🔹مسأله 532ـ بر هر مکلّفى واجب است قرائت نماز خود را یاد بگیرد; یعنى حمد و سوره و سایر ذکرهاى نماز را به طور صحیح بخواند; 👈 ولى اگر به علّت بیسوادى، یا علل دیگر، بعد از تلاش لازم نتوانست قرائت را به طور کامل بخواند، همان مقدار که مى تواند کافى است، و اگر مى تواند یاد بگیرد، امّا کوتاهى کند، #معصیت نموده است، ولى اگر وقت تنگ باشد، و فرصت براى یاد گرفتن نباشد، باید به همان مقدار که توانایى دارد نمازها و از جمله نماز طواف را بخواند، و نایب گرفتن لازم نیست. 🔹مسأله 533ـ اگر کسى نمى داند که قرائت نمازش درست نیست، و در نادانى خود #معذور باشد، نمازش صحیح است، و اعاده ندارد; 👈امّا اگر مقصّر بوده، لازم است پس از درست کردن قرائت، نمازش را اعاده کند; وگرنه معصیت کرده است. 🔹مسأله 534ـ همه نمازها را باید با قرائت صحیح انجام داد. زائران خانه خدا باید از فرصت استفاده کنند، و به هنگام اراده این سفر بزرگ روحانى، قرائت نماز خود را براى اهل علم بخوانند، و اگر ایرادى دارد برطرف نمایند، تا اعمال آنها از هر نظر خالى از اشکال باشد. 🔹مسأله 535ـ براى صحیح بودن قرائت، دقّتهاى علماى تجوید شرط نیست; همین اندازه که در عرف عرب بگویند کلمات را صحیح ادا مى کند کافى است. 🔹سؤال 536ـ شخصى که نمازش غلطهاى فراوانى دارد، و به احرام عمره مفرده محرم شده، و وارد مکّه مى شود، و (مثلا) هفت روز در مکّه توقّف مى کند. آیا واجب است تا آخر وقت در احرام بماند و نمازش را اصلاح نماید، سپس شروع به طواف و نماز کند، یا وظیفه دیگرى دارد؟ 👈جواب: لازم است صبر کند، و نمازش را به مقدارى که مى تواند اصلاح کند. سؤال 537ـ هرگاه شخصى مطمئن بوده که قرائت و اذکار نمازش را به طور صحیح انجام مى داده، و نماز طواف را بر همان اساس خوانده است، اکنون معلوم شده که اشتباهاتى در قرائت نماز دارد. چه باید بکند؟ جواب: اگر احتمال غلط بودن آن را نمى داده، نمازش صحیح بوده است، ولى براى نمازهاى روزانه آینده اشتباهاتش را اصلاح کن