eitaa logo
امامت و امارت
181 دنبال‌کننده
85.3هزار عکس
47.8هزار ویدیو
4.2هزار فایل
گزارش شخصی امامت وامارت پردیسان
مشاهده در ایتا
دانلود
اثر علی نجان ذکر شده است. 📘در این کتاب، مولف بیان کرده که هدف از گردآوری احادیث ، سعی در شناساندن زمان حاضر و حفظ دین بوده است. همچنین ذکر شده است که اولا نباید از این احادیث برداشت سطحی نمود، ثانیا این روایات همگی مخصوص کشور ایران نیست، ثالثا در روایات استثنا هست! برای مثال، در جایی کلمه “ناس” به معنی آمده است؛ ولی ممکن است منظور همه مردم نباشد بلکه گروهی از مردم مدنظر باشد. 1⃣قسمت اول1⃣ ۱- در آخرالزمان، ثروتمند شدن به وسیله ی غصب و تجاوز است. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۲- در آخر الزمان، به مؤمنان واقعی ابله و بی عقل می گویند. (علیه السلام) ۳- در آخرالزمان، ریا فراوان می شود. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۴- در آخرالزمان، از اسلام فقط نام آن باقی می ماند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۵- در آخرالزمان، حق کاملا پوشیده می شود. (علیه السلام) ۶- در آخرالزمان، اسراف می ڪنند؛ حتی در آب وضو و غسل. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۷- در آخرالزمان، شب ها دیر می خوابند و نماز صبح قضا می شود. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۸- در آخرالزمان، مؤذّنان به مظلومان پناهنده می شوند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۹- در آخرالزمان، قبله ی مردان زنانشان خواهند بود. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۰-در آخرالزمان، مردم از علما می گریزند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۱-در آخرالزمان، مؤمن پست و فاسق عزیز می شود. (علیه السلام) ۱۲-در آخرالزمان، زنان بد حجاب و عریان می شوند. (علیه السلام) ۱۳-در آخرالزمان، علما را با لباس زیبا می شناسند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۴-در آخرالزمان، اسلام چون ظرف واژگون شده می ماند. (علیه السلام) ۱۵-در آخرالزمان، برای حفظ دین باید از محل گناه گریخت. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۶-در آخرالزمان، گناه خویش را به گردن خدا می نهند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۷-در آخرالزمان، بعضی از علما ریاڪار می شوند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۸-در آخرالزمان، امّت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) هفتاد و سه گروه می شوند. (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۹-در آخرالزمان، بهترین مونس مردم ڪتاب است(باید باشد) (علیه السلام) ۲۰-در آخرالزمان، عبادت را وسیله برتری طلبی می دانند. حضرت‌علی (علیه السلام) 📚منبع: ڪتاب چهل حدیث آخرالزّمان
💠 🌹 خامنه‌ای حفظه‌الله‌تبارک‌وتعالی : - تفاوت عمده‌ی در دوران حکومت خود با در دوران حکومت و حیات مبارکش، این بود که در زمان پیامبر، وجود داشت: صف ایمان و کفر... انگشت اشاره را به سوی آنها(منافقین) دراز می‌کرد؛ مؤمنین را در مقابل آنها تقویت می‌کرد؛ روحیه‌ی آنها(منافقین) را تضعیف می‌کرد؛ یعنی در نظام اسلامی در زمان پیامبر، همه‌چیز آشکار بود. صفوف مشخّص در مقابل هم بودند: یک نفر و طاغوت و جاهلیّت بود؛ یک نفر هم و اسلام و توحید و معنویت. البته آن‌جا هم همه‌گونه مردمی بودند - آن زمان هم همه‌گونه آدمی بود - لیکن صفوف مشخّص بود. - در ، اشکال کار این بود که ، مشخّص نبود؛ به‌خاطر این‌که همان گروه دوم یعنی چهره‌های موجهی بودند. هرکسی در مقابله با شخصیتی مثل جناب ، یا جناب ، دچار تردید می‌شد. این زبیر کسی بود که در زمان پیامبر، جزو شخصیتها و برجسته‌ها و پسر عمّه‌ی پیامبر و نزدیک به آن حضرت بود. حتّی بعد از دوران پیامبر هم جزو کسانی بود که برای دفاع از امیرالمؤمنین، به سقیفه اعتراض کرد. - بله؛ «حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است»! خدا عاقبت همه‌مان را به خیر کند. گاهی اوقات ، اوضاع گوناگون و ، آن‌چنان اثرهایی می‌گذارد، آن چنان تغییرهایی در از شخصیتها به‌وجود می‌آورد که انسان نسبت به هم گاهی اوقات دچار اشکال می‌شود؛ چه برسد برای مردم . بنابراین، آن روز واقعاً سخت بود. آنهایی که دور و برِ امیرالمؤمنین بودند و ایستادند و جنگیدند، خیلی دادند. بنده بارها از امیرالمؤمنین نقل کرده‌ام که فرمود: «لا یحمل هذا العلم الا اهل البصر و الصّبر». لازم است. معلوم است که با وجود چنین درگیریهایی، مشکلات امیرالمؤمنین چگونه بود. یا آن که با تکیه بر ادّعای اسلام، با امیرالمؤمنین می‌جنگیدند و حرفهای غلط می‌زدند... در زمان امیرالمؤمنین، همان از قرآن استفاده می‌کردند؛ همانها هم از بهره می‌بردند. لذا کار امیرالمؤمنین به مراتب از این جهت دشوارتر بود. دوران حکومت کوتاه خود را با این سختیها گذراند. 🍃🌺🍃 🇮🇷 لشکرسایبری عاشقان‌ولایت
﷽؛ (صلّی الله علیه و آله) فرمودند :  " لاتَضرِبُوا أطفالَكُمْ علي بُكائِهِم ؛ فَإنَّ بُكاءَهُم أربعةَ أشهُرٍ شهادۀُ أن لاإله إلاّاللهُ ، وأربعةَ أشهُرٍ الصَّلاةُ عَلَي النَّبيِّ وآلهِ ، وأربعةَ أشهرٍ الدُّعاءُ لِوالدِيهِ ؛ نوزادانتان را به خاطر گريه‌هايشان نزنيد ؛ زیرا گريه آنان در چهار ماه اوّل شهادت به يگانگي خداي متعال ، در چهار ماه بعد صلوات بر پيامبر و خاندان گرامی آن حضرت ، و در چهار ماه ديگر دعا براي پدر و مادرشان مي‌باشد ".  : 381 و 91: 55 و 101: 103. ❄️کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سیدشمس الدین جوانمردی لنگرودی از قم المقدسه❄️ @Javanmardi_langarudi 💎أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ💎
🍃پنجاه خصلت از خصوصیات اخلاقی حضرت صلی الله علیه واله وسلم بي‌شک تأسي به سيره و سنت حضرت صلی الله علیه وآله براساس آيه‌‌کريمه «و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» راه نجات همه جهانیان است. فتأس بنبیک الأطهر... نهج البلاغه، خطبه، ۱۶۰ ۱-هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت ۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد. ۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود. ۴-هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت. ۵-وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد. ۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است. ۷-هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد. ۸-هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد. ۹-چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو. ۱۰-سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود. ۱۱-هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد. ۱۲-چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست. ۱۳-با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي کرد آن حضرت برنمي خاست. ۱۴-در مجلسي نمي نشست و برنمي خاست مگر با ياد خدا. ۱۵-هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن. ۱۶-در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد. ۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمي زد. ۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود. ۱۹-اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت. ۲۰-اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد. ۲۱-کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد. ۲۲-هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد. ۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد. ۲۴-پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵-چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نمي فرمودـ« چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود « بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟» ۲۶-با فقرا زياد نشست و برخاست مي کرد و با آنان هم غذا مي شد. ۲۷-دعوت بندگان و غلامان را مي پذيرفت. ۲۸-هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود. ۲۹-بيش از همه صله رحم به جا مي آورد. ۳۰-به خويشاوندان خود احسان مي کرد بي آنکه آنان را بر ديگران برتري دهد. ۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق مي فرمود و کار بد را تقبيح مي نمود و از آن نهي مي کرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. ۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد. ۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند. ۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد. ۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت. ۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد. ۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. ۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد. ۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد. ۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود. ۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد. ۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد. ۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. ۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد.