eitaa logo
اهل قلم
143 دنبال‌کننده
172 عکس
6 ویدیو
0 فایل
محفلی برای خواندن نوشتار نویسندگان و فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی که دل در گرو اهل بیت علیه السلام و معارف دین و انقلاب و نظام دارند.. اهل قلم هیچگونه مسئولیتی در قبال نوشته های منتشر شده در این کانال ندارد..! ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Jr14710
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅همراهی اجتماعی، ارمغان آرامش معنوی و مادی ✍️ امام جواد علیه السلام، داشتن سه خصلت را سبب جلب محبّت معرفی می‌کند؛ ۱. انصاف در معاشرت با مردم ۲. هم‌دردى در مشکلات آنها ۳. همراه و همدم شدن با معنویات این روایت اجتماعی را در جلد 75 بحارالانوار خواندم. انصاف در معاشرت با مردم در بین وابستگان اقوام، دوستان، همسایه و همکاران از انسان چهره و شخصیت قابل اعتماد می‌سازد به حدی که برداشت نیک و مثبت از گفتار و کردار او یکی از ثمرات آن است. شهرت به خیرخواهی و احترام و عزت در بین مردم هم از همین رفتار نشأت می‌گیرد. و از سوی دیگر سبب می شود دیگران نیز در قبال او همین رفتار را در پیش بگیرند. همدردی با مشکلات مردم یکی از شئون انسانیت است و در اشعار فارسی هم مکرر اشاره شده مثل آنجا که می گوید چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار. همدردی زبانی و گفتاری به دردمند قدری آرامش خاطر همراه با افزایش تحمل سختی می دهد. همراهی و همدردی دیگران در غم و غصه و مشکلات به او قوت قلب وامید و انگیزه می‌دهد تا از این وضعیت خلاص شود. حال اگر همدردی فقط زبانی نبوده بلکه در عمل کارگشایی و رفع گرفتاری نیز همراه آن شود اثری چندیدن برابر در اجتماع دارد و ضمن جلب رضای خالق و مخلوق، تکثیر محبت و نوع دوستی و همیاری را در بین مردم درپی خواهد داشت. اکنون که بخشی از مردم میهنمان ایران گرفتار زلزله و مشکلات عدیده در این سرمای سخت شده‌اند هر قدمی که هرکسی برای همدردی و کمک به آنها بردارد در یاد و خاطر آنها خواهد ماند و سبب کِشش قلبی و جلب محبت آنها می شود. همراه و همدم شدن با معنویات صیقل روح و جلای آن را در پی دارد سبب لطافت گفتار و کردار در تقابل با اطرافیان و اجتماع می شود. هر اندازه انسان اهل معنویت باشد و در قلب خود محبت خدا را اندوخته کند خدا نور محبت او را در قلب دوستان و اطرافیان و اهل معاشرت با او قرار می دهد. معنویات سبب اصلاح رفتار انسان می شود صفات بد را از او دور کرده و زمینه رشد صفات نیک و انسانی را فراهم می کند و نسبت به جامعه اطراف هم تاثیر مثبت می گذارد. در کل مجموع این سه گانه انسان را در نظر دیگران عزیز و باعزت و مورد احترام می سازد و شخصیت نیکی از آن به نمایش می گذارد. @ahalieghalam
مقام رضوان الهی چگونه به دست می آید؟! امام جواد علیه السلام فرمودند سه چیز سبب رسیدن به مقام رضوان خداوند متعال است: ١. نسبت به گناهان و خطاها، زیاد استغفار و اظهار ندامت کردن؛ ٢. اهل تواضع کردن و فروتن بودن؛ ٣. صدقه و کارهاى خیر بسیار انجام دادن. ✍ این کلام نورانی را در کتاب بحارالانوار، ج75، ص81 می توانید ببینید.. استغفار و ابراز پشیمانی وقتی تاثیر داره که این سبب ترک گناه شود به حدی که اگر دوباره زمینه گناه فراهم شد از آن دوری کند و به خدا پناه ببرد و افزون بر آن در فکر جبران خطا و گناه گذشته باشد اگر این کار سبب ناحقی و ظلم و جور و یا حق الناس شده است در پی جبران و جلب رضایت باشد. همین که انسان این اراده را به صورت واقعی در خود ببیند مدد و توفیق الهی هم در وقوع آن یاری گر او خواهد بود و برکت و رحمت و مغفرت شامل حالش می شود. انسان زمانی اهل تواضع و فروتنی می شود که فقط تظاهر نباشد بلکه در دل وفکر خود نسبت به دیگران متواضع بوده و برتری برای خود نجوید. انسان متواضع همگان را بنده خدا و برتر از خود می بیند فخری نسبت به داشته های علمی و معنوی و مالی ندارد و از این رو در برخورد با دیگران لطافت رفتار و نرمی گفتار خواهد داشت و همین شیوه تاثیر نیکی نسبت به جامعه اطراف او و واکنش مثبتی از آنها را در پی خواهد داشت. صدقه و کارهای خیر فراوان اثر بیشتری خواهد داشت اگر پنهانی و برای خدا باشد. صدقه و انفاق و نیکی در حق دیگران اگر کم بوده اما مورد رضای خدا باشد اثر روحی و روانی و معنوی بسیاری در اجتماع دارد و انسان را محترم و موجه جلوه می دهد. عملی که برای رضای خدا نباشد و در بوق و کُرنا به اطلاع همگان برساند اجر معنوی که نخواهد داشت جلوه مادی آن کم و نگاه شخصیتی آن نیز محدود بوده و در نظر و یاد مردم نخواهد ماند. البته می شود رضای خدا را در این عمل همراه با تظاهر به آن داشت در صورتی که مراد جریان سازی و تشویق دیگران به این کار و گسترش عمل باشد. @ahalieghalam
سه عامل هلاکت انسان بحار الانوار،جلد 44،صفحه47 در چنین روزی از سوء قصد به امام حسن(ع) از سوی جراح بن سنان اسدی خبر داده است. آن ملعون در تاریکی هاى ساباط مدائن خنجر یا تیغی مسموم که در کلاف عصا مخفی بود بر ران مبارک امام حسن(ع) زد که تا استخوان شکافت، حضرت از شدت درد دست بگردن او انداخت و هر دو بر زمین افتادند برخی از یاران حضرت سر رسیده و آن ملعون را کشتند و ایشان را به مدائن خانه والى آن سعد بن مسعود عموى مختار ثقفی بردند. سعد جراحى آورد و جراحت آن حضرت را درمان کرد از این رو پسندیده است امروز ضمن زیارت آن امام همام ولعن بر قاتلان و ظالمان از فرمایشات ایشان بهره ببریم. سه عامل هلاکت انسان در کتاب کشف الغمة في معرفة الأئمة، جلد ۱، صفحه ۵۷۱ از ایشان نقل شده است که: هَلاكُ النّاسِ فى ثَلاثٍ: اَلْكِبْرُ وَالحِرْصُ وَالْحَسَدُ، فَالكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ وَ بِهِ لُعِنَ إِبْليسُ وَ الحِرْصُ عَدُوُّ النَفْسِ وَ بِهِ أُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الجَنَّةِ وَ الحَسَدُ رائِدُ السُوءِ وَ مِنْهُ قَتَلَ قابيلُ هابيلَ. سه صفت سوء اخلاقی یعنی تکبر و حرص و حسد انسان را به هلاكت می‌رساند. خودبينى و تكبر، دين انسان را از بين می‌برد، همانطورى كه شيطان تكبر كرد و ملعون و منفور شد. حرص دشمن شخصيت هر فرد است همانطور كه آدم به واسطه آن از بهشت رانده شد. حسد که راهبر به سوی بدی ها و بدبختی‌هااست از این رو قابيل، مرتکب قتل هابيل شد. کِبر و حِرص و حسد از صفات ناپسندی است که از انسانیت به دور و انسان را از دیگران دور می کند. امام حسن(ع) این سه را سبب هلاکت انسان می داند، و این هلاکت برای انسان که موجودی اجتماعی است می تواند دوری از دیگران و طرد شدن از جامعه باشد. دارنده این صفات رذیله خواه ناخواه رفتاری از خود نشان می دهد که سبب ناراحتی دیگران و نارضایتی از گفتار و کردارش می شود. کبر و غرور کبر و غرور نگاه انسان را از دیگران گرفته و باعث خودبینی می شود و کسی که خود را از همه برتر ببیند رفتاری از او سر می زند که با خلق وخوی انسانی در تضاد است. ادامه این رفتار و گفتار جایگاه شخص را در اجتماع متزلزل می کند و دوستان و اطرافیان به مرور از او فاصله می گیرند که این تنهایی برای یک موجود اجتماعی حکم هلاکت و نابودی را دارد. امام حسن(ع) این موضوع را آنقدر بزرگ و موثر می داند که به عمل شیطان تشبیه می کند آنجا که بعد از هزاران سال عبادت، از روی خودبرتر بینی و کبر و غرور خود را از آدم برتر دانست و از فرمان حضرت حق که سالها او را پرستیده، سر باز زد و خود را به هلاکت انداخت و از سرای حق و از رحمت پروردگار دور شد. درمان تکبر چاره مقاومت در برابر کبر و غرور، بهتر و بزرگتر دیدن همه در مقابل خویشتن است. بی توجهی به جایگاه اجتماعی خویش و دارایی ها و نیز شکستن نفس در کنار توجه به خدا و دعا و راز و نیاز به انسان کمک می کند از این صفت بد دور شود. حرص زدن حرص در بیان امام حسن(ع) دشمن شخصیت انسان و سبب اخراج حضرت آدم از بهشت معرفی شده است. دشمن همیشه در فکر عداوت و ضربه زدن است نگاه به حرص از این منظر حواس انسان را به خویش جمع کرده تا در این کارزار شکست نخورد! وقتی انسان در مادیات حرص می زند و در پی افزایش آن و دریافت منافع بیش از نیاز خویش است از نگاه دیگران شخصیت فقیر و ضعیفی را از خود به نمایش می گذارد. از سوی دیگر این رفتار باعث زحمت و سختی و در ادامه عدم آرامش و آسایش در زندگی می شود به طوری که از همان داشته های خود و زندگی که دارد هم لذت نمی برد. یکی از جاهایی که حرص خود را نشان می دهد و با دشمنی از انسان شخصیتی ضعیف و ذلیل که اراده ای نسبت به کنترل نفس خویش ندارد، نشان می دهد زمانی است که نسبت به چیزی محدود می شود و یا از داشتن آن منع می شود که در این هنگام نفس سرکش مطیع حرص شده و سعی می کند هر طور شده از این محدودیت و امتناع رها شود. درمان حرص قناعت به آنچه داریم و رضایت به آن انسان را از حرص و طمع دور می کند و شخصیت و جایگاه اجتماعی بالایی را از او به نمایش می گذارد. گرایش به معنویات و خضوع و خشوع در مقابل خداوند، دعا و توسل به درگاه حضرت حق نیز باعث دوری از حرص و رهایی از طمع می شود. حسادت حسد هم از صفات خانمان سوز است که انسان را به اعمال نادرست هدایت می کند تا جایی که ممکن است مثل قابیل مرتکب قتل برادرش هابیل شود. ناتوانی نسبت به دیدن و تحمل دارایی و داشته های دیگران حسادت محسوب می شود و انسان در این حالت آرزوی از بین رفتن آنها را دارد. گاهی تحمل این وضعیت برای حسود آنقدر سخت می شود که به فکر از میان برداشتن شخص می افتد تا دیگر نباشد که دارایی او خاطرش را آزرده سازد. از این رو حسد در ردیف صفات رذیله خطرناک قرار می گیرد که انسان را به هلاکت می رساند. (1) ادامه دارد.. @ahalieghalam
(2) ادامه مطلب.. . درمان حسادت پناه بردن به خدا و مناجات با او کمک می کند که انسان آرامش بگیرد و نسبت به داشته های دیگران به فکر سوء نباشد. رضایت نسبت به داشته های خویش و خواست خدا، عدم مقایسه شرایط و دارایی ها، انسان را از حسد دور می کند. در کل صفات کبر و حرص و حسد جایگاه انسان در اجتماع را شکننده و بی اعتبار و دیگران را از او دور می کند و حتی سبب انزجار دیگران از او و رفتار و کردارش می شود. جامعه در مقابل این افراد هم دچار نفاق رفتاری می شود به این صورت که تا جای ممکن از او دوری میکنن اما پیش رو برای در امان ماندن از آسیب های رفتاری ناشی از این صفات، گشاده رو و خوش مشربی در پیش می گیرند اما به پشت سر از او بدگویی کرده و دیگران را هم نسبت به اخلاق و رفتار وی آشنا کرده تا از ارتباط با او پرهیز کنند. به بیان دیگر آسیب این صفات هم شخصیتی و برای فرد است و هم دامن اجتماع را گرفته و فضای اخلاقی زشت و نامطلوبی فراهم می کند. تربیت نفس یا جهاد اکبر برای رهایی از همه آنها باید به خدا پناه برد و با مناجات و عبادات و توسل و توکل به تربیت نفس خویش پرداخته تا از آنها رها شویم. تربیت نفس همان جهاد اکبر است که در معارف دین و کلام بزرگان و اهل معرفت بدان سفارش شده و آن سرکوب نفس و گذشتن از امیال نفسانی و خواسته های درونی است که کاری بس مشکل و طاقت فرسا بوده و بی توفیق و مدد الهی و تکرار و تمرین بر آن میسر نمی شود. @ahalieghalam
مجموعه ای از افکار و رفتار و گفتار سیاسی، اجتماعی و حتی اقتصادی سبک زندگی افراد را حکایت می کند. زندگی اهل بیت علیهم السلام بر اساس آموزه های الهی و معارف دینی نمونه ای کامل برای پیروان آنهاست‌ تا با عمل بدان در مسیر سعادت و کمال قرار بگیرند. در این چهارشنبه امام رضایی از کلام امام مهربان، خورشید خراسان بهره می بریم که پیرامون گذشت از خطا و اشتباه دیگران، گذشتی بدون منت و ملامت و سرزنش را توصیه کردند. از خانه تا اجتماع، از خانواده تا دوست و آشنایان، همکاران و یا همشهریان و هموطنان ممکن است رفتاری سر بزند که تعرض به حق و حقوق ما باشد و سبب آزردگی خاطر شود. گذشت و عفو بخشش آنها به انسان عزت و احترام می بخشد در صورتی که به فرموده امام بعد آن به سرزنش و ملامت، این عفو گذشت را بر آنان منت نگذاریم که بی اثر شود. گذشت به این شیوه، از اختلاف و بگو مگو و حتی دشمنی و عناد و آثار آن جلوگیری می کند. افزون بر آن، این فعلی آموزنده و فرهنگی و تاثیرگذار در اجتماع است که به اصلاح سبک زندگی ما می انجامد. @ahalieghalam
درس زندگی بر مدار سبک زندگی امام سجاد علیه السلام زندگی وقتی شیرین می شود که به حقوق یکدیگر احترام گذاشته و نسبت به هم ایثار و ازخودگذشتگی و صبر و تحمل داشته باشیم. همین چند واژه ساده اگر در زندگی جریان داشته باشد نتیجه آن آرامش روحی و روانی در کنار همدلی و وفاداری و مهر و محبت بین اعضای خانواده خواهد بود. از آنجا که معمولا مرد به خواستگاری زن رفته و او را برای یک عمر همراهی و زندگی انتخاب می کند بر وی لازم است به همسر و حقوق او توجه داشته باشد. مکارم الاخلاق جلد۲صفحه ۳۰۱ از امام سجاد(ع)نقل می کند: حق زن این است که بدانی خداوند عزوجل او را مایه آرامش و همدلی تو قرار داده و این لطف و نعمتی از سوی خداوند است پس او را گرامی بدار و نرم خو باش. این روایت شریف آرامش و همدلی را نعمتی برای مرد معرفی می کند که خدا از طریق همسر به او ارزانی داشته است و قدردانی از این نعمت با گرامی داشتن زن و رفتاری گرم و خلق و خویی خوش، معنا می یابد. در واقع این رفتار مرد هم شکر نعمت و هم ادای حق زن محسوب می شود. امام سجاد(ع) در نقش پدر زن وسایل جلد۱۴ صفحه ۴۲ از قول امام صادق(ع) بُرشی از سبک زندگی امام سجاد(ع) را در نقش پدر زن و یا برادر زن نقل می کند که حضرت هر وقت شوهر دختر و یا خواهرش نزد او حاضر می شد عبای خویش را برای او پهن کرده تا بر روی آن بنشیند و به گرمی با او سخن می گفت. آنچه به طنز در فضای مجازی و به طبع در فضای جامعه امروز نشر می دهند خلاف این حرکت و سبک زندگی اسلامی است و در واقع برخورد بین داماد با پدر زن و برادر زن را پُر طنش جلوه می دهند. در حالی که وجود احترام و صمیمیت بین آنها در زندگی طرفین تاثیر نیک و آکنده از آرامش دارد. به خصوص در زندگی زوجین، احترام و اهمیت از سوی پدر زن و دیگر بستگان او، زن را در نگاه مرد عزیز و گرامی می دارد و گرما بخش کانون خانواده آنها می شود. امام سجاد(ع) در نقش کارفرما مجموعه رفتار و گفتار معصومین(ع) سبک و شیوه زندگی برای پیروان آنها محسوب می شود همانطور که گفتار امام در باب حق زن و یا رفتار ایشان در نقش پدر زن با داماد بیان شد. رفتار و گفتار آن حضرت با غلامان و کنیزان هم درسی برای امروز ما در رابطه کارفرما با کارگر محسوب می شود. هرگز تندخویی نمی کرد خود را بالاتر و دور از آنها تصور نمی کرد بلکه با آنها بر یک سفره و یک غذای مشترک، شریک می شد و احوال آنها بوده و دلجویی می کرد. رفتار محبت آمیز آنها را گاها با پاداش بزرگتر پاسخ می داد مثل آنجا که خادمی به ایشان گل داد و حضرت در مقابل، سخاوتمندانه پذیرای لطفش شد و او را آزاد کرد. @ahalieghalam
چهارشنبه های امام رضایی نصیحتی از امام رضا برای عزت و ذلت اصول کافی جلد ۲صفحه۱۱۳ از درخواست نصیحت یک مرد از امام رضا(ع) خبر داده است که ایشان در جواب فرمود: احْفَظْ لِسَانَكَ تُعَزَّ وَ لَا تُمَكِّنِ الشَّيْطَانَ مِنْ قِيَادِكَ فَتَذِل زبانت را حفظ کن تا عزیز و عزتمند شوی و زمام امور خویش را به شیطان مسپار تا خوار و ذلیل نشوی زبان به عنوان مهمترین ابزار ارتباطی انسان هم می تواند باعث عزت او شود و هم با گفتار غلط، دروغ و تهمت، بدگویی و غیبت، سخن بیهوده و نکبت موجب سرافکندگی و بی اعتباری شخص شود. از سوی دگر اختیار خود به نفس و شیطان سپردن هم ما را به سمت ضد ارزش ها از گناه و شهوات و لذت دنیایی سوق می دهد تا ذلت و خواری نصیب انسان سازد. در کل زبان می تواند زمینه سعادت یا شقاوت انسان را مهیا کند..زبانی که به شکر و تسبیح خدا و سلام و صلوات به اولیاء خدا مشغول است با زبانی که به کفر و نعمت زوالی و بدگویی و فحش و رذیله گویی مشغول است تفاوت بسیار دارد و انتهای هر دو راه مشخص است بنابراین این فرمایش امام در باب حفظ زبان نصیحتی کلیدی است که عاقبت آن خیر و عزت و سربلندی دارد. بخش دوم فرمایش امام که به تمکن شیطان اشاره دارد اگر خدای ناکرده اتفاق افتاد گویی در راهی باتلاقی به شیطان و نفس سرکش خویش سواری می دهیم که رهایی ندارد مگر خود انسان بخواهد و خدا کمک کند تا از آن دور شویم. نفسی که اختیارش به دست شیطان است به راحتی رام نمی شود آن را جزو داشته های خود می داند و سخت از دست می دهد. توکل به خدا و توسل به اهل بیت و انس گرفتن با قرآن و دعا و نماز مبارزه ای سخت با شیطان بر سر تصاحب نفس و نجات خویش است که باید هوشیار بوده و آمادگی مقابله با هر فن و فریب شیطان داشت تا مبادا با غفلتی دوباره تلاش های خویش را بی نتیجه بگذاریم. @ahalieghalam
در آستانه نوروز قرار داریم که صله رحم، معاشرت با دوستان و وابستگان و نیز حضور در اجتماع بخش وسیعی از زندگی ما را به خود اختصاص خواهد داد. نکته کوتاه و مهم در این برخوردها در بیان امام رضا(ع) نیکویی معاشرت با مردم و یکسانی برخورد با بزرگ و کوچک است. ایشان می فرمایند:«اجْعلْ مُعاشرَ تَکَ مَعَ الصغیرو الکبیر؛(صحیفة الرضا، ص 400)برخورد خود را با افراد کوچک و بزرگ زیبا و نیکو گردان» همانطور که برای بزرگان احترام قائل می شویم و برخورد گرم و نیکویی داریم نسبت به افرادی که بلحاظ سنی، اجتماعی و یا شغلی از ما کوچک تر هستند نیز باید رفتار مبتنی بر احترام و مهربانی داشته باشیم. مراد از این یکسانی رفتار با بزرگ و کوچک، نوع برخورد نیست بلکه عدم غرور و بی توجهی به شخصیت افراد است. اینکه با یک مدیر رفتاری متواضعانه داشته باشیم اما نسبت به یک فرد معمولی با غرور برخورد کنیم پسندیده نیست. یکسانی در نوع رفتار معنا ندارد چه بسا مخاطب ما کودک باشد قطعا آن رفتار رسمی که با یک فرد بزرگ داریم نمی توانیم با همان لحن و ادبیات با یک کودک سخن بگوییم بلکه عقل حکم می کند و دین هم تاکید کرده است که با کودکان به زبان خودشان سخن بگوییم و این سبک زندگی اهل بیت علیهم السلام است. رفتاری که بین مرد و زن، پیر و جوان یا محرم ونامحرم داریم قطعا باید متفاوت باشد و این یکسانی در کلام امام مراد در سبک برخورد شخص به لحاظ فروتنی و خضوع و احترام و مهربانی است. @ahalieghalam
امام رضا(ع) پیرامون زندگی مشترک و همسرداری در یک جمله ساده، مطلب جامعی را بیان می کنند که عمل به آن راهگشای زندگی و ضامن آسایش و آرامش و نیک‌بختی است. وَ قَالَ إِنَّهَا تَشْتَهِی مِنْکَ مِثْلَ الَّذِی تَشْتَهِی مِنْهَا(بحار الأنوار(ج‏73،ص102) فرمودند:همسرت از تو همان را می خواهد که تو از او توقع داری. هریک از زوجین به خواسته ها و انتظارات خویش از همسرش فکر کند قطعا آنها را حق خود می داند! پس از آن، همه آنچه را حق خود دانسته به عنوان خواسته همسرش در نظر بگیرد! آنجاست که نسبت به آنچه حق خود، دانسته دچار شک و تردید می شود که آیا انتظار درستی بوده؟ این سبب بازنگری در انتظارات و اصلاح رفتار و به تبع آن کم شدن زمینه های اختلاف و بحث و جدل در خانه می شود و آسایش و آرامش به زندگی آنها جان می بخشد. @ahalieghalam