظاهر بودن حق است.
گ✔️حال اگر ڪسانى گمراه شوند به علّت نابينايى آنهاست، يا اين ڪه چشم دارند و بر هم مى‌گذارند يا خفاش صفت از ديدن آفتاب حق به شبهاے تاريك و ظلمانى پناه مى برند.
قطعاً اينان سزاوار هرگونه سرزنش و مجازاتند
#شرح_حکمت ۱۶۹
#شرح_حکمت۱۷۰
❣️امير المومنين _عليه السلام _مى فرمايد :
✨تَرْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ التَّوبةِ✨
💠 ترك گناه از تقاضاے توبه آسان‌تر است
✍🏻ممڪن است انسان پس از ارتڪاب گناه توفيق توبه نيابد و از دنيا برود به خصوص اگر توبه را به تأخير بيندازد آن گونه ڪه سيره بسيارے از غافلان است
از سويى نبايد فراموش ڪرد ڪه عموماً گناه رسوباتى در روح انسان از خود بجاے مى گذارد ڪه برطرف ساختن آن بسيار مشڪل است و درست به اين مى ماند ڪه به ڪسى بگويند مراقب باش بدنت مجروح نشود و دست و پايت نشڪند. او بگويد مهم نيست اگر مجروح شد مداوا مى‌ڪنم و اگر شڪست به شڪسته بند مراجعه مى‌نمايم
در حالى ڪه بعد از مداواے جراحات و جبران استخوان هاے شڪسته آثارے از آن در ظاهر يا در باطن باقى مى ماند ڪه گاه تا آخر عمر همراه انسان است.