⭕️ در کلام مولا امیر مؤ‌منان(علیه السلام)
درباره #حقوق_دولت_بر_مردم به (چهار أمر) تأکید شده است:
✅قسمت اول✅
1⃣الوفأ بالبیعة (وفاداری به پیمان):
مردم در برابر پیمانی که با رهبر بسته‌اند باید وفادار باشند. زیرا با بیعتی که انجام داده‌اند متعهد شده‌اند تا تمامی امکانات خود را در اختیار دولت حاکم قرار دهند و او را در تمامی ابعاد کشورداری یاری رسانند و در هیچ بُعدی که یاری آنان نیاز است کوتاه نیایند. دولت آنگاه قدرتمند است که بالهای نیرومند مردمی تکیه‌گاه او باشد. و آیه «و أنفقوا فی سبیل‌ا و لا تلقوا بأیدیکم اًلی التهلکة» (بقره/ 195) به همین حقیقت اشارت دارد. یعنی از هرگونه مساعدت شایسته در راه پیشرفت و اقتدار نظام بکوشید، وگرنه با دست خود، مایه نابودی خود را فراهم کرده‌اید.
2⃣ النصیحة فی المشهد و المغیب:
دومین حق دولت بر مردم، خیرخواهی همگان برای دولتمردان، چه در حضور و چه در غیاب آنان. آحاد ملت باید همواره خیرخواه دولتمردان خدمتگزار باشند و چنانچه نقص و کاستی در کارشان یافتند، یا دریافتند که خطری آنان را تهدید می‌کند، مشفقانه با خود آنان در میان بگذارند.
البته دولتمردان هم بایستی برای دریافت این نوع گزارشها، راه را برای مردم باز گذارده باشند تا مردم بتوانند مستقیماً گفته خود را با آنان درمیان بگذارند، بدین معنی که واسطه‌ها نتوانند پیامهای دریافتی را، آن‌گونه که خود صلاح می‌دانند در اختیار مسؤ‌ولان فوق بگذارند.
خیرخواهی در حضور و غیاب بدین معنا است که از حالت دوگونگی بپرهیزند ، این‌گونه نباشد که در حضور، اظهار اخلاص کرده و در غیاب بی‌تفاوت باشند. مردم، هرگاه به دولتمردان، با این دید بنگرند که افرادی خدمتگزار ملت‌اند و در جهت تأمین مصالح آنان می‌کوشند (البته این دولتمردانند که باید این جهت را عملاً به اثبات رسانده باشند) در این صورت مردم از هرگونه خیرخواهی و تذکرات سازنده دریغ نمی‌ورزند، و همواره در تثبیت و استحکام پایه‌های دولت و نظام حاکم می‌کوشند.
مسأله «نصح الأ‌ئمة» یکی از مهمترین واجبات عبادی - سیاسی آحاد ملت است که در دستورات أکید پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم) به آن تصریح شده ، می‌فرماید:
((سه چیز است که وجدان پاک هر فرد مسلمان از آن فروگذاری نمی‌کند:
۱_ «اِخلاص العمل » : خلوص نیت در رفتار و کردار و پاکی عمل و پیوسته خدا را در نظر داشتن.
۲_ «النصیحة لأ‌ئمة المسلمین: اندرز پاک و بدور از آلایش، نسبت به مسؤ‌ولان روا داشتن.
۳_ «اللزوم لجماعتهم»: پیوستن به جمع مؤ‌منان و علاقه‌مندان به نظام و از آنان کناره نگرفتن.
در همین راستا است که می‌فرماید: «من أصبح و لم یهتم بأمور المسلمین فلیس منهم». هرکه روزانه - و به‌گونه پیوسته - به مسائل جاری و مرتبط با جامعه اسلامی اهتمام نورزد، هرآینه از جرگه مسلمانان بدور است.
💥عبارت «من اصبح» معنای: روزانه و همیشگی را می‌رساند. و بکار بردن «اصبح» می‌رساند که اهتمام ورزیدن به امور مسلمین باید بر همه اندیشه‌های روزانه یک فرد مسلمان مقدم باشد. یعنی: اندیشیدن در مسائل جاری، می‌بایست در صف مقدم همه اندیشه‌های وی باشد.
«امور المسلمین» جمع مضاف است که از نظر مفهوم، فراگیری را می‌رساند. یعنی: اموری که جنبه عمومی داشته باشد و به عامه مسلمانان مرتبط گردد. و به عبارتی دیگر: شؤ‌ون عامه، که همان مسائل جاری در سطح عمومی جامعه است، اعم از فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، نظامی و غیره.
و این دستور، ضرورت حضور همیشگی آحاد ملت را در صحنه‌های سیاسی - اجتماعی می‌رساند.
خلاصه: شعار «مالنا و الدخول فی شؤ‌ون السلاطین» ما را چه رسد که در کار شاهان دخالت کنیم/صلاح مملکت خویش خسروان دانند، از القأات دولتهای استکباری است و از منطق اسلام بدور است
(راهی بسوی تکامل) ایتا
https://eitaa.com/akbarrahimi520
391 دنبال‌کننده
8.4هزار عکس
22.9هزار ویدیو
531 فایل
🌷اکبررحیمی
🌱(خیلی زود دیرمیشه):🌱
اجتماعی ، سیاسی ، مذهبی،اعمال ونماز های تاکید شده،داستانهای مذهبی وبه اشتراک گذاش
مشاهده در ایتا