#حکمت 72 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ، وَ يُجَدِّدُ الْآمَالَ، وَ يُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ، وَ يُبَاعِدُ الْأُمْنِيَّةَ؛ مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ.
و درود خدا بر او، فرمود:
دنيا بدن‌ها را فرسوده، و آرزوها را تازه مى‌ڪند، مرگ را نزديك و خواسته‌ها را دور و دراز مى‌سازد، ڪسى ڪه به آن دست يافت خسته مى‌شود، و آن ڪه به دنيا نرسيد رنج مى‌برد.
#حکمت 73 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً، فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ، وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ؛ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا، أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ.
و درود خدا بر او، فرمود:
ڪسى ڪه خود را رهبر مردم قرار داد، بايد پيش از آن ڪه به تعليم ديگران پردازد، خود را بسازد، و پيش از آن ڪه به گفتار تربيت ڪند، با ڪردار تعليم دهد، زيرا آن ڪس ڪه خود را تعليم دهد و ادب ڪند سزاوارتر به تعظيم است از آن ڪه ديگرے را تعليم دهد و ادب بياموزد.
#حکمت 74 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ.
و درود خدا بر او، فرمود:
انسان با نفسى ڪه مى ڪشد، قدمى به سوے مرگ مى‌رود.
#حکمت 75 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): كُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ، وَ كُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ.
و درود خدا بر او، فرمود:
هر چيز ڪه شمردنى است پايان مى‌پذيرد، و هر چه را ڪه انتظار مى‌ڪشيدے، خواهد رسيد.
May 11
#حکمت 76 #نهج‌البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ الْأُمُورَ إِذَا اشْتَبَهَتْ، اعْتُبِرَ آخِرُهَا بِأَوَّلِهَا.
و درود خدا بر او، فرمود:
حوادث اگر همانند يڪ‌ديگر بودند، آخرين را با آغازين مقايسه و ارزيابى مى‌ڪنند.
#حکمت ۶۷ #نهج_البلاغه
يَا دُنْيَا يَا دُنْيَا، إِلَيْكِ عَنِّي؛ أَ بِي تَعَرَّضْتِ؟ أَمْ إِلَيَّ تَشَوَّقْتِ؟ لَا حَانَ حِينُكِ؛ هَيْهَاتَ، غُرِّي غَيْرِي؛ لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ؛ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِيهَا. فَعَيْشُكِ قَصِيرٌ وَ خَطَرُكِ يَسِيرٌ وَ أَمَلُكِ حَقِيرٌ. آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ.
اے دنيا اے دنياے حرام از من دور شو، آيا براے من خودنمايى مى‌ڪنى يا شيفته من شده‌اے تا روزے در دل من جاے گيرے؟
هرگز مبادا، غير مرا بفريب، ڪه مرا در تو هيچ نيازے نيست، تو را سه طلاقه ڪرده‌ام، تا باز گشتى نباشد. دوران زندگانى تو ڪوتاه، ارزش تو اندك، و آرزوے تو پست است.
آه از توشه اندك، و درازے راه، و دورے منزل، و عظمت روز قيامت.
#حکمت 78 #نهج‌البلاغه
وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ (علیه السلام) لِلسَّائِلِ الشَّامِيِّ لَمَّا سَأَلَهُ أَ كَانَ مَسِيرُنَا إِلَى الشَّامِ بِقَضَاءٍ مِنَ اللَّهِ وَ [قَدَرِهِ] قَدَرٍ، بَعْدَ كَلَامٍ طَوِيلٍ هَذَا مُخْتَارُهُ:
و در جواب مردى شامى فرمود: (مرد شامى پرسيد آيا رفتن ما به شام، به قضا و قدر الهى است امام با ڪلمات طولانى پاسخ او را داد ڪه برخى از آن را برگزيديم):
وَيْحَكَ، لَعَلَّكَ ظَنَنْتَ قَضَاءً لَازِماً وَ قَدَراً حَاتِماً! لَوْ كَانَ ذَلِكَ كَذَلِكَ لَبَطَلَ الثَّوَابُ وَ الْعِقَابُ وَ سَقَطَ الْوَعْدُ
واے بر تو! شايد قضاء لازم، و قدر حتمى را گمان ڪرده اے؟ اگر چنين بود، پاداش و ڪيفر، بشارت و تهديد الهى، بيهوده بود.
خداوند سبحان بندگان خود را فرمان داد در حالى ڪه اختيار دارند، و نهى فرمود تا بترسند، احكام آسانى را واجب ڴرد، و چيز دشوارے را تڪليف نفرمود، و پاداش اعمال اندك را فراوان قرار داد.
ادامه #حکمت 78 #نهج_البلاغه
إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَمَرَ عِبَادَهُ تَخْيِيراً وَ نَهَاهُمْ تَحْذِيراً، وَ كَلَّفَ يَسِيراً وَ لَمْ يُكَلِّفْ عَسِيراً، وَ أَعْطَى عَلَى الْقَلِيلِ كَثِيراً، وَ لَمْ يُعْصَ مَغْلُوباً وَ لَمْ يُطَعْ مُكْرِهاً، وَ لَمْ يُرْسِلِ الْأَنْبِيَاءَ لَعِباً وَ لَمْ يُنْزِلِ الْكُتُبَ لِلْعِبَادِ عَبَثاً، وَ لَا خَلَقَب السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا؛ "ذلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ".
شناخت جايگاه جبر و اختيار (اعتقادى):
واے بر تو! شايد قضاء لازم، و قدر حتمى را گمان ڪرده اے؟ اگر چنين بود، پاداش و ڪيفر، بشارت و تهديد الهى، بيهوده بود.
خداوند سبحان بندگان خود را فرمان داد در حالى ڪه اختيار دارند، و نهى فرمود تا بترسند، احكام آسانى را واجب كرد، و چيز دشوارے را تڪليف نفرمود، و پاداش اعمال اندك را فراوان قرار داد.
با نافرمانى بندگان مغلوب نخواهد شد، و با اڪراه و اجبار اطاعت نمى شود، و پيامبران را به شوخى نفرستاد، و فرو فرستادن ڪتب آسمانى براے بندگان بيهوده نبود، و آسمان و زمين و آنچه را در ميانشان است بى هدف نيافريد. اين پندار ڪسانى است ڪه ڪافر شدند و واے از آتشى ڪه بر ڪافران است.ـ
#حکمت 79 #نهج البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): خُذِ الْحِكْمَةَ أَنَّى كَانَتْ، فَإِنَّ الْحِكْمَةَ تَكُونُ فِي صَدْرِ الْمُنَافِقِ، فَتَلَجْلَجُ فِي صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْكُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِي صَدْرِ الْمُؤْمِنِ.
و درود خدا بر او، فرمود:
حڪمت را هر ڪجا ڪه باشد، فراگير، گاهى حڪمت در سينه منافق است و بى تابى نڪن تا بيرون آمده و با همدمانش در سينه مؤمن آرام گيرد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 #پیشنهاد_دانلود
🔺یڪ تبیین مختصر و زیبا از نجم‌الدین شریعتی درباره ضرورت نهج‌البلاغه خوانی
💠 امیرالمومنین ( علیه‌السلام) : سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّي بِطُرُقِ الْأَرْضِ
🔹از من بپرسید پیش از آنڪه مرا از دست بدهید ؛ ڪه من راههاے آسمان را بهتر از راههاے زمين می شناسم.
📒 #نهج_البلاغه ، فرازے از خطبه ۱۸۹
#ما_نهج_البلاغه_می‌خوانیم