eitaa logo
کلاس احکام و عقاید حسین محققی
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
119 فایل
بر اساس فتوای مراجع تقلید با محوریت فتاوای آیت الله خامنه ای (پخش مطالب کانال به هر صورتی مجاز است). ارتباط با استاد برای سوالات شما و مشاوره👇 @Ahkam2
مشاهده در ایتا
دانلود
آیا منشأ روایی دارد؟ ✅ پاسخ ❇️ روایتی در رابطه با تمرین روزه‌داری کودکان وجود دارد که به نوعی می‌توان آن را روزه کله گنجشکی دانست. حضرت امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: ما اهل‌بیت از هفت سالگی پسرانمان را امر به روزه‌گرفتن می‌کنیم؛ به هر مقدار که توان آن را داشته باشند. مثلا تا نصف روز یا بیشتر یا کم‌تر. پس هرگاه تشنگی و گرسنگی بر آنان غلبه کرد، افطار می‌کنند. ما این کار را انجام می‌دهیم تا فرزندانمان عادت به روزه پیدا کرده و تحمل آن را پیدا کنند. شما نیز از نه سالگی پسرانتان را به روزه‌گرفتن امر کنید؛ به هر میزان که توان آن را دارند. پس هرگاه که تشنگی بر آنان غلبه کرد، افطار کنند. 📖 الكافي، ج‏۳، ص ۴۰۹.
چرا امام حسین(ع)موقع کربلا اول اصحاب خود رو فرستاد میدان و بعد خودش رفت چرا خودش اول نرفت؟! ✅ پاسخ خواست خود اصحاب بود. اصحاب با یکدیگر عهد کرده بودند تا آنها زنده هستند حتی از بنی هاشم کسی به میدان نرود چه رسد به خود امام حسین علیه السلام از این گذشته معقول همین است و همه جا رعایت میشود که فرمانده نباید در ابتدا به جنگ برود چون اگر فرمانده کشته شود، روحیه بقیه نابود می‌شود و شیرازه سپاه از هم می‌پاشد. در این صورت چه بسا تأثیر این قیام کاهش می‌یافت. چون حماسه‌هایی که اصحاب آفریدند، در ماندگاری این حرکت و انتقال پیام آن به تاریخ نیز نقش به‌سزایی دارد.
چرا مداحان واقعه عاشورا رو اینطوری تفسیر میکنن که اشک همه رو در بیارن. این یه استراتژی جنگی بوده واقعیت کربلا و هدف چیز دیگه هست که بیان نمیشه. ✅ پاسخ این خوب است که معارف، اهداف و درس‌های عاشورا هم در اشعار مداحان بیان شود، اما این موضوع بیشتر برعهده سخنرانان است. اما مداحان در تحریک عواطف عزاداران و گریاندن آنها، اگر دروغ بگویند قابل قبول نیست. ولی اگر با نقل وقایع عزاداران را متأثر کنند، قابل دفاع است و دو دلیل دارد: یک. سفارش امامان به گریه بر مصائب حضرت دو. گره خوردن احساسات و عواطف ما به روح و حماسه حسینی در حقیقت با گریه بر امام حسین بین ما و ایشان پیوند قلبی برقرار می‌شود و دانسته‌های ما (شعور) با عواطف ما (شور) عجین شده و در این هنگام است که باعث حرکت و تکاپو می‌شود. این نکته می‌تواند خود یکی از دلایل سفارش امامان به این کار باشد. (به عبارت دیگر عقل صرف، حرکت آفرین نیست، همانگونه که احساس بدون عقل از انحراف در امان نیست).