امتحان الهی برای ورزیده شدن است امتحان الهی یعنی: «تحمّل سختی برای رسیدن به هدف». اگر بخواهید از جایی به جایی دیگر برسید، باید راه را طی کنید و همین طیّ مسیر و تحمّل مشکلات آن، امتحان است که با تحمّل آن به مقصد میرسید. همچنان که رسیدن به آن قلّه‌های بزرگ و راه دشوار، نیازمند این تجربه‌ها و آزمونها است، رسیدن به قلّه‌ی کمال انسانیّت نیز، که هدف و غایت دین است، به گذراندن این امتحانها بستگی دارد. بدون امتحان، قابلیّت رسیدن به قلّه ی دین پدید نمی‌آید. امتحان برای این نیست که تو خودت را بشناسی یا خدا ما را بشناسد، بلکه برای این است که ورزیده شوی. ملّا شدن انسان به تحصیل مستمر، و تلاش جدّی علمی نیاز دارد. این تلاش علمی، امتحان است. مسئله این نیست که اگر درس نخواندی، بعد بفهمی که ملّا نشده ای. فهمیدن، نتیجه ای قهری است که در ضمنِ امتحان به دست می‌آید. مسئله این است که اگر زحمت نکشیدی، به قلّه واصل نمیشوی. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی برائت، ص ۸۱ #تفسیر #مطالعه #برائت #توبه پیوند خرید @qom_khamenei_ir

هدایت کاروان بشری توسط انبیا ارسال پیامبران برای آن است که بشر را به سعادت و کمال و حدّ اعلای انسانیّت برسانند. آنان که بشر را در طول راه هدایت میکنند و به پیش میبَرند، انبیا هستند. این راه، راه انبیا است و شما در طول زندگی خود وظیفه دارید با این کاروان پیش بروید و نیز به پیشبرد این کاروان به قدر توانتان کمک کنید و راه را برای پیش رفتن کاروان آماده کنید. حرکت این کاروان از ابتدای خلقت شروع شده و باید تا قیامت به پیش رود. ابتدا این کاروان طفل بوده و معارف و کمالات نداشته، امّا با کمک انبیا قدم‌به‌قدم جلو رفته تا سرانجام به آن کمال برسد. در مسیر این کاروان سختی‌ها، مزاحمتها و راهزنانی وجود دارد؛ جادّه‌هایی که چه‌بسا به‌ظاهر هموار است، امّا به سرمنزل انبیا نمیرسد. اینجا انبیا به انسان میگویند از آن راه نرو، به راه ما بیا. وظیفه‌ی توی بشر، آن است که هر مانعی بر سر راه آمد، منحرف نشوی و تسلیم رهزنان نگردی؛ همین راه را با وقار و سکینه طی کنی. تمام آنچه در سر راه پیدا میشود و مانع به شمار میرود، همه امتحان است، که باید در مقابل آن ایستادگی کرد. این معنای امتحان است. در این راه، شناخت خود و خدای خود، دیگر امری طبیعی است. 📖 کتاب تفسیر سوره‌ی برائت، ص ۸۲ #تفسیر #مطالعه #برائت #توبه پیوند خرید @qom_khamenei_ir

✨ لیلةالجُهَنِي چیست و چرا آن را جهنی می نامند؟ 🔻 امام صادق علیه السلام فرمودند: 🔹أنَّ لَیْلَةَ الثَّالِثِ وَ الْعِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ هِیَ لَیْلَةُ الْجُهَنِیِّ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ وَ فِیهَا تَثْبُتُ الْبَلَایَا وَ الْمَنَایَا وَ الْآجَالُ وَ الْأَرْزَاقُ وَ الْقَضَایَا وَ جَمِیعُ مَا یُحْدِثُ الله فِیهَا إِلَی مِثْلِهَا مِنَ الْحَوْلِ فَطُوبَی لِعَبْدٍ أَحْیَاهَا رَاکِعاً وَ سَاجِداً وَ مَثَّلَ خَطَایَاهُ بَیْنَ عَیْنَیْهِ وَ یَبْکِی عَلَیْهَا فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ رَجَوْتُ أَنْ لَا یَخِیبَ إِنْ شَاءَ الله 🔹و قَالَ: یَأْمُرُ الله مَلَکاً یُنَادِی فِی کُلِّ یَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فِی الْهَوَاءِ أَبْشِرُوا عِبَادِی فَقَدْ وَهَبْتُ لَکُمْ ذُنُوبَکُمُ السَّالِفَةَ وَ شَفَّعْتُ بَعْضَکُمْ فِی بَعْضٍ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ إِلَّا مَنْ أَفْطَرَ عَلَی مُسْکِرٍ أَوْ حَقَدَ عَلَی أَخِیهِ الْمُسْلِمِ. 🔸 شب بیست و سوم ماه رمضان، شب جُهَنی(۱) است که در آن هر کار استواری [به اراده خدا] فیصله می‌یابد و گرفتاری‌ها و مرگ‌ها و عمر‌ها و روزی‌ها و قضا و قدر و هر آنچه از این قبیل که خداوند در آن شب برای یک سال رقم می‌زند، مشخص می‌شود. پس خوشا به حال بنده ای که آن شب را با رکوع و سجود احیا کند و گناهان خویش را روبروی چشمانش حاضر کند و بر آن‌ها بگرید. پس اگر چنین کند، امید آن دارم دست خالی باز نگردد ان شاء الله. 🔸همچنین فرمودند: در ماه رمضان خداوند به فرشته ای دستور می‌دهد که هر روز در آسمان ندا دهد: به بندگانم بشارت دهید، گناهان گذشته شما را بخشیدم و برخی از شما را در شب قدر شفیعان برخی دیگر قرار دادم، مگر کسی را که شراب بخورد یا به برادر مسلمان خود کینه داشته باشد. 📙 پی نوشت: (۱) جُهَنی نام شخصی است، که از رسول خدا صلی الله علیه و آله درخواست کرد چون رفت و آمدش به مدینه سخت است، شب قدر را برایش معین کند تا فقط همان شب به مدینه بیاید، حضرت خصوصی جوابش را دادند. اصحاب هر سال او را فقط در شب ۲۳ می‌دیدند که به مدینه می آمد، لذا به مرور زمان این شب بین مردم به لیلةالجهنی معروف شد... 📚 بحار الأنوار، ج۹۴، ص۴. 📲 lib.eshia.ir/71860/94/4/الجهني 🏷 #شب_بیست_و_سوم #شب_قدر #توبه #لیلةالجُهَنِي ʲᵒᶦⁿ↷ ➣ @wikifeqh