#سوره_شوری #ترتیل #منشاوی #صفحه۴۸۴ انس هرروز با کلام محبوب حقیقی ،به نیت توفیق عمل و تعجیل در فرج امام مهربانی ها مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#تفسیر_آیه_به_آیه_قرآن_کریم #حجه_الاسلام_قرائتی #سوره_مبارکه_اعراف_آیه_۱۲ https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#آموزش_ترجمه #هر_روز_یک_کلمه_از_قرآن_کریم #کَلِمَةُ_الیَوم #رَقَم135 🍒 صَرصَر 🍒 صَرصَر :رِیح شدِیدَةُ البَرد أَو شَدِیدَةِالصَوت. صَرصَر :باد تند وشدید. 📖 إِنَّا أَرسَلنَا عَليهِم رِيحاََ صَرصَراََ فِی يَومِ نَحسِِ مُّستَمِرٍّ /قمر:١٩ ما تندباد وحشتناک و سردى را در روزى شومِ مستمر بر آنان فرستادیم، *توجّه*👇👇👇👇👇👇👇 صَرصَر از ماده ی صَر در اصل به معنی بستن ومحکم کردن است.و تکرار آن در واژه ی صَرصَر برای تأکید است.و از آنجا که این باد هم شدید بوده است وهم سرد هم پر سوزش وهم پرسر وصدا،این واژه به آن اطلاق شده است. #استاد_عبدالکاظم_چلداوی https://eitaa.com/ahlalquran ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

#حفظ_موضوعی۱۲ #خداشناسی اسماء و اوصاف خدای متعال ج) مهم‌ترین_اوصاف_فعل ۲. #رازقیت #روزی_رسانی_خداوند #آیه وَمَا مِن دَآبَّة فِي ٱلأَرضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزقُهَا وَيَعلَمُ مُستَقَرَّهَا وَمُستَودَعَهَا كُلࣱّ فِي كِتَٰب مُّبِين #ترجمه و هيچ جنبده‌اى در زمين نيست مگر اينكه روزىِ او بر خداست، و [او] قرارگاه واقعى و جايگاه موقت آنان را مى داند؛ همه در كتابى روشن ثبت است. @aqquran

ادامه حفظ موضوعی ۱۲ تفسیر آیه همه ميهمان اويند! در آيه قبل در سوره اشاره‌اى به وسعت علم پروردگار و احاطه او به اسرار نهان و آشكار شده بود، آيه مورد بحث در حقيقت دليلى براى آن محسوب مى‌شود، چرا كه از روزى دادن خداوند به همه موجودات سخن مى‌گويد، همان كارى كه بدون احاطه علمى كامل به همه جهان امكان پذير نيست! نخست مى‌گويد: "هيچ دابه‌اى در روى زمين نيست مگر اينكه رزق و روزى آن بر خدا است، و قرارگاه او را مى‌داند، و از نقاطى كه از قرارگاهش به آن منتقل مى‌شود (نيز) با خبر است" و در هر جا باشد روزيش را به او مى‌رساند ( وَ مٰا مِنْ دَابَّةٍ فِي اَلْأَرْضِ إِلاّٰ عَلَى اَللّٰهِ رِزْقُهٰا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهٰا وَ مُسْتَوْدَعَهٰا ). " تمام اين حقائق با همه حدود و مرزهايش در كتاب مبين و لوح محفوظ علم خداوند ثبت است" ( كُلٌّ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ‌ ). براى فهم معنى آيه به چند نكته بايد توجه كرد: ۱ - "دابة" از نظر مفهوم لغوى تمام موجودات زنده و همه جنبندگان را شامل است. ۲ - "رزق" به معنى عطاء و بخشش مستمر است، و از آنجا كه روزى الهى عطاى مستمر او به موجودات است به آن رزق گفته مى‌شود. اين نكته نيز لازم به تذكر است كه مفهوم آن تنها در نيازهاى مادى خلاصه نمى‌شود بلكه هر گونه عطاى مادى و معنوى را شامل مى‌گردد، لذا مى‌گوئيم: "اللهم ارزقنى علما تاما" : "خداوندا علم كامل به من روزى كن" و يا مى‌گوئيم: "اللهم ارزقنى الشهادة فى سبيلك" : "خداوندا شهادت در راهت را نصيب من بگردان". ۳ - "مستقر" در اصل به معنى "قرارگاه" است، زيرا ريشه اين لغت از ماده "قر" (بر وزن حر) به معنى "سرما" ى شديد مى‌باشد كه انسان و موجودات زنده را خانه‌نشين مى‌كند، به همين جهت به معنى سكون و توقف نيز آمده است. "مستودع" و "وديعه" از يك ماده است، و در اصل به معنى رها كردن چيزى است، و از آنجا كه امور ناپايدار رها مى‌شوند، و به حالت اول باز مى‌گردند، به هر امر ناپايدار، "مستودع" گفته مى‌شود، وديعه را نيز به خاطر اينكه سرانجام بايد محل خود را رها كند و به صاحب اصلى باز گردد وديعه گفته‌اند. در حقيقت آيه فوق مى‌گويد: تصور نشود كه خداوند تنها به جنبندگانى كه در جايگاه اصلى قرار دارند روزى مى‌بخشد و به اصطلاح سهميه آنها را در خانه‌هايشان مى‌آورند، بلكه هر كجا باشند و در هر وضع و شرائطى قرار گيرند، سهم آنها را از روزى به آنان مى‌بخشد. چرا كه هم جايگاه اصلى آنان را مى‌داند و هم از تمام نقاطى كه به آن نقل و مكان مى‌كنند، با خبر است. از حيوانات غول پيكر دريايى گرفته تا جنبندگان بسيار كوچكى كه به زحمت به چشم ديده مى‌شوند هر يك مناسب حالشان آنچه را لازم دارند مقرر كرده است. اين روزى به اندازه‌اى حساب شده و مناسب حال موجودات است كه از نظر "كميت" و "كيفيت" كاملا منطبق بر خواسته‌ها و نيازهاى آنها است، حتى غذاى كودكى كه در رحم مادر است، هر ماه بلكه هر روز، با ماه و روز ديگر تفاوت دارد، هر چند ظاهرا يك نوع خون بيشتر نيست، و نيز كودك در دوران شيرخوارگى با اينكه ظاهرا ماههاى پى در پى غذاى واحدى دارد، اما تركيب اين شير هر روز با روز ديگر متفاوت است!. ۴ - "كتاب مبين" به معنى نوشته آشكار است و اشاره به مرحله‌اى از علم وسيع پروردگار مى‌باشد كه گاهى از آن تعبير به "لوح محفوظ" مى‌شود. ممكن است اين تعبير اشاره به اين باشد كه هيچكس نبايد براى به دست آوردن روزى خود كمترين نگرانى به خويش راه دهد، و تصور كند ممكن است در گرفتن سهم خويش، به اصطلاح، از قلم بيفتد، چرا كه نام همگى در كتاب آشكارى ثبت است، كتابى كه همه را احصاء كرده و آشكارا بيان مى‌كند. آيا اگر در يك مؤسسه نام تمام كارمندان و كاركنان در دفترى به روشنى ثبت شده باشد احتمال از قلم افتادن كسى مى‌رود؟ تقسيم ارزاق و تلاش براى زندگى در مورد "رزق" بحثهاى مهمى است كه قسمتى از آن را در اينجا از نظر مى‌گذرانيم: ۱ - "رزق" - همانگونه كه گفتيم - در لغت بمعنى بخشش مستمر و متداوم است اعم از اينكه مادى باشد يا معنوى، بنا بر اين هر گونه بهره‌اى را كه خداوند نصيب بندگان مى‌كند از مواد غذايى و مسكن و پوشاك، و يا علم و عقل و فهم و ايمان و اخلاص به همه اينها رزق گفته مى‌شود، و آنها كه مفهوم اين كلمه را محدود به جنبه‌هاى مادى مى‌كنند، توجه به موارد استعمال آن دقيقا ندارند، قرآن در باره شهيدان راه حق مى‌گويد بَلْ أَحْيٰاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ‌ :" آنها زنده‌اند و نزد پروردگار شان روزى مى‌برند " (آل عمران - ۱۶۹) روشن است كه روزى شهيدان، آن هم در جهان برزخ، نعمتهاى مادى نيست، بلكه همان مواهب معنوى است كه حتى تصورش براى ما در اين زندگى مادى مشكل است.

۲ - مساله تامين نيازمنديهاى موجودات زنده - و به تعبير ديگر رزق و روزى آنها - از جالبترين مسائلى است كه با گذشت زمان و پيشرفت علم، پرده از روى اسرار آن برداشته مى‌شود، و صحنه‌هاى شگفت انگيز تازه‌اى از آن بوسيله علم فاش مى‌گردد. در گذشته همه دانشمندان در فكر بودند كه اگر در اعماق درياها موجودات زنده‌اى وجود داشته باشد غذاى آنها از چه راهى تامين مى‌شود، زيرا ريشه اصلى غذاها به نباتات و گياهان باز مى‌گردد كه آن هم نيازمند به نور آفتاب است، و در اعماق بيش از ۷۰۰ متر مطلقا نورى وجود ندارد و يك شب تاريك ابدى بر آن سايه افكنده است. ولى بزودى روشن شد كه نور آفتاب، گياهان ذره‌بينى را در سطح آب، و در بستر امواج پرورش مى‌دهد، و هنگامى كه مرحله تكاملى خود را پيمود، همچون ميوه رسيده‌اى، به اعماق دريا فرو مى‌رود، و سفره نعمت را براى موجودات زنده ژرفناى آب فراهم مى‌سازند. از سوى ديگر بسيارند پرندگانى كه از ماهيان دريا تغذيه مى‌كنند حتى انواعى از شب پره وجود دارد، كه در ظلمت شب همچون يك غواص ماهر به اعماق آب فرو مى‌رود و صيد خود را كه با امواج مخصوص رادار مانندى كه از بينى آنها بيرون فرستاده مى‌شود شناسايى و نشانه گيرى كرده‌اند بيرون مى‌آورد. روزى بعضى از انواع پرندگان در لابلاى دندانهاى پاره‌اى از حيوانات عظيم الجثه دريا نهفته شده! اين حيوانات كه پس از تغذيه از حيوانات دريايى دندانهايشان احتياج به يك" خلال طبيعى "!دارد به ساحل مى‌آيند، دهانشان را كه بى‌شباهت به غار كوچكى نيست باز نگه مى‌دارند، آن گروه از پرندگان كه روزيشان در اينجا حواله شده است بدون هيچگونه وحشت و اضطراب وارد اين " غار "مى‌شوند، و به جستجوى روزى خويش در لابلاى دندانهاى حيوان غول‌پيكر مى‌پردازند، هم شكمى از اين غذاى آماده از عزا در مى‌آورند، و هم حيوان را از اين مواد مزاحم راحت مى‌سازند، و هنگامى كه برنامه هر دو پايان پذيرفت، و آنها به خارج پرواز كردند، حيوان با احساس آرامش دهان را به روى هم مى‌گذارد و به اعماق آب فرو مى‌رود! طرز روزى رساندن خداوند به موجودات مختلف، راستى حيرت‌انگيز است، از جنينى كه در شكم مادر قرار گرفته و هيچكس به هيچ وجه در آن ظلمتكده اسرار آميز به او دسترسى ندارد، تا حشرات گوناگونى كه در اعماق تاريك زمين و لانه‌هاى پرپيچ و خم و در لابلاى درختان و بر فراز كوه‌ها و در قعر دره‌ها زندگى دارند از ديدگاه علم او هرگز مخفى و پنهان نيستند، و همانگونه كه قرآن مى‌گويد خداوند، هم جايگاه و" آدرس اصلى "آنها را مى‌داند و هم محل سيار آنان را، و هر جا باشند روزى آنان را به آنان حواله مى‌كند. جالب اينكه در آيات فوق به هنگام بحث از روزى خواران تعبير به" دابه و جنبنده "شده است و اين اشاره لطيفى به مساله رابطه" انرژى "و" حركت "است، مى‌دانيم هر جا حركتى وجود دارد نيازمند به ماده انرژى زا است يعنى ماده‌اى كه منشا حركت گردد، قرآن نيز در آيات مورد بحث مى‌گويد خدا به تمام موجودات متحرك روزى مى‌بخشد! و اگر حركت را به معنى وسيعش تفسير كنيم گياهان را هم در بر مى‌گيرد، زيرا آنها نيز يك حركت بسيار دقيق و ظريف در مسير" نمو "دارند، به همين دليل در فلسفه ما يكى از اقسام حركت را مساله" نمو "شمرده‌اند. ۳ - آيا" روزى "هر كس از آغاز تا پايان عمر تعيين شده، و خواه ناخواه به او مى‌رسد؟ يا اينكه بايد به دنبال آن رفت و به گفته شاعر" شرط عقل است جستن از درها"! بعضى از افراد سست و بى‌حال به اتكاء تعبيراتى همانند آيه فوق، يا رواياتى كه روزى را مقدر و معين معرفى مى‌كند فكر مى‌كنند لزومى ندارد كه انسان براى تهيه معاش زياد تلاش كند، چرا كه روزى مقدر است و به هر حال به انسان مى‌رسد، و هيچ دهان بازى بدون روزى نمى‌ماند! اين چنين افراد نادان كه شناختشان در باره دين و مذهب فوق العاده سست و ضعيف است بهانه به دست دشمنان مى‌دهند كه مذهب عاملى است براى تخدير و ركود اقتصادى و خاموش كردن فعاليتهاى مثبت زندگى، و تن در دادن به انواع محروميتها، به عذر اينكه اگر فلان موهبت نصيب من نشده حتما روزى من نبوده، اگر روزى من بود بدون چون و چرا به من مى‌رسيد و اين فرصت خوبى بدست استثمارگران مى‌دهد كه هر چه بيشتر خلقهاى محروم را بدوشند و آنها را از ابتدايى ترين وسائل زندگى محروم سازند. در حالى كه مختصر آشنايى به قرآن و احاديث اسلامى براى پى‌بردن به اين حقيقت كافى است كه اسلام پايه هر گونه بهره‌گيرى مادى و معنوى انسان را سعى و كوشش و تلاش مى‌شمرد تا آنجا كه در جمله شعارگونه قرآنى لَيْسَ لِلْإِنْسٰانِ إِلاّٰ مٰا سَعىٰ‌ بهره انسان را منحصرا در كوشش و كارش قرار مى‌دهد. پيشوايان اسلامى براى اينكه سر مشقى به ديگران بدهند در بسيارى از مواقع كار مى‌كردند كارهايى سخت و توانفرسا.