ـ🍃💌🍃💌☘🍃🍃 ـ💌🍃💌🍃 ـ🍃💌☘🍃 ـ💌🍃﷽ ـ☘🍃 ـ🍃 #پست_ویژه #دروغ‌های_پدرانه 🦋 امیرالمؤمنین (علیه‌السلام): «لَا يَصْلُحُ مِنَ الْكَذِبِ جِدٌّ وَ لَا هَزْلٌ وَ لَا أَنْ يَعِدَ أَحَدُكُمْ‏ صَبِيَّهُ‏ ثُمَّ لَا يَفِيَ لَهُ إِنَّ الْكَذِبَ يَهْدِي إِلَى الْفُجُورِ وَ الْفُجُورَ يَهْدِي إِلَى النَّار». دروغ، چه جدّی و چه شوخی، کار درستی نیست، این که یکی از شما به فرزندش وعده‌ای بده و بهش عمل نکنه، خودش یه دروغه. دروغ آدم رو به سمت انحراف می‌بره و آخر مسیر انحراف هم آتیش جهنّمه! 📚الأمالي (للصدوق)، ص: ۴۱۹ ⚠️⚠️خیلیا فکر می‌کنن چون پدر و مادر و بزرگتر هستن و چون بچه‌ها بچّه هستن، اشکال نداره برای تربیت‌شون دروغی هم سر هم بکنن! این دروغ‌ها توی اصطلاح «دروغ‌های پدرانه» نامیده می‌شن. 👦🏻👧🏻بچه شنیده که یه کسی سرطان گرفته؛ خیلی اصرار می‌کنه که براش توضیح بدیم سرطان چیه؟ ماهم از یه طرف می‌بنیم بچه ظرفیت فهم بیماری سرطان رو نداره و از طرفی هم احساس می‌کنیم این سؤال بهترین فرصته که یه نکته تربیتی به بچه تزریق کنیم! به‌‌همین‌خاطر تصمیم می‌گیریم با یه دروغ به ظاهر مصلحتی، به هردو هدف خودمون برسیم و می‌گیم: «این بنده خدا، چون حرف بابا مامانش رو گوش نداده، این‌طور شده!»😳 یا می‌گیم: «از بس توی بچّگی چیپس و پفک و لواشک و از همه بدتر نوشابه خورده، حالا که بزرگ شده این‌جور مریض شده!»😶 ✅✌️ دوست عزیز! کم‌ظرفیتی بچه‌ها، بهانه دروغ گفتن به اونا نیست. باید تلاش کنین ظرفیت اونا رو افزایش بدین. مثلاً اگه بچه‌ای درباره مسائل جنسی و چگونگی تولد فرزند سؤال کرد، به‌جز مسیر بازگوکردن همه حقایق جنسی و مسیر دروغ گفتن، راه سوّمی هم وجود داره و اون این‌که اول باید سعی کنیم حواس‌شون رو از این جور سؤالات پرت کنیم؛ اگر نشد باید در حدّ فهم بچّه و به‌صورت خیلی سربسته و مثلآً با تشبیه آدم به گیاه🌱 و چگونگی رشد اون، بهش پاسخ درستی بدیم و بعدش تأکید کنیم که فهم این مسائل ظرفیّـت و مطالعه بیشتری می‌خواد و فعلاً همین مقدار برای شما کافیه! حتّی می‌شه به‌سادگی بهش گفت که این سؤالات فعلاً زوده و بعداً جواب‌شون رو می‌فهمی! (ممکنه کسی بگه اگه این‌جور جواب بدیم، بچه کنجکاوتر می‌شه و می‌ره جواب رو از جای دیگه‌ای درمیاره، پس بهتره بهش دروغ بگیم. جوابش اینه که: بچه‌ها معمولاً جواب‌های پدر و مادرشون رو با یه منبع دیگه مقایسه می‌کنن و به‌سادگی ازشون قبول نمی‌کنن. 😉بچه می‌ره شنیده‌هاش از ما رو با بقیه دوستاش یا با اطلاعات قبلی خودش مقایسه می‌کنه و اگه ببینه با هم هماهنگ هستن، جواب مارو قبول می‌کنه وگرنه همچنان به کنجکاوی خودش ادامه می‌ده). 🙂✌️پس اگه ما به بچه راست بگیم و او بعد از چندبار مقایسه کردن به درستی جواب‌های ما پی ببره، دیگه به ما اعتماد می‌کنه و جواب‌های بعدی ما رو راحت‌تر قبول می‌کنه؛😃 ولی اگه بهش دروغ بگیم و اون دروغ مارو کشف کنه، دیگه به ما اعتماد نمی‌کنه! حتّی جواب‌های راست مارو هم بدبینانه بررسی می‌کنه! 😃 در مورد اون مریض سرطانی هم بهترین جواب راستگوییه؛ لازم نیست همه حقایق مربوط به سرطان رو بهش بگیم. همین که درحد‌ و‌ اندازه فهمش یه جواب درست بهش بدیم بسّه و می‌شه گفت: «پسرم! دخترم! بقیش دیگه مال الآن نیست؛ بعداً می‌ری مدرسه و دانشگاه درس می‌خونی؛ خودت می‌فهمی ان‌شاءالله». نیازی هم نیست که از طریق دروغ گفتن به بچه اخلاق یاد بدین و سرطان اون بنده خدا رو به گوش👂ندادن حرف بابا و مامان و یا زیاده‌روی توی مصرف چیپس و تنقلات🍭🍬🍰 پیوند بزنین! 🤷🏻‍♂ خلاصه این‌که بعضیا فکر می‌کنن دروغ گفتن به بچّه‌ها برای تربیت و آینده اونا ضروریه و جزء دروغ‌های مصلحت‌آمیزه😐 و هرکی فکر کنه نباید به بچّه‌ها دروغ گفت، اصلاً یا بچّه نداشته یا از روانشناسی بچه‌ها کاملاً بی‌خبره! ✅🦋 امّا عزیزان خوبه بدونیم که از دیدگاه روایات اهل‌بیت؛ «دروغ گفتن به بچه‌ها، هیچ فرقی با دروغ گفتن به بزرگ‌ترها نداره! هردوش گناهه و نمره منفیش توی پرونده اعمال ما ثبت می‌شه.» خیلی کارا همین طوره. مثلاً شما با اسلحه به یه آدم بزرگ بزنین از پا درمیاد، به بچه هم بزنین از پا درمیاد! هیچ فرقی نداره! و احادیث متعدّدی دروغ‌گویی به بچه‌ها و وعده دروغ دادن به اونا رو اکیداً ممنوع می‌دونه.❌ 🍃 ☘🍃 💌🍃 @ahkam_yar 🍃💌☘🍃 💌🍃💌🍃 🍃💌🍃💌☘🍃🍃