📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 3️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈آری! فرمان در عرفات رسید. چنین موضوعی برای پیامبر(ص) تازگی نداشت. حتی برای مردم نیز غریب نبود. برخی از آنان، روزی را به یاد میآورند که نزد پیامبر(ص) نشسته بودند و علی(ع) از در درآمد. رخسار پیامبر(ص) چون گُل شکفت و فریاد برآورد: «برادرم از راه رسید.» آنگاه به سوی کعبه رفت، پردۀ آنرا گرفت و گفت: «قسم به خدایی که جانم در دست اوست، این علی(ع) و پیروان او در روز قیامت رستگارند.» (حماسۀ غدیر، ص۱۶۱تا۱۶۳؛ خوارزمی، مناقب، ص۶۶. )
🔹آری! ولایت علی(ع) برای مردم غریب نبود: پیش از این نیز از پیامبرشان شنیده بودند که اگر خلافت اسلامی را به علی(ع) بسپارید، رهبری دانا و آگاه به مسیر خواهید داشت که قدم از قدم برنمیدارد، مگر آنکه شما را به «صراط مستقیم» رهسپار کند.
تاریخ، این قبیل سخنان را فقط از پیامبر(ص) سراغ ندارد. دیگران نیز در این وادی، با رسول خدا هم آوا و هماهنگاند. گویا همین دیروز بود که یکی از شاعران معاصر مصری، همۀ ارادت خویش را در این جمله ریخت و به عدالت پیشگان عالَم تقدیم کرد:
🌺«اگر بگویند اسلام و نگویند علی(ع)، مانند قلبی است که در آن، خونی جریان ندارد.»
یا آن نویسندۀ عرب، دکتر علی الوردی که دین پیامبر(ص) را با علی(ع) برابر انگاشت و گفت: «دین مساواتی که پیامبر(ص) آورد، با علی(ع) در یک قبر مدفون شد.»
آری! مردم با علی(ع) زندگی میکنند، در کوچه و بازار با او راه میروند، او را در مسجد ملاقات میکنند؛ اما قطرهای از دریای وجود او را نچشیدهاند.
👈اما پیامبر(ص) این بار آمده است تا دست مردم را بگیرد، از این قله بالا ببرد و اندکی از فضیلتهای علی(ع) را به آنان بشناساند. چه زیبا و شگفت گفته است آن نویسندۀ فرانسوی، در شرح احوال این ستارگان هدایت گستر: «هرگز ادعا نمیکنم که همۀ جهانیان میتوانند بر فراز این قلهها زیست کنند؛ ولی میگویم مردم گیتی باید روزی در سال، به قصد زیارت از آنها بالا بروند. آنان در آنجا، نفس سینه و خون رگهایشان را تازه خواهند کرد و خویشتن را به ابدیت نزدیکتر احساس خواهند کرد. آنگاه به عزم پیکار روزانه، با دلی قوی به دشت پهناور زندگی بازخواهند گشت.»
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🎋
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 4️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈آری! پیامبر(ص) میخواست آن روز از سال که مردم نفس سینه و خون رگهایشان را تازه میکنند، روز غدیر باشد و آن قلهای که به قصد زیارت از آن بالا میروند، قلۀ پُرمهابت علی(ع).
🕋مراسم حج تمام شد. فرشتۀ وحی نازل شد و آیۀ تکان دهندهای بر پیامبر نازل کرد: «ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل کردیم، به مردم ابلاغ کن که اگر چنین نکنی، رسالت خدای خویش را به انجام نرساندهای.» (مائده، ۶۷)
پیامبر(ع) با مردم از مکه بیرون آمد. حاجیانی که پس از اتمام مراسم حج، هریک آهنگ خانه و کاشانۀ خود کرده اند و از اتفاق بزرگی بی خبرند که در راه است. آنان سر راه خویش به غدیرخم رسیدند؛ منطقهای خشک و لمیزرع، با قدری آب و تعدادی درختهای قدیمی. غدیرخم نزدیک جحفه است. جایی که مسیر اهل مدینه، مصر، عراق، شام و نجد با یکدیگر تلاقی میکند. انتخاب غدیرخم نیز برای ابلاغ موضوع ولایت، از سوی پروردگار متعال بوده است.
هجدهم ذی الحجه بود که پیامبر(ع) با اصحاب و اعراب و ساکنان حومۀ مکه و مدینه و نیز همۀ کسانی که در حجة الوداع شرکت کرده بودند، به غدیرخم رسیدند؛ جمعیتی بالغ بر ۱۲۰هزار نفر.
🔹پیامبر(ص) مسیر خود را به سمت راست تغییر داد. به توقف مردم امر کرد و دستور داد هرکه جلوتر رفته است، بازگردد و همگی صبر کنند تا کسانی که عقب ماندهاند نیز برسند. همچنین، فرمان داد که احدی به سمت درختان قدیمی نرود و آن قسمت، در طول سه روز مراسم غدیر خالی ماند.
همۀ مرکبها ایستادند. همگان در غدیر فرود آمدند و برای خود جایی برگزیدند. آفتاب به شدت میتابید. حرارت آفتاب به حدی بود که مسلمانان سرهایشان را با گوشۀ لباس پوشانده و پایین عبا را بر پاهایشان افکنده بودند.
👈پیامبر(ص) به سلمان و ابوذر و عمار گفت که زمین کنار درختان قدیمی را آماده کنند، سنگها و شنها را بردارند و آنجا را مسطح کنند. پارچههایی میان درختان بیفکنند و سایه ساری فراهم کنند؛ جایی که برای برگزاری مراسم غدیرخم مناسب باشد. سنگهایی را از گوشه و کنار فراهم کردند، کجاوههای شتران را روی آنها قرار دادند و پارچهای بر آنها افکندند تا در وسط آن جمعیت، منبری برای پیامبر(ص) تدارک کنند؛ جایی که پیامبر(ص) به جمعیت اشراف داشته باشد و به راحتی بتواند با آنان سخن بگوید. عدهای را نیز مشخص کردند تا گفتههای پیامبر(ص)را تکرار کنند؛ به گونهای که احدی از جمعیت نماند که سخنان حضرت را نشنود. تا ظهر، همۀ مردم در اطراف این منبر آسمانی جمع شدند: همه چشم انتظار، همه بیتاب. ظهر، منادی پیامبر(ص) ندا داد و مردم را به نماز جماعت دعوت کرد. نماز ظهر را با پیامبر(ص) خواندند. آنگاه...
...پیامبر(ص) بر فراز آن منبر ایستاد و علی(ص) را صدا کرد تا از منبر بالا رود و در سمت راست وی قرار گیرد؛ یک پله پایینتر.
پیامبر(ص)نگاهی به سمت راست خود انداخت و سپس، به سمت چپ نظری افکند. گویا منتظر بود تا همه ساکت شوند و به سخنان او گوش دهند. آنگاه سخن آغاز کرد.
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🎋
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 5️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈خطابۀ رسمی پیامبراعظم(ص) که در آن، به عموم بشر توجه کرده و آنان را مخاطب قرار داده است.
خطبهای که بر فراز منبر، نه یک نفر، بلکه همزمان دو نفر ایستاده بودند.
مردم نفسها را در سینهها حبس کرده بودند. پیامبر(ص) خطبۀ تاریخی خویش را آغاز کرد که نزدیک یک ساعت طول کشید. در آغاز خطبه، پیامبر(ص) زبان به حمد و ثنای الهی گشود، از صفات او سخن گفت و به بندگی حضرت حق اقرار کرد. آنگاه از ضرورت تدارک این اجتماع باشکوه، مطالبی به زبان آورد و به صراحت اعلام فرمود:
«خداوند به من خبر داده است که اگر آنچه در حق علی(ع) بر من نازل کرده است، ابلاغ نکنم، رسالت و پیامبریام را به انجام نرسانده ام... .» سپس، اعلان امامت پیشوایان دین و نام بردن از حضرت مهدی (عج).
🔹زمانیکه سخنان پیامبر(ص) به اینجا رسید، همۀ مردم از قصد او برای معرفی علی(ع) به جانشینی آگاه شدند؛ اما پیامبر(ص) به همین اندازه نیز بسنده نکرد. او با کاری که کرد، توجه همگان را به شدت جلب کرد و راه را بر همۀ شبهه افکنان تاریخ بست:
👈همۀ مردم دیدند که رسول خدا(ص)دست علی(ع) را گرفت، بلند کرد و به تمامی جمعیت نشان داد. سپس، در همان حال مهمترین و اساسی ترین فراز این خطبۀ تاریخی را به زبان آورد:
✨من کنت مولاه فهذا علی مولاه؛✨
هرکه من مولای اویم، پس علی مولای اوست.
🔹آنگاه فرشتگان و مردم را به شهادت طلبید و گفت: «خدایا، من این موضوع را ابلاغ کردم.»
سپس به صراحت افزود: «علی از سوی خداوند امام شماست و خداوند هرگز توبۀ منکر ولایت او را نمیپذیرد... بر خداوند لازم است که او را عذاب کند؛ عذابی سخت و همیشگی و او در آتش جهنم، جاودان خواهد بود.» آنگاه به برخی فضایل علی(ع) اشاره کرد.
👈هشدار به مردم دربارۀ عذاب الهی، درصورت نپذیرفتن ولایت علی(ع) و برشمردن آثار ولایت و محبت اهلبیت(ع) بخش دیگری از خطبۀ غدیر بود. پیامبر(ص) سورۀ حمد را خواند و گفت: «قسم به خدایی که این سوره را نازل کرد، سورۀ حمد دربارۀ من و اهلبیت من است و یاران علی(ع) هدایت یافتگان صراط مستقیم هستند.»
👈از فرازهای بسیار جذاب خطبۀ غدیر، سخن گفتن رسول خدا(ص) دربارۀ #بقيةالله و اوصاف و احوال او و بشارت مؤمنان، به آیندهای است که هدایت به دستهای مبارک او جریان مییابد.
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 6️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈از دیگر شگفتیهای خطبۀ غدیر، بیعت زبانی است. بدیهی است که مقدور نبود پیامبر(ع) از چنین جمعیتی و در زمانی واحد، برای علی(ع) بیعت بگیرد. علاوه بر این، ممکن بود برخی نیز از بیعت شانه خالی کنند؛ ازاین رو، پیامبر(ص) در اواخر خطبۀ غدیر گفت: «ای مردم، تعداد شما بیشتر از آن است که بتوانید در فرصت محدودی با من مصافحه کنید و به من تبریک بگویید. خداوند به من فرمان داده است که دربارۀ ولایت علی(ع) و امامان پس از او، از شما اقرار بگیرم... .» آنگاه پیامبر عباراتی را بیان کرد و مردم با او تکرار کردند.
🔹جز در این خطبه و در بیان این عبارات، هیچ جایی ندیدهاند که پیامبر(ص) چنین شیوهای را برای بیعت زبانی اتخاذ کرده باشد و همراهی را اینگونه از مردم مطالبه کند.
سرانجام، خطبۀ غدیر به زیباترین شکل ممکن و با جملۀ الحمدلله رب العالمین به پایان رسید.
👈خطبۀ پیامبر(ص) همه را به وجد آورده بود. در این خطبه، پیامبر ۱۱۰بار از صفات خداوند نام برد. ۱۰مرتبه به مقام بلند خود اشاره کرد. ۵۰بار بر ولایت علی(ع) تأکید کرد. ۱۰بار از ولایت پیشوایان و امامان(ع) سخن به زبان آورد. ۲۰مرتبه فضایل علی(ع) را خاطرنشان کرد. ۲۰بار از امام #مهدی یاد کرد. ۲۵مرتبه از شیعیان اهلبیت(ع) و دشمنان آنان سخن گفت. ۱۰بار بیعت با ائمه(ع) را مطرح کرد. ۱۲مرتبه از قرآن و تفسیر آن سخن گفت. ۲۰بار نیز از حلال و حرام الهی، مطالبی را بیان کرد.
👈هرچند اغلبِ فرازهای خطبه دربارۀ علی(ع) بود، پیامبر ۴۰مرتبه از او به صراحت نام برد، ۴۰مرتبه نیز کلمۀ ائمه(ع) و ۴مرتبه نام #مهدی را به زبان آورد. همچنین، خطبۀ خود را با ۵۰آیه از آیات قرآن متبرک ساخت.
حالا زمان آن رسیده بود که مردم با دستهایشان با علی(ع) بیعت کنند.
🔹پیامبر(ص) دستور داد که دو خیمه در کنار درختهای قدیمی نصب کنند؛ یکی برای خود و دیگری برای علی(ع).
آن حضرت به مردم فرمان داد: «به من تهنیت بگویید! به من تبریک بگویید! خداوند مرا نبی و اهلبیت مرا امام قرار داد.»
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 @ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 7️⃣ ازپانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈مردم نیز در این مرحله سنگ تمام گذاشتند: دسته جمعی به خیمۀ پیامبر(ص) میآمدند، به او تبریک می گفتند و خطاب به آن حضرت عرض میکردند: «آری! ما فرمان خدا و رسول او را شنیدیم و اطاعت کردیم... به دلهایمان و زبانهایمان و دستهایمان.»
آنگاه به خیمۀ علی(ع) میرفتند، با او دست میدادند و بیعت میکردند.
شگفتیهای غدیر به همین اندازه خاتمه نیافت... گویی این رشته سرِ دراز دارد:
🔻خلیفۀ دوم از اولین کسانی بود که با علی(ع) بیعت کرد و کلماتی گفت که تاریخ، آنها را به حافظۀ نیرومند خویش سپرده است: «به به! خوشا به احوال تو که مولای من و سرپرست هر زن و مرد مسلمانی شدی.»
به گواهی تاریخ، آنان که زودتر بیعت کردند، پیش از دیگران نیز بیعت شکستند!
...عجیب آنکه دیرزمانی نپایید که زمزمههای مخالفت با علی(ع) به گوش رسید.
برخی از همان آدمها، از پیامبر(ص) پرسیدند: «یا رسول الله، این موضوع از جانب توست یا از جانب خداوند بر تو نازل شده است؟»
🔹و پیامبر(ص) که بوی تردید و بی وفایی و عهدشکنی را از این سخنان استشمام می کرد، به صراحت فرمود: «به خدایی که جز او خدایی نیست، این فرمان خداست و من وظیفهای جز ابلاغ آن نداشتم.»
بیعت را از مردان آغاز کردند؛ اما به آنان خاتمه نیافت. پیامبر(ص) دستور داد ظرف آبی آوردند و وسط آن پردهای آویختند. علی(ع) دست خود را از یک سوی ظرف در آب فرو برد و زنان یک به یک آمدند و دستشان را ازسوی دیگر ظرف، در آب فرو بردند.
👈این کار را سه روز ادامه دادند؛ تاجایی که احدی در آنجا نبود که بگوید من در غدیر حاضر بودم و سخن پیامبر(ص) را شنیدم؛ اما با علی(ع) بیعت نکردم.
در همین مراسم باشکوه بود که پیامبر(ص) عمامۀ خود را که سحاب نامیده بود، بر سر امیرالمؤمنین نهاد و تحت الحنک آن را روی سینهاش افکند و فرمود: «خداوند در جنگ بدر و حنین، مرا با فرشتگانی یاری داد که [نظیر] همین عمامه را بر سر گذاشته بودند. آنگاه فرمود: «عمامه، تاج عرب است.» با این سخن فهماند که فخر ابدی برای علی(ع) و فرزندان اوست که تاج رسول خدا را بر سر دارند.
آنگاه حسان بن ثابت، شاعر چیره دستی که زبانش ثناگوی فضایل خاندان رسالت بود، نزد رسول خدا آمد و گفت: «یا رسول الله، اجازه میدهید در این خصوص شعری بگویم؟»
🔹پیامبر(ص)به او فرمود بگو... و او شعر را آغاز کرد. او آغاز کرد و پس از او، ۱۴قرن است که شعرا دربارۀ غدیر میگویند و میسرایند.
با اتمام مراسم غدیر، مُهر تأیید خداوند نیز بر آن خورد. خداوند در آیهای که توسط جبرائیل نازل کرد، فرمود: «امروز، کسانی که به دین شما کفر ورزیدند، مأیوس و ناامید شدند؛ پس، از آنان نهراسید و تنها از من بترسید.»(مائده، ۳) در ادامۀ همان آیه، کمال دین و اتمام نعمت الهی و رضایت خویش را در گروی حماسۀ غدیر قرار داد: «امروز، دین شما را کامل کرده و نعمت خود را بر شما تمام کردم و از اسلام به منزلۀ دین شما راضی شدم.»
📚 #کتابخانه_حرم
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 8️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈مردم دسته به دسته و قبیله به قبیله از غدیر حرکت کردند و به خانه و کاشانۀ خود رهسپار شدند. آن روزهای خاطره انگیز ایام ولایت، در دل و جان آنان جای گرفت. هر گروهی که به شهر و دیار خود میرفتند، بیش از آنچه در مکه و مدینه دیده بودند، از غدیر بازمیگفتند. اخبار غدیر در اقصی نقاط عالم پیچید و خداوند به زبان اهل ایمان، ولایت و امارت علی(ع) را عالمگیر کرد.
🔹پیامبر(ص) نیز به مدینه برگشت و در همان روزهای نخست بازگشت بود که جبرائیل، دیگر بار، بر قلب مطهر او فرود آمد و موضوع دیگری را به پیامبر(ص) ابلاغ کرد: اختصاص لقب «امیرالمؤمنین» به علی(ع) از سوی خداوند؛ بدان معنا که این لقب، مخصوص علی(ع) است و احدی جز او سزاوار این لقب نیست. پیامبر(ص) پس از این مرحله، از اصحاب خود خواست بیایند و با این لقب، به حضرت علی(ع) سلام بدهند. اصحاب نیز یکی پس از دیگری، از درِ مسجد وارد میشدند و با عبارت السلام علیک یا امیرالمؤمنین به علی(ع) سلام میگفتند و بیرون می رفتند.
#غدیر با همۀ شکوه خود به انجام رسید و چنان در دل و جان انسانها بزرگی و عظمت آفرید که پس از آن، هر چیز زیبایی را به آن تشبیه کردند و شعرا هر بهجت و سروری را به آن مثال زدند: چنانکه تمیم بن معز که خود، دیوان مشهوری با نام دیوان تمیم بن معزالدین الله الفاطمی دارد، در قصیدۀ بلندی که در آن، شبها و روزهای خوش خویش را توصیف میکند، چنین میگوید: «[آن شبها] زیبایند؛ چونان شبهای غدیر. [آن روزها] شاد و سرشار از خرمیاند؛ چون روزهای غدیر.»
👈از آن روزگار تاکنون، غدیر سرچشمۀ جریانهای مختلفی بوده است که دو گروه مختلف، آنها را پیگیری کردهاند:
🔹گروه اول پیامبر(ص)، اهلبیت (ع)، عدالت طلبان و حق جویان عالَماند که همواره بر زنده نگهداشتن غدیر، ارزشمندی، عیدشمردن و جشن گرفتن آن، پای فشرده و تأکید کردهاند. کسانی که با گفتار و رفتارشان، این حماسۀ بزرگ را پاس داشتهاند و بر سرِ آزادگی و حقیقت طلبی خود و نیز اعتبار و اصالت غدیر ایستادهاند.
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 9️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈گروه دوم نیز کسانی هستند که به انگیزۀ مطامع پست دنیوی و دنیاطلبی و مادیگرایی تلاش کردهاند تا غدیر را به بوتۀ فراموشی بسپارند و مانع گسترش شعاع معنوی آن شوند.
🔹اما گروه اول از چند طریق، حماسۀ غدیر را زنده نگه داشتهاند: نخست آنکه غدیر را به منزلۀ عید و بلکه افضل اعیاد امت پیامبر(ص) درنظر گرفته و بر آن تأکید کردهاند؛ چنانکه پیامبر(ص) در سخنی به این نکته اشاره میکند: «روز غدیر برترین عید امت من است. آن روزی است که خداوند به من فرمان داد تا برادرم علی بن ابیطالب را همچون پرچم هدایتگر امت خویش، پس از خودم منصوب کنم. آن روز خداوند دین را کامل کرد و نعمت را بر امت من تمام کرد و از دین اسلام برای آنان راضی و خشنود شد.»(معاً فی الغدیر، ص۶۸تا۶۹. )
امامان ما نیز همچون امام باقر(ع) و امام صادق(ع) و امام رضا(ع) غدیر را به عظمت مطرح میکردند. آنان، آن روز را عید تلقی کرده و به مردم یادآوری میکردند که غدیر بزرگترین عید اسلام است: در روایتی، از یکی از یاران امام صادق(ع)نقل کردهاند که به حضرت گفت: «فدایت شوم! آیا برای مسلمانان غیر از دو عید فطر و قربان، عید دیگری نیز هست؟» حضرت فرمود: «آری، عیدی است که از این دو برتر و والاتر است.» گفتم: «کدام عید؟» حضرت فرمود: «روز انتخاب امیرالمؤمنین(ع) به پیشوایی امت.»(کافی، ج۱، ص۳۰۳)
👈در روایتی از امام رضا(ع) نیز آمده است: «به خدا سوگند، اگر مردم ارزش روز غدیر را میشناختند، روزی ده بار فرشتگان با آنان مصافحه میکردند. اگر به درازاکشیدن سخن برای من ناگوار نبود، دربارۀ بزرگی این روز و فضیلتهایی که خداوند به کسانی داده است که آن را شناختهاند، چنان مفصل سخن میگفتم که به شمار نیاید.»
👈در کتاب شریف الغدیر نیز به گونه ای مبسوط بحث کردهاند که عیددانستن روز غدیر و به جا آوردن آداب ویژۀ آن، از شعائر عمومی جهان اسلام است و مختص شیعیان نیست. غدیر را از زمان پیامبر(ص) عید بزرگ مسلمانان میشمردند و به آن احترام میگذاشتند.
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 1️⃣1️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
👈بنابراین، شد آنچه نباید میشد: جّو پلیسی حاکم، منع نقل و کتابت احادیث نبوی برای سالهای طولانی و نیز وضعیت بعد از وفات پیامبر کاری کرد که مردم نتوانند به حدیث غدیر عمل کنند. مرور کوتاهی بر چند فراز از سخنان حضرت زهرا(س) نشان دهندۀ آن است که مردم چگونه و با چه شتابی، غدیر را به فراموشی سپردند:
آیا سخن پیامبر(ص)را در روز غدیر فراموش کردید که فرمود: «هرکه من مولای اویم، علی مولای اوست.»
آیا پدرم در روز غدیر، برای احدی عذری باقی گذاشت؟ (صدوق، خصال، ص۱۷۳، ح۲۲۸)
شگفتا! آیا روز غدیرخم را به بوتۀ فراموشی سپردید؟
گویا شما نمیدانید [پدرم] در روز غدیرخم چه سخنی به زبان آورد. خداوند بعد از غدیرخم، برای احدی حجت و عذر و بهانهای قرار نداده است.
نه تنها آنان، بلکه بسیاری از مسلمانان امروز نیز غدیر را فراموش کردهاند. بدان حد که تردید میکنند، آیا غدیر جزء اسلام هست یا خیر! این مسئله چنان وقیح و ناصواب است که آه از نهاد برخی بزرگان اهل سنت نیز برآورده است: استاد و محقق معروف جهان سنت، عبدالله علایلی، در سخنرانی خود در رادیو لبنان، به تاریخ ۱۸ذی الحجه۱۳۸۰ق، چنین گفته است: «عید غدیر جزء اسلام است و هرکس منکر آن شود، منکر اسلام شده است.»
🔹این مطالب زمانی رنگ شگفتی و تعجب به خود میگیرد که بدانیم کسانی که بعد از وفات پیامبر(ص) حکومت و زمامداری مردم را برعهده گرفتند، بارها به برتری علی(ع) گواهی دادهاند. از خلیفۀ اول، ابوبکر بن ابی قحافه نقل کردهاند: «مرا کنار بگذارید! مرا کنار بگذارید! من بهترین شما نیستم!» عمربن خطاب نیز میگفت: «علی(ع) برای خلافت، از من و ابوبکر سزاوارتر بود.» از اینگونه اظهارات و حتی آشکارتر از آن، از این دو خلیفه بسیار نقل کردهاند، آن هم از کتابها و مآخذ معتبر خود علمای اهل سنت.
👈سخن آخر، پاسخی است به این پرسش که ممکن است برای شما نیز مطرح باشد: چرا با وجود علی(ع) مردم به سراغ دیگران رفتند؟ جملههای زیر را از برخی بزرگان اهل سنت بخوانید تا پاسخ را بیابید:
🔻متکلم معروف، قاضی ابوبکر باقلانی، میگوید: «جمهور اهل تحقیق و اصحاب حدیث گفتهاند که خلیفه را به علت اینکه فاسق و گناهکار باشد یا ستمگر باشد، اموال مردم را بگیرد، پوست از سر مردم بکَند، مردم را بکُشد، حقوق را ضایع کند و حدود الهی را زیر پا بگذارد، خلع نمیکنند و قیام علیه او واجب نیست؛ بلکه باید او را موعظه کرد.» از قاضی بدرالدین بن جماعه مؤلف کتاب تحریرالاحکام فی تدبیر اهل الاسلام نیز نقل کردهاند: «اگر شخص مسلط که به زور، قدرت را به دست آورده است، حتی قوانین شریعت را نداند و ظالم و فاسق و فاجر باشد، باید از او اطاعت کرد.» (حماسۀ غدیر، ص۱۳۶)قاضی ابویوسف گفته است: «اطاعت از خلیفه لازم است؛ اگرچه ستمگر باشد.» حسن بصری نیز چنین آورده است: «به حکام، بد مگویید؛ زیرا ایشان اگر به نیکویی رفتار کنند، آنان راست اجر و بر شماست شکر و اگر به بدی رفتار کنند، بر آنان است وِزر و بر شماست صبر.» قاضی ابویوسف به هارون الرشید گفته است: «خداوند کار این امت را به تو سپرده است.» عبدالجبار معتزلی همدانی از عقایدشناسان و متکلمان بزرگ اهل سنت نیز گفته است: «اهل سنت هر فاسق مفضولی را که بر مردم مسلط شود، پیشوا می شناسند. نه با رضا و رغبت، بلکه به دلیل همان تسلط و غلبۀ او.»
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ2️⃣ 1️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
🔹غدیر و سه پرسش پیشِ رو❓
💠پرسش نخست: در خطبۀ غدیر، «ولایت» معنایی جز محبت و علاقه نمیدهد. توضیح اینکه مهمترین فراز خطبۀ غدیر که شیعیان برای جانشینی حضرت علی(ع) پس از پیامبر اکرم(ص) به آن استناد میکنند، عبارت من کنت مولاه فهذا علی مولاه است. ولایت در این فراز، چیزی جز محبت و علاقه نیست؛ یعنی هرکه به من محبت و علاقه دارد، دوستی و محبت علی(ع) را نیز حفظ کند. این را از دعای پیامبر(ص) در پایان خطبه نیز میتوان فهمید: اللهم وال من والاه و عاد من عاداه؛ خدایا، هرکه علی را دوست دارد، دوست بدار و با هرکه دشمن اوست، دشمن باش. آیا از این سخنان، جانشینی و خلافت علی(ع)فهمیده میشود؟
🔰پاسخ: اول، این حرف با اهتمام شدید پیامبر(ص) در اجتماع مردم، در سرزمین غدیرخم ناسازگار است. چگونه میتوان پذیرفت که پیامبر(ص) به اجتماع مسلمانان دستور دهد که صبر کنند پیشرفت گان بازگردند و بقیه برسند تا فقط از پیامبر(ص) بشنوند که علی(ع) را دوست بدارند. مگر این سخن را بارها پیش از این نیز از پیامبر(ص) نشنیده بودند؟ مگر از عمق دوستی پیامبر(ص) و علی(ع) آگاه نبودند؟ خیر، باید سخن تازهای در میان باشد و آن، جز وصایت و خلافت پس از پیامبر(ص) نیست.
🔰دوم، در برخی روایات که ازقضا بزرگان اهل سنت نیز نقل کردهاند، در ادامۀ دعای پیامبر اللهم وال من والاه...، عبارت احب من احبه آمده است. این عبارت نشان میدهد که ولایت غیر از محبت است؛ درغیراینصورت، تکرار و حشو لازم میآید که آن هم در سخنان پیامبر گرامی اسلام موضوعی بعید است.
🔰سوم، این اِشکال که برای خطبۀ غدیر بیان کرده اند، توجیه نادرستی است که حتی عدهای از اهل سنت نیز به آن ایراد گرفتهاند و آن را بعید شمردهاند. بد نیست شبهه افکنان، به این منابع توجه و دقت بیشتری کنند.
🔰چهارم، چرا از عبارت اللهم وال من والاه... که دعای پس از خطبه است و دعا همواره موضوعی مستقل از خطبه است، به منزلۀ قرینهای برای محبت استفاده میکنند؛ اما از عبارت «ألستُ اوْلی بکُم من أنفسکم »که قطعاً جز خطبه است و حتماً به معنای تصرف و ولایت و سرپرستی است، همچون قرینهای برای ولایت استفاده نمیکنند؟
🔰پنجم، در برخی کتب اهل سنت، در ادامۀ روایتی که ذکر کردیم، کلمۀ «بعدی» آمده است: قال من کنت مولاه فان علیا بعدی مولاه...؛ هرکس من مولای اویم، پس از من علی(ع) مولای اوست. اگر مقصود از ولایت، دوستی و محبت باشد، معنا نمیدهد که علی(ع) بعد از پیامبر(ص) دوست مردم باشد؛ مردمی که در عصر پیامبر(ص) نیز دوستی علی(ع) باگوشت و پوست و خون آنان آمیخته بود.
🔰ششم، چه اِشکالی دارد که با توجه به این قرائن، ولایت در قسمت اول به معنای سرپرستی آمده باشد و در این قسمت که دعاست، به معنای محبت باشد؟
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ3️⃣ 1️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
💠پرسش دوم: آیا بیشترِ مردم و صحابۀ پیامبر(ص) که از علی(ع) اِعراض کردهاند، به خطا رفتهاند؟ آخر، ازسویی، با آیات و روایات فراوانی مواجهیم که در شأن حضرت علی(ع) و برای اثبات امامت و ولایت اوست و ازسوی دیگر، اغلب مردم و صحابۀ پیامبر(ص) را میبینیم که از این آیات و روایات و از علی(ع) روی برگردانده و با دیگران بیعت کردهاند. آیا ممکن است بیشترِ مردم مسیر نادرست را انتخاب کنند؟ این موضوع، تردید ما را به آن منابع دینی برنمیانگیزد؟
🔰پاسخ: در اواخر زمان پیامبر(ص) و پس از رحلت او، نوعی بینش و خط فکری انحرافی در میان مسلمانان پدید آمد و گسترش یافت. بزرگان ما از آن، با نام «اجتهاد در مقابل نص» یاد میکنند. براساس این بینش، لازم نیست هر آنچه پیامبر(ص) تأکید و تصدیق کرده است، باور کنیم و تعبّداً به آنها عمل کنیم؛ بلکه میتوان فارغ از حکمت بالغ خداوند و فقط به صلاح دید کوته بینانۀ مردم نگریست و مطالب دیگری را جایگزین دستورهای پیامبر(ص) کرد. بر این اساس، میتوان غدیر را نادیده گرفت یا در صلح حُدَیبیه با پیامبر(ص) برخورد کرد یا در اذان تصرف کرده و جملۀ حی علی خیرالعمل را حذف کرد. میتوان عبارت الصلاة خیر من النوم را به اذان نماز صبح اضافه ساخت یا از متعۀ زنان و متعۀ حج، برخلاف دستور پیامبر(ص) منع کرد. همچنین، میتوان در بسیاری از مسائل نظیر شرکت در لشکر اسامه یا احضار قلم و دوات بر بالین پیامبر (ص)، به صورت عملی با رسول گرامی اسلام مخالفت کرد.
از این موضوع که بگذریم، چند عامل اساسی وجود داشت که باعث شد مردم از گِرد علی(ع) پراکنده شوند و دیگران را به او ترجیح دهند:
🔸عامل اول، کینۀ آنان از علی(ع) بود. امام رضا(ع) در روایتی به این نکته اشاره کردهاند: «امام علی(ع) پدران، اجداد، برادران، عموها، خالهها و نزدیکان آنان را که از دشمنان خدا و رسول او بودند، از دم تیغ گذراند؛ لذا آنان کینۀ او را به دل گرفتند.» (عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۸۱، ح۱۵) برای آنان مهم این بود که علی(ع) نباشد؛ حتی اگر حکومت به چنگ ابوبکر افتد که بر فراز منبر به مردم گفت: «حکومت شما را پذیرفتم؛ درحالیکه بهترین شما نیستم.» (الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۳)
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ 4️⃣1️⃣ از پانزده
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
🔸عامل دوم، عدالت علی(ع)بود که در حکومت بر مردم، فقط تقوا و پرهیزگاری را ملاک تقدم افراد بر یکدیگر میشمرد. بنابراین، بسیاری از مردم از این مسئله ناخشنود بودند و همواره به دنبال سهم بیشتری از حکومت علی(ع) برای خویش بودند. ابن ابی الحدید میگوید: «مهمترین علت رویگردانی عرب از امیرالمؤمنین (ع) مسئلۀ مالی بود. او کسی نبود که عرب را بر عجم برتری بخشد؛ اما خلفا چنین میکردند. او کسی بود که هرگز اجازه نمیداد، شخصی به دلیل سودجویی و منفعت طلبی به او متمایل شود.»
🔸عامل سوم، دشمنی قریش با بنی هاشم بود. این دشمنی از زمان رسول خدا(ص) وجود داشت؛ اما پس از مرگ حضرت، به اوج خود رسید. عمربن خطاب در مناظرهای به ابن عباس میگوید: «به خدا سوگند، پسر عموی تو علی(ع) برای خلافت از همه سزاوارتر است؛ اما قریش تحمل او را ندارد.» پیامبر(ص) نیز از کینۀ قریش با علی(ع) پرده برداشت و به او فرمود: «زود است که پس از من، امتم علیه تو حیلهگری و ستم میکنند.» امام علی(ع) همین جفاها و خیانتها را از قریش دید که از آنان به خداوند شکایت کرد و چنین فرمود: «بارخدایا، به تو از قریش شکایت میکنم. آنان میخواستند با انواع نیرنگها با پیامبر تو درافتند؛ اما از عهده برنیامدند و تو میان آنان و نیاتشان حائل شدی. اما بعد از پیامبر(ص) محاصرهام کردند و آن مقاصد شوم را دربارۀ من پیاده کردند.» (شرح ابن ابی الحدید، ج۲۰، ص۲۹۸)
👈از دیگر عوامل کنارهگیری مردم از علی(ع) عصبیتهای قومی و فامیلی، تعصبهای حزبی و قبیلهای، دشمنی علی(ع) با اشرافیت، دنیازدگی، نفاق، جهل مردم و فتنهای بود که از شهرت طلبی و قدرت خواهی عدهای ریشه گرفته بود.
🔹ادامه دارد...
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
🍁برگ آخر
📖 #غدیر؛ پیوند آسمان و کویر
💠پرسش سوم: نمیتوان خلافت بلافصل حضرت علی(ع) را از حدیث غدیر فهمید. درست است که حدیث غدیر ازنظر سند و دلالت صحیح است؛ یعنی به صدور آن، اطمینان وجود دارد و امامت و خلافت حضرت علی(ع) را نیز اثبات میکند؛ اما نمیتوان از این حدیث فهمید که او بلافاصله پس از پیامبراکرم(ص) امام و حاکم مسلمانان است. به همین دلیل، اهل سنت نیز او را خلیفۀ چهارم میدانند و این کاملاً با محتوای حدیث غدیر سازگار است.
🔰پاسخ: میتوان به دلایل مختلف، به این شبهه خدشه وارد کرد:
🔹اول، از کدام آیه یا روایت، خلافت خلفای قبل از علی(ع) را اثبات میکنند؟ آیا نمونهای وجود دارد که پیامبر(ص) در ۲۳سال نبوت خود، به چنین مطلبی اشاره کرده باشد؟ اگر دلیلی از قرآن یا سنت در این زمینه بیاورند، ما نیز از ادعای خود دست برمیداریم.
🔹دوم، روایت بسیار معتبر و صحیحی از پیامبر(ص) وجود دارد که شیعه و سنی آن را پذیرفته و قبول کردهاند. این روایت که به «حدیث ولایت» معروف است، به صراحت میگوید که علی(ع) خلیفه و جانشین بلافصل پیامبر(ص) است: هو ولی کل مؤمن بعدی؛ او پس از من، سرپرست همۀ مؤمنان است. اگر این روایت را در کنار حدیث غدیر قرار دهیم، مشخص خواهد شد که پیامبری رسول اکرم(ص) و امامت علی(ع) موضوعی متصل و پیوسته است و هیچکس و هیچ چیزی نباید میان آن دو فاصله اندازد.
🔹سوم، با اندکی دقت و تأمل میتوان دریافت که اساساً حدیث غدیر را صادر کردهاند تا خلافت حضرت علی(ع) را بلافاصله بعد از رسول خدا(ص) اثبات کنند. دقت کنید که پیامبر(ص) این روایت را در آخرین سال عمر خویش و زمانیکه از تفرقه و چنددستگی مسلمانان هراس داشته، بیان کردهاند. هر عقلی درمییابد که مقصود او حکومت و امامت علی(ع) بلافاصله پس از رحلت خود است؛ نه زمانیکه دیگران آمده اند و رفته اند و دیگر آبها از آسیاب افتاده است.
🔹چهارم، حدیث غدیر دلالت دارد که علی(ع) سرپرست همۀ مسلمانان است، حتی سه خلیفه ای که بعد از رسول اکرم(ص) یک به یک زمام حکومت را به دست گرفتند. چگونه علی(ع) سرپرست آنان باشد، درحالیکه باید زیر بیرق آنان قرار بگیرد، بیعت آنان را بپذیرد و آنان را به رهبری و حکومت بشناسد؟ اگر مقصود پیامبر(ص) از حکومت علی(ص) حکومت پس از عثمان است، چرا خلیفۀ دوم، در روز غدیر به علی(ع) تبریک گفت و او را مولای خود و هر مؤمن دیگری خطاب کرد؟ عمر که در زمان حکومت عثمان زنده نبود تا ولایت و حکومت علی(ع) را بپذیرد. این موضوع نشان میدهد که او ولایت علی(ع) را بعد از پیامبر(ص)پذیرفته بود؛ اما قدرت طلبی، اتفاقی را رقم زد که شد آنچه نباید میشد.
📚برای مطالعه بیشتر👇
📘 جامعه علوی در نهج البلاغه، عبدالحسین خسرو پناه، قم، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم.
📙حماسه غدیر ، محمد رضا حکیمی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
📗آرمان غدیر از دیدگاه امیرالمؤمنین(ع). سید محمد مجیدی نظامی و حسن عرفان، انتشارات مولود کعبه.
📘 شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، دار احیاء التراث العربی.
📗غدیر شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران.
🔚تمام
دوستانتان را نیز مهمان کنید🌹
✅کانال رسمی حجت الاسلام #احمدنژاد
┄┅─═◈═─┅┄
💠 https://eitaa.com/ahmadnezhaad_channel_110