ک ـ‏‏ از امور بسیار با اهمیت و سرنوشت ساز مسئلۀ مراکز تعلیم و تربیت از‏‎ ‎‏کودکستانها تا دانشگاهها است که به واسطۀ اهمیت فوق العاده اش تکرار نموده و‏‎ ‎‏با اشاره می گذرم. باید ملت غارت شده بدانند که در نیم قرن اخیر آنچه به ایران‏‎ ‎‏و اسلام ضربۀ مهلک زده است قسمت عمده اش از دانشگاهها بوده است. اگر‏‎ ‎‏دانشگاهها و مراکز تعلیم و تربیتِ دیگر با برنامه های اسلامی و ملی در راه منافع‏‎ ‎‏کشور به تعلیم و تهذیب و تربیت کودکان و نوجوانان و جوانان جریان داشتند،‏‎ ‎‏هرگز میهن ما در حلقوم انگلستان و پس از آن امریکا و شوروی فرو نمی رفت و‏‎ ‎‏هرگز قراردادهای خانه خراب کن بر ملت محروم غارتزده تحمیل نمی شد پای مستشاران خارجی به ایران باز نمی شد و هرگز ذخائر ایران و طلای‏‎ ‎‏سیاه این ملت رنجدیده در جیب قدرتهای شیطانی ریخته نمی شد و هرگز‏‎ ‎‏دودمان پهلوی و وابسته های به آن اموال ملت را نمی توانستند به غارت ببرند و‏‎ ‎‏در خارج و داخل پارکها و ویلاها بر روی اجساد مظلومان بنا کنند و بانکهای‏‎ ‎‏خارج را از دسترنج این مظلومان پر کنند و صرف عیاشی و هرزگی خود و‏‎ ‎‏بستگان خود نمایند. اگر مجلس و دولت و قوۀ قضاییه و سایر ارگانها از‏‎ ‎‏دانشگاههای اسلامی و ملی سرچشمه می گرفت ملت ما امروز گرفتار مشکلات‏‎ ‎‏خانه برانداز نبود. و اگر شخصیتهای پاکدامن با گرایش اسلامی و ملی به معنای‏‎ ‎‏صحیحش، نه آنچه امروز در مقابل اسلام عرض اندام می کند، از دانشگاهها به‏‎ ‎‏مراکز قوای سه گانه راه می یافت، امروز ما غیر امروز، و میهن ما غیر این میهن، و‏‎ ‎‏محرومان ما از قید محرومیت رها، و بساط ظلم و ستمشاهی و مراکز فحشا و‏‎ ‎‏اعتیاد و عشرتکده ها که هر یک برای تباه نمودن نسل جوان فعال ارزنده کافی‏‎ ‎‏بود، در هم پیچیده و این ارث کشور بر باد ده و انسان برانداز به ملت نرسیده‏‎ ‎‏بود. و دانشگاهها اگر اسلامی ـ انسانی ـ ملی بود، می توانست صدها و هزارها‏‎ ‎‏مدرس به جامعه تحویل دهد؛ لکن چه غم انگیز و اسفبار است که دانشگاهها و‏‎ ‎‏دبیرستانها به دست کسانی اداره می شد و عزیزان ما به دست کسانی تعلیم و‏‎ ‎‏تربیت می دیدند که جز اقلیت مظلوم محرومی همه از غربزدگان و شرقزدگان با‏‎ ‎‏برنامه و نقشۀ دیکته شده در دانشگاهها کرسی داشتند؛ و ناچار جوانان عزیز و‏‎ ‎‏مظلوم ما در دامن این گرگان وابسته به ابرقدرتها بزرگ شده و به کرسیهای‏‎ ‎‏قانونگذاری و حکومت و قضاوت تکیه می کردند، و بر وفق دستور آنان، یعنی‏‎ ‎‏رژیم ستمگر پهلوی عمل می‌کردند. اکنون بحمداللّه تعالی دانشگاه از چنگال جنایتکاران خارج شده. و بر ملت و‏‎ ‎‏دولت جمهوری اسلامی است در همۀ اعصار، که نگذارند عناصر فاسد دارای‏‎ ‎‏مکتبهای انحرافی یا گرایش به غرب و شرق در دانشسراها و دانشگاهها و سایر‏ ‎‏مراکز تعلیم و تربیت نفوذ کنند و از قدم اول جلوگیری نمایند تا مشکلی پیش‏‎ ‎‏نیاید و اختیار از دست نرود. و وصیت اینجانب به جوانان عزیز دانشسراها و دبیرستانها و دانشگاهها آن‏‎ ‎‏است که خودشان شجاعانه در مقابل انحرافات قیام نمایند تا استقلال و آزادی‏‎ ‎‏خود و کشور و ملت خودشان مصون باشد. ------------------------------------------------- آنچه در بیان امام ره نسبت به نهاد دانش واجد مرکزیت و محوریت است، برون‌داد سامان اجتماعی علم است. علم برای ما چه می آفریند؟ از منظر امام علم در سه صورت می‌تواند به سامان مطلوب جامعه و مدیریت دولت منجر شود، آنجا که علم یا اسلامی یا انسانی و یا ملی پی‌جویی شود و کارکرد علم از ایدئولوژی غربی و شرقی فارغ شود. بحثی که شهید صدر در باب تفکیک مذهب از علم دارد نیز می‌تواند به کشف مراد امام ما را نزدیک‌تر کند. صدر معتقد است مذهب و بنیان‌ها و ارزش‌های علم غربی در تخالف و تضاد با مبانی اسلامی است و علم غربی نیز چون ناظر به واقعیت‌ها زمینه و زمانه جهان غرب از فرهنگ و تاریخ و جغرافیاست باز نمی‌تواند برای جهان مسلمان راه‌گشا باشد. امام اشاره می‌کنند که وضعیت استعماری و طبقاتی و ناعادلانه جامعه برون داد علمی است که به تدبیر مدیریت و دولت نشسته است. تا نهاد علم لااقل به یکی از رویکردهای اسلامی، انسانی و ملی مجهز نشود نمی‌تواند خود را از چنبره منافع غرب و پدران ایدئولوژیک آن رها کند. #وصیت‌نامه_امام #اطراف م.ص.صادقی| ۷ مهر ۱۴۰۲ https://eitaa.com/atraf_man