ـ🍁🍂🍁🍂 ـ🍂🍁🍂 ﷽ ـ🍁🍂 ـ🍂 #رسوا_کردن_دزد ❓مسئله 384: با سلام و دعای خیر؛ در بین اقوام ما خانمی است که متأسفانه دائماً به اموال دیگران دست‌برد می‌زند! بارها و بارها مبالغ هنگفت و طلا از من دزدیده بود که من بعد از حدود 11 سال متوجه شدم. پس از بیان آن به همسرم، ایشان پاسخ دادند که تمامی فامیل به نحوی خسارت دیده‌اند و همه آگاهی دارند و تنها به این دلیل به من گفته نشده بود که غیبت نشده باشد. حال سؤال این است: 1. آیا گفتن حقیقت به من که موجب جلوگیری از چنین ضرر و زیانی می‌شد، واقعاً غیبت است؟ 2. اگر من در مهمانی‌ها و عروسی‌ها با وجود فراوانی کیف‌های سرگردان به دیگران راجع‌به این زن بگویم، غیبت کرده‌‌ام؟ 3. آیا با وجود این‌همه خسارت که دیده‌ام، باید بابت اینکه دیگران را مطلع کرده‌‌ام -که نمی‌دانم اسم آن غیبت بوده یا نه- از خدا طلب مغفرت کنم؟ 📚 مقام معظم رهبری: با توجه به اینکه دزدی این خانم از دیگران با ادلۀ معتبر شرعی (مثل شهادت دو نفر مرد عادل) برای شما ثابت نشده، گفتن این حرف‌ها ممکنه از مصادیق تهمت و بُهتون باشه. شما می‌توانید بدون بردن اسمش، مسئله رو مطرح کنید و به دیگران هشدار بدید. 📚 آیت‌الله سیستانی: اگر دزدی و گناه رو علنی انجام نمی‌ده، گفتن این حرف‌ها به دیگران غیبته. 📚 آیت‌الله زنجانی: 1. نه، غیبت نیست. 2. تذکر به‌صورت کلی کافیه و لازم نیست اسمش رو ببرید؛ مگر اینکه بدونید تا به‌صورت خاص و دقیق تذکر ندید، مردم مراقبت نمی‌کنن. 3. نه، لازم نیست. 📚 آیت‌الله صافی: اگر از دزد بودن این خانم مطمئن هستید، تذکر دادن به دیگران غیبت نیست؛ اگرچه این‌جور جاها هم تا می‌شه، بهتره اسم طرف رو نگید. 📚 آیت‌الله مکارم: 1. این‌جور جاها گفتن حقیقت واجبه. 2. این‌جور جاها خیلی هم کار خوبیه که بگید. 3. نه، لازم نیست. 📚 آیت‌الله نوری: نه، غیبت نیست. 🔺استفتا از دفاتر آیات عظام خامنه‌ای، زنجانی، سیستانی، صافی، مکارم و نوری، توسط سایت اسلام کوئست. ⬅️ احکام به زبان خیلی ساده 🍂 🍁🍂 @shia_ahkam 🍂🍁🍂 🍁🍂🍁🍂