#ویدیو #مرحوم_آیت_الله_مصباح دیگر روزهای آخر عمرمان دارن می گذرند، اما آنچه در عمر ۸۰ ساله‌ام تجربه کرده ام و روز به روز مطمئن شدم و باور کردم را میگویم در این نظام👇 💚#اطاعت از #رهبری است! من بی اطلاع از تاریخ اسلام، از معارف قرآن، از فرمایشات اهل بیت و از روایات و داستانها و سیره ی علما و....نیستم. بیش از ۷۰ ساله که با کتاب وسنت آشنا هستم و تا جایی که یادم میاد درطول تاریخ اسلام،👇 👌بعد از #ائمه اطهار صلوات الله علیه و آله اجمعین، #رهبری به این #جامعیت نداشتیم! کار روزانه ی ایشون به نظر من یه معجزه است، اصلا یه آدم عادی اینهمه کار میتونه بکنه؟؟! به نهضت آمرین بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/1655439360C3ac9fe7eda این پیام را منتشر کنید...

▪️شرایط، وظایف و اختیارات یاران محله (۶)/بخش اول: امام محله 🔸شرایط امام محله چیست؟ امام باید با اقتداء به سیرهٔ انبیاء، ائمه و علماء سلف، از #جامعیت علمی و عملی برخوردار باشد، یعنی شخصیتی علماً و عملاً ذوفنون و جامع الاطراف داشته باشد. تخصص‌گرایی به معنای جدید و رایج آن در علوم دینی اساساً معنا ندارد. ممکن است یک عالم یا طلبه در یک حوزه یا رشتهٔ خاص «متمرکز» شود، اما پدیدهٔ «دانشمند متخصص» به آن معنا که تمام وقت و توان یک دانشمند در یک رشتهٔ خاص مصروف شده و از دیگر حوزه‌ها به‌کلی بی‌خبر باشد در فرهنگ و سنت ما وجود ندارد و از رهاوردهای دنیای غرب است. در الگوی مدینه و محلهٔ فاضله، مقام مرجعیت اجتماعی و امامت عامه به شخصی تعلق می‌گیرد که بیشترین تسلط و آگاهی را در مسائل اعتقادی داشته باشد، پس از آن تسلط کافی به علوم اخلاقی و عملی و سپس تسلط به احکام شرعی داشته باشد. برای امامی که قرار است در عرصهٔ اجتماعی ولایتی جامع و کامل داشته باشد، لازم است که به حد مورد نیاز در هر کدام از شاخه‌های معارف دینی، یعنی اعتقادات، اخلاقیات و احکام همان‌قدر که بایسته و شایسته است اهتمام ورزد، یعنی بیشترین جد و جهد خود را مصروف در علوم اعتقادی مانند کلام، فلسفه و حکمت و عرفان نظری، و همچنین علوم اخلاقی مانند عرفان عملی و علم الاخلاق کند. اگر بیشتر وقت و تلاش امام محل در فقه و احکام صرف شود فضای فرهنگی غالب جهانی و شبهات روزافزون، تدریجاً او را به سمت انزوا و حذف از مرجعیت اجتماعی و عوام را نیز به سمت بی‌اعتقادی و بی‌اخلاقی سوق خواهد داد. #امامت_محله @madineyefazele