هدایت شده از کانال آموزش قرآن کریم _علیرضازارع
نکات تفسیری صفحه ۳۶۸:
چند نکته:
آیات این صفحه به بخشی از گفت وگوی حضرت موسی علیه السلام با فرعون و نشان دادن چند معجزهی الهی به او اشاره کرده است. در بین نکات این آیات، به دو نکته اشاره می کنیم:
1ـ موسی علیه السلام از چه بی خبر بود؟(آیه 20): می دانیم که پیامبران معصوم بوده و پیش از برانگیخته شدن، مرتکب گناهی نشده اند؛ زیرا پیامبران، مسئولیتِ رهبری همه جانبهی مردم را بر عهده داشته اند، و مردم نیز موظّف بوده اند که بدون چون و چرا از آنان اطاعت کنند. اگر امّا مردم از پیامبرانشان گناهی سراغ داشته باشند، حاضر به اطاعت از آنان نمی شوند یا با شک و تردید از آنان پیروی می-کنند؛ زیرا احتمال می دهند که آنان در رساندن پیام های خدا و دستورهای او نیز دچار اشتباه شوند. به همین علّت، خداوند به پیامبرانش چنان آگاهی و علمی بخشیده که خود را با آن از گناه حفظ می کنند؛ همان گونه که ما با آگاهی از آلودگی خاک یا هر چیز کثیف دیگر، از خوردن آن پرهیز می کنیم.
در آیهی 20 می خوانیم که حضرت موسی علیه السلام در توجیه کشتن غیر عمد یکی از فرعونیان ستمکار گفت:
«من آن کار را در حالی انجام دادم که از ضالین بودم.»
در اینجا شاید برای برخی این سؤال پیش آید که مگر ممکن است پیامبر خدا از ضالین باشد. برخی از مفسّران بزرگ در پاسخ این سؤال گفته اند که منظور از واژهی «ضالّ» در این آیه، شخص گمراه نیست؛ بلکه منظور، شخصی است که از عاقبت کار خود خبر ندارد. در حقیقت، حضرت موسی علیه السلام خود را مقصّر نشمرد؛ زیرا آن حضرت در دفاع از یک مظلوم، با شخص ستمگری گلاویز شد و در آن دعوا ـ بدون اینکه قصد کشتن او را داشته باشد ـ با ضربهی مشتی که به او زد، او را از پای درآورد و بنابراین مرتکب هیچ گناهی نشد. آن حضـرت امّا در آن موقع نمی دانست که این ماجرا، باعث زیر و رو شدن زندگی او و فرارش از مصر و آوارگی اش در کوه و بیابان می شود. در واقع حضرت موسی علیه السلام به فرعون فرمود که من از عاقبت کار خود خبر نداشتم و نمی دانستم که دفاع از آن شخص مظلوم، به مرگ طرف مقابل و دردسر برای خودم می انجامد.
2ـ ید بیضاء(آیۀ 33): بر اساس آیهی 12 سورهی نمل، حضرت موسی علیه السلام با نُه معجزهی شگفت انگیز نزد فرعون و فرعونیان رفت. یکی از آن معجزات که در این آیه نیز آمده، «ید بیضاء»(دست سفید و درخشان) است. بر اساس برخی از روایات، حضرت موسی علیه السلام برای انجام این معجزه، دست در گریبان خود کرد و آن را بیرون آورد؛ در آن هنگام، دست آن حضرت چنان می درخشید که نگاه به آن ممکن نبود؛ همان طور که نگاه به خورشید امکان ندارد.
هدایت شده از کانال آموزش قرآن کریم _علیرضازارع
13.mp3
3.95M