✍من نه انقلابی ام و نه مومن اما می‌توانم ادعا کنم که یک ایرانی ام و مثل هر ایرانی باشرف اگر به پای اش بیافتد برای سرزمین ام جان هم میدهم که مرگ زاینده ، هزاران بار بهتر از زندگی عقیم . سرد و گرم چشیده و بالا و پایین دیده ام شامه ام به بوی تزویر حساس است چشمهایم نفاق را می شناسد حتی اگر با نقاب قرآن و نهج البلاغه و شعر حافظ به میدان بیاید ؛ من درد دارم دردی کهنه و چند هزار ساله از بی کفایتی ها و ناجوانمردی ها از آنانکه شیر نقشه ی کشورم را گربه کردند از آنانکه جامعه را به اندازه ی یک گاوداري مدرن تنزل دادند و با وعده ی علوفه ی بیشتر ، شرافت و نجابت و عزت را منزوی کردند ؛ حافظه ی تاریخی ام بد نیست و اگر دولتمردی با کفش بر فرش چادر سیل زده ای برود یا اگر برای لقمه نانی بیشتر در برابر بیگانه زانو بزند خوب در خاطرم می ماند . گاه گاهی شعرکی می گویم نشانه ها و اشاره ها را می شناسم ، می‌دانم که با نمادهای کلیدی و جیغ های سبز و سرخ و بنفش شاید بشود چشم ها را فریفت اما نمی شود دل ها را خرید . من ایرانی ام فرزند مردان شب زنده داری که تا سپیده دم ، چشم بر هم نگذاشتند تا گرگی به این سرزمین طمع نکند مردانی که سوختند و نور پاشیدند من یک ایرانی ام ایرانی پیش از آنکه تجربه کند عبرت می گیرد ، بیش از آنکه عبرت بگیرد تفکر دارد و از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود . عزتمان مستدام باد و تنمان به ناز ناطبیبان نیازمند مباد . #معنای_زندگی #انتخابات #تفکر #حق_معیار_فراموش_شده @hamedentezam