سخت است جمع بین #آرمانگرایی و مسئولیت گرفتن، خیلی سخت! در مسند مسئولیت "در اکثر موارد" یا باید از آرمانها کوتاه آمد یا از صندلی! برای همین، فرد آرمانگرا یا روی صندلی مسئولیت نمی‌نشیند، یا اگر نشست با تمام قدرت میجنگد و خون دل میخورد تا به هدف برسد و پای هزینه‌هایش هم می‌ایستد. آرمانگرایی البته خلاف واقع‌بینی نیست. فرد #آرمانگرا هم اگر در مسند مسئولیت قرار گرفت، حتما باید در امورات "مصلحت سنجی و سیاست ورزی" کند. اما مصلحت او نه برای "حفظ صندلی" بلکه جهت "تحقق آرمانها" است. برای همین چنین مصلحتی معادل خون دل خوردن است و با "آن مصلحت متعارف" تفاوت دارد! ایستادن پای #آرمان است که یک روز مولا علی (ع) را خانه نشین میکند، روز دیگر او را بر مسند مسئولیت به سختی می‌اندازد و آخر در محراب مسجد به فیض شهادت میرساند. جامعه دینی، با آرمانگراها پیشرفت میکند و با #صندلی‌بازها استحاله میشود و زمین میخورد. مرز این دو هم خیلی باریک است. ✍️ دکتر امینی رعیا 🆔 @mashgh626