✍️ تفاوت «شرق ایدئولوژیک» با «شرق جغرافیایی» 🔹 گفتمان انقلاب اسلامی هرگز نگاه جنگ سردی به رابطه با شرق نداشته است. میان «#شرق_ایدئولوژیک» که در سال ۱۹۹۱ فروپاشید و «#شرق_جغرافیایی» تفاوت از زمین تا آسمان است. ▫️ انقلاب اسلامی، شعار نه شرقی-نه غربی را سرداد و همچنانکه سلطه ایدئولوژیک غرب را نفی کرده و می‌کند، سلطه ایدئولوژیک شرق را نیز هرگز برنتافت. ▫️همچنانکه برای خشکاندن ریشه‌های فاسد لیبرال‌سرمایه‌داری تلاش می‌کند، از هدف خشکاندن ریشه‌های فاسد کمونیسم نیز لحظه‌ای کوتاه نیامد. 🔸چرا «شرق جغرافیایی» بجای «غرب ایدئولوژیک»؟ ▫️برای ترجیح «شرق جغرافیایی» بر «غرب ایدئولوژیک»، دلایل و توجیحات منطقی دارد که سال‌ها پیش از زبان #رهبر_حکیم_انقلاب به زیبایی بیان شده است: 👇 🔻«در میان مناطق مختلف جهان، ما باید به آسیا نگاه ویژه‌ای داشته باشیم؛ به این نقطه که تمدّن و فرهنگ ریشه‏ دارى دارد، بیشترین مردم دنیا را دارد، مشترکات شگفت‏ آورى با ما دارد، به این چشم نگاه کنیم که میخواهیم در این منطقه به پیشروى مؤثّرِ نافذ خودمان ادامه بدهیم. برنامه‏ ریزى سیاست خارجی ما باید براین‌اساس باشد. 🔺باید با دید کلّى و بلندمدّت روى کلّ منطقهٔ آسیا نگاه کنیم. اگر این‏جور نگاه کردیم آسیا یک اهمّیّت ویژه‏ اى پیدا میکند؛ یعنى آسیا از اروپا آن‏ وقت براى سرمایه‏ گذارى فکرى ما اهمّیّت بیشترى پیدا میکند. 🔺اروپا فرهنگ بیگانه‏ اى از ما دارد، آسیا فرهنگش به ما نزدیک‏تر است؛ اروپا حالت امتناعى دارد، یعنى از ما نمیپذیرد، ما سالیان درازى زیردست اروپا بودیم؛ اروپا مثل یک استادى است که حالا میخواهد از شاگرد خودش بشنود، یا یک بزرگ‏ترى است که میخواهد از یک کوچک‏ترى بشنود؛ آسیا این‌‎چنین حالتى را نسبت به ما ندارد؛ وقتى‌که ما این محاسبات را میکنیم، میفهمیم که ما روی آسیا باید سرمایه‏ گذارى بیشترى بکنیم. 🔺 آسیا براى ما از آمریکاى لاتین مهم‏تر است؛ آسیا براى ما حتّى از آفریقا هم مهم‏تر است. 🔺ما اگر درست نگاه کنیم خواهیم دید سرمایه‏ گذارى ما روى کشورهاى آفریقایى، که بر اساس احساس وظیفه‏ اى انقلابى است و بر اساس حضور انقلابى در یک نقطه‏ اى است که حضور نداشتیم، و البتّه به‌جاى خود کار درستى بوده... 🔺 امّا به همان اندازه یا بیشتر ما نیاز داریم به اینکه در آسیا سرمایه‏ گذارى کنیم، سرمایه‏ گذارى فرهنگى بکنیم، کار فرهنگى بکنیم، کار سیاسى بکنیم و حضور خودمان را تقویت کنیم. 🔺 یک چنین نگاهى به آسیا باید کرد؛ و از این نظر براى ما منطقه‏ٔ آسیا منطقه‏ اى بسیار مهمّى است». ✨لذا استراتژی نگاه به شرق جغرافیایی، دقیقا مبتنی بر منافع ملت ماست که چشم‌های دوخته شده به غرب ایدئولوژیک، توان دیدن این منافع و واقعیات را ندارند. #توافق_راهبردی_25_ساله #قرارداد_25_ساله_با_چین 🔸برشی از مقاله استراتژی بیشینه سازی قدرت #سیدیاسرجبرائیلی ‌♨️ مشق مقاومتی👇👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/1832648704C5216a28a1a

🗞 چارچوبی برای توافق راهبردی با چین ✍️ یادداشت خواندنی دکتر #سیدیاسر_جبرئیلی 🔸 توافق راهبردی ایران و چین، تحولی بزرگ است که تغییرات اساسی در نظم بین‌المللی ایجاد خواهد کرد. 🔸 روابط ما با چین، قطعاً #ایدئولوژیک نیست، اما حتماً #استراتژیک است. 🔸 این پیش‌بینی «میدل ایست آی» به نظر صحیح است که چنین توافقی باعث خواهد شد دشمنان منطقه‌ای ایران نیز از پیروی از سیاست‌های #آمریکا دست بکشند و به تنش‌زدایی با تهران روی آورند یا این تحلیل #فوربس را می‌توان دقیق دانست که توافق ایران و چین ضربه‌ای محکم به جایگاه جهانی امریکا وارد کرده و موقعیت ایالات متحده در غرب آسیا را تضعیف خواهد کرد. 🔸 آنچه درباره توافق استراتژیک با چین بدیهی به نظر می‌رسد این است که این توافق باید سطح مناسبات دو کشور را از حالت #همکاری به #اتحاد ارتقا دهد، لذا مفاد توافق در یک سطح عالی باید ناظر بر دغدغه‌های مشترک راهبردی دو طرف باشد و در سطحی دیگر، همکاری‌هایی را که تاکنون وجود داشته، از حالت «یک حس مشترک و متزلزل» خارج سازد و نظام‌مند نماید. 🔸 باید این مهم را متذکر شد که قرار نیست مسائل داخلی کشور با توافق‌های خارجی حل و فصل شود. کلید مشکلات اقتصادی کشور چنانکه در #لوزان و #ژنو و #نیویورک یافت نشد، در #پکن و #شانگ‌های و #گوانگژو هم پیدا نخواهد شد. مناسبات و ظرفیت‌های خارجی باید جزئی کوچک از پروژه پیشرفت ملی ما باشد. 🔸 وقتی شما سیاست صنعتی نداشتید و برای بازیگران داخلی خود نقش دقیقی در اقتصاد تعریف نکردید، به طریق اولی برای بازیگر خارجی نیز نمی‌توانید نقش مناسبی تعریف کنید و در برابر سرمایه‌گذاری خارجی منفعلانه عمل می‌کنید. 🔸 در پیش‌نویس توافق با چین اشاره شده که «تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاران چینی برای سرمایه‌گذاری در مناطق ویژه و آزاد جمهوری اسلامی ایران به ویژه در مناطق آزاد قشم، اروند و ماکو». پرسش این است که قرار است چینی‌ها چه نوع سرمایه‌گذاری انجام دهند؟ در کدام حوزه‌ها؟ به چه منظوری؟ اینکه ما مبنایمان صرفاً «تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری» باشد و ابتکار در انتخاب حوزه و هدف سرمایه‌گذاری را به طرف خارجی بسپاریم، بر سرمایه‌گذار خارجی حرجی نیست که سرمایه‌گذاری‌اش را ناظر بر حداکثرسازی انتفاع خود تعریف کند نه نیاز ما. 🔸 این مناسبات و توافق‌ها برای تحول در نظم جهانی و برهم زدن ترتیبات امریکایی نباید منحصر به چین بماند. با چارچوبی که ارائه شد، باید به فکر توافق‌های بلندمدت با دیگر شرکای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بود. 🔸 از نظر موسسه رند، در کمپین فشار امریکا علیه ایران، هیچ کشوری به اندازه جمهوری خلق چین اهمیت نداشت. ایجاد یک اجماع بین‌المللی علیه ایران و منفعل کردن چین در این پروژه، تصویرسازی از چین به عنوان استثمارکننده منابع ایران در افکار عمومی ایرانیان، و سرمایه‌گذاری روی بی‌میلی چین برای مقابله آشکار با امریکا از پیشنهادهای این موسسه بود. 🔸 وقتی ما از #نگاه_به_شرق سخن می‌گوییم، مراد#شرق_جغرافیایی است، یعنی به دلیل تصلب ایدئولوژیک و نگاه سلطه‌جویانه‌ای که بر کشور‌های غربی حاکم است، نمی‌توان انتظار انتفاع متقابل و بازی «برد- برد» از رابطه با آن‌ها داشت. اما تقویت روابط با کشور‌هایی که در نیمکره شرقی (مشخصاً در #آسیا) و خارج از بلوک غرب ایدئولوژیک قرار دارند- از جمله چین- به دلایل متعدد از جمله داشتن تمدن و فرهنگ ریشه‌دار، مشترکات فراوان با ایران، قرار گرفتن بیش از ۶۰ درصد جمعیت جهان در این منطقه، قرابت جغرافیایی با ما، نداشتن سیاست خارجی سلطه‌جویانه و معارض نبودن با انقلاب و جمهوری اسلامی، به مراتب برای تأمین منافع کشور مفیدتر است. متن کامل یادداشت👇 https://b2n.ir/Iran_China 🆔 @mashgh626‎