#سوال_شب_نهم: ☑️طبق متن زیر کمال سجده در چیست؟ ☑️جهت بهرمندی از هدایا جواب سوال را هر شب به پیوی زیر ارسال فرمایید. @Mohammadasgari110 ☑️هر پاسخ صحیح یک امتیاز جهت شرکت در قرعه کشی هشت میلیون تومانی ماه محرم ..................................................... #قرآن_و_یاد_شهدا در قرآن از افراد ترسو و تن پرور به شدت انتقاد شده است؛ «یخشون النّاس کخشیة اللَّه»و «لا طاقة لنا الیوم»و از افراد شجاع ستایش شده است. مثلاً بعضی برای تضعیف روحیّه ی مسلمین می‌گفتند: دشمنان شما زیادند ولی مؤمنین به جای ترس ایمانشان زیاد می‌شود؛ «انّ النّاس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم ایماناً» قرآن از کسانی که عاشق کشته شدن در راه امام هستند و بخاطر نداشتن امکانات اشک می‌ریزند ستایش می‌کند «اعینهم تفیض من الدَّمع حَزناً الا یجدوا ما ینفقون» قرآن از کسانی که برای خون دادن تسلیم فرمان هستند (گرچه خونشان ریخته نشود) ستایش می‌کند. «فلمّا اسلما وتلّه للجبین و نادیناه أن یا ابراهیم قد صَدّقتَ الرؤیا» قرآن کسی را که در جنگ از خود شهامت نشان می‌دهد لایق مقام می‌داند. «قتل داود جالوت آتاه اللّه الملک و الحکمة و علّمه مما یشاء» قرآن یکی از ارزشهای حضرت ابراهیم را جرأت او بر شکستن بت‌ها می‌داند. «وتاللَّه لاَکیدنّ اصنامکم» قرآن می‌فرماید: چه بسا پیامبرانی که با همراهان مخلص به جنگ رفتند و در برابر سختی‌ها سستی نورزیدند و از خود ضعف نشان نداده و سر فرود نیاوردند و اینگونه کار و روحیّه ی آنان را می‌ستاید. «و کأیّن من نبیّ قاتل معه رِبّیونَ کثیرٌ فما وَهَنوا لِما اصابهم فی سبیل اللَّه و ما ضَعُفوا و مااستکانوا و اللَّه یحبّ الصابرین» شاید یکی از اسرار مهم مراسم حج که بر تمام حجاج بیت اللَّه واجب شده است تا شبهایی را در بیرون مکه (بیابان منی) بمانند، آن است که آنجا قربانگاه اسماعیل و محل مبارزه حضرت ابراهیم با شیطان است. آری وجوب توقّف در قتلگاه اولیای خدا، یک عزاداری عملی و بیادماندن یاد شهداست. در برابر این گروه، قرآن از گروه‌هایی به شدّت انتقاد کرده است از جمله: ۱ - کسانی که تنها به زندگی دنیا دل بسته اند. «أرضیتم بالحیوة الدنیا» ۲ - کسانی که رفاه زندگی را محبوب تر از جبهه و جهاد می‌دانند. «قل ان کان ابائکم و ابنائکم و اخوانکم و ازواجکم و عشیرتکم و اموال اقترفتموها و تجارة تخشون کسادها و مساکن ترضونها أحبّ الیکم من اللَّه و رسوله و جهاد فی سبیله فتَربّصوا... » ۳ - کسانی که از دشمن می‌ترسند. «قالوا لاطاقة لنا الیوم بجالوت و جُنوده» ۴ - کسانی که مسئله نا امنی خانه را مطرح می‌کنند و برای فرار از جنگ، از پیغمبر مرخّصی می‌خواهند. «یقولون اِنّ بُیوتنا عورة و ما هی بعورة ان یریدون الا فرارا» ۵ - کسانی که از پیامبر برای شرکت در جبهه عذرخواهی می‌کنند و بهانه می‌گیرند که شرکت ما در جنگ تبوک سبب گناه می‌شود، زیرا در برخورد با رومیان به دخترانشان نگاه خواهیم کرد و گرفتار فتنه و گناه خواهیم شد. در حالی که بزرگ ترین فتنه و گناه که در آن غرق شده اند، فرار از جبهه و تنها گذاشتن پیامبر است. «و منهم مَن یقول ائذن لی و لا تَفتِنّی اَلا فی الفتنة سقطوا» کسانی که گرمی هوا را برای ترک جنگ بهانه قرار دادند. «قالوا لا تَنفروا فی الحَّر قل نارُ جهنّم اشدُّ حرّا» خداوند آنچه در زمین و آسمان است آفرید؛«اللّه الذی خلق السموات و الارض» و آن را مسخّر بشر قرار داد؛ «سَخّر لکم ما فی السموات و ما فی الارض» [۲] و بشر را برای عبادت و بندگی آفرید؛ «وما خلقت الجنّ و الانس الاّ لِیَعبدون» و قلّه ی عبادت نماز است و قلّه ی نماز سجده است و کمال سجده این است که بر خاک کربلا و تربت شهید سجده کنیم تا کربلا فراموش نشوند. در آداب سفر حج می‌خوانیم: کسی که مکه رود و پیامبر را در مدینه زیارت نکند، جفاکار است و کسی که به مدینه رود و پیامبر را زیارت کند و شهدای اُحد را در کنار مدینه زیارت نکند، جفا کرده است، بنابراین چنین نتیجه می‌گیریم که الوهیّت مکه به نبوّت مدینه و نبوّت مدینه به شهادت اُحد پیوند خورده است. یعنی مکه به مدینه وابسته و مدینه به اُحد. آیا در این سرّی نیست که شهدای اُحد ۷۲ نفر بودند و شهدای کربلا ۷۲ نفر؟ @ahlobeit313