💬 #امام_حسین #شب_جمعه 💔خدایا؛ بین ما ‌و امام‌حسین جدایی مینداز… … ❤️ @Ahdema_com | عهــدِما …

💬 #شب_جمعه #امام_حسین پیرمرد... عصا زنان... آرام‌آرام... به بین‌الحرمین که رسید... دستی به ریش‌های سفیدش کشید… دانه‌های اشک که روی صورتش چکید... کوتاه گفت: سلام آقا! من آمدم... فراموشم نکن! دستم خالی‌ است... آبرویم را بخر... دستم را بگیر! جز کربلایت... پناهی ندارم! … ❤️ @Ahdema_com | عهدِما …

💬 #شب_جمعه ❤️ #امام_حسین پیرمرد... عصا زنان... آرام‌آرام... به بین‌الحرمین که رسید... دستی به ریش‌های سفیدش کشید… دانه‌های اشک که روی صورتش چکید... کوتاه گفت: سلام آقا! من آمدم... فراموشم نکن! دستم خالی‌ است... آبرویم را بخر... دستم را بگیر! جز کربلایت... پناهی ندارم! … ❤️ @Ahdema_com | عهدما …

💬 #شب_جمعه ❤️ #امام_حسین مولای من! ای ابرِ گسترده‌ی رحمت‌خدا! من فقط یک قلب دارم… و آن را برای همیشه... به محبّت شما سپرده‌ام… آن که با شما نیست، در قلب من هم نصیبی نخواهد داشت… و با هر که با شما دشمنی کرده، تا ابد دشمن خواهم بود... … ❤️ @Ahdema_com | عهدما …

#عهدما #اقبال_خوانی 🖊 حکایتی است غریب... حتی در تاریکیِ دوران جاهلیت، آنگاه که غبار جهل بر بینش‌ها نشسته بود، ماه "محرّم" حرمتی داشت. شمشیرها در این ماه به غلاف می‌رفت و آتش جنگ و خونریزی خاموش می‌شد. اسلام نیز بر این حرمت صحه گذاشت و آن را گرامی داشت. 💔 اما در همین ماهِ حرام، چنان حرمتی از خدا و پیامبرش شکسته شد و چنان خونی از عزیزترینِ کسانِ او بر زمین ریخت که در هیچ زمانه‌ای مانندی برای آن نمی‌توان یافت. برای فهم عمق این فاجعه، لحظه‌ای بیندیشید: ✨ قومی را تصور کنید که در برابر سنگ و چوبی بی‌جان به سجده افتاده‌اند و از آن طلب یاری می‌کنند. خِرَدهاشان به ریشخندشان گرفته و کارشان مایه شگفتی همگان است. ناگهان، راهنمایی دلسوز از راه می‌رسد. به آنها می‌گوید این سنگ و چوب نه سودی می‌رساند و نه زیانی. اما آنها نمی‌پذیرند و با او به دشمنی برمی‌خیزند. آن راهنمای مهربان، جهلشان را تحمل می‌کند و دشمنی‌شان را با نیکی پاسخ می‌دهد. سرانجام، آن راهنما با بزرگواری، دستشان را می‌گیرد و از منجلاب گمراهی بیرون می‌کشد. راه درست را به آنان نشان می‌دهد، فقرشان را به غنا، شکستگی‌شان را به سربلندی، خواری‌شان را به عزت، و اندکی‌شان را به کثرت بدل می‌سازد. و آنان را بر سرورانِ جهان، سَروری می‌بخشد. ⚔️ و اینجا داستان به نقطه هولناک خود می‌رسد: همان قومِ رها شده از پرستشِ سنگ، همان‌ها که عزت و حیات خود را مدیون آن راهنمای بزرگ بودند، علیه فرزندانِ همان راهنما برمی‌خیزند. شمشیری را که مولایشان به دستشان داده بود، بر روی پسرانش می‌کشند. زبان به ناسزا بر نوادگانِ ولی‌نعمت خود می‌گشایند و برای گرفتن جایگاه و ریختن خونشان از هیچ کاری فروگذار نمی‌کنند. 🤔 آیا خردِ سلیم، این را زشت و فجیع نمی‌داند؟ آیا شما می‌پذیرید که خدمتگزاران و دست‌پروردگان خودتان، با عزیزترین فرزندان شما چنین کنند؟ چگونه این ماجرا برای تاریخ مشتبه شده، در حالی که حقیقتش اینچنین آشکار است؟ ما خاندان نبوت، حجت را بر آنان تمام کردیم. قلب‌هایشان گواهی می‌دهد که ما صاحب احسانیم. کافی بود به یاد آورند که روزی پرستندگان سنگ و چوب بودند و ما روح مردۀ آن‌ها را در کالبدشان دمیدیم... اگر امروز این راهبری و هدایت را انکار می‌کنند، پس به همان بت‌ها و سنگ‌های خود بازگردند! به همان افکار محدود و رویاهای کوتاهشان پناه ببرند... اما بدانند که حتی ایمان آوردنشان نیز از سر اختیار نبود، بلکه با غلبه حقیقت بود که از هلاکت نجات یافتند. پس تمام فضیلت و حقانیت، از آنِ دعوت محمدی و جایگاه علوی است. 📚اقبال الاعمال جلد ۲ صفحه ۵۴۲ جمال السالکین سید بن طاووس🪴 #محرم #امام_حسین #اندیشه … ❤ @Ahdema_com | عهدما ⭐ …