🔴 #آئینه_عبرت | تجربه ی ليبى 🔻 درست بعد از حملات ١١سپتامبر بود كه بوش پسر چهار كشور را محور شرارت ناميد ؛ايران،عراق،كره شمالى و ليبى... آمريكا براى شروع با متحدانش به عراق حمله كرد، حمله اى به نام صلح ولى به كام جنايت...! 🔹 بعد از اين حمله سه كشور باقى مانده نگران سرنوشت خود شدند كه در اين بين ليبى از بقيه جلو تَر افتاد و در مذاكره با امريكا پيشقدم شد ،نتيجه اين مذاكره بدين شرط شد كه ليبى تجهيزات هسته اى خود را به خارج از ليبى منتقل كند و به بازرسان آژانس دسترسى نامحدود بدهد و در كنار ان به مرور تجهيزات موشكى خود را منهدم كند 🔹 در مقابل انگليس پيمان نظامى و امریکا پيمان اقتصادى با ليبى بست و بخشى از تحريم ها و پول هاى بلوكه را آزاد كردند ،همه چيز خوب و خوش به نظر مى رسيد اما در پشت پرده جاسوسان امريكا و متحدانش اطلاعات محرمانه نقاط حياتى ليبى را به خارج از كشور منتقل كردند و در كنار ان خود دولت ليبى هم داشت كار تسليحات خودش را تمام ميكرد 🔹 سال ٢٠١١همه چيز براى نابودى ليبى آماده شد و انگليس اولين عمليات هوايى را عليه ليبى آغاز كرد و در پى آن ناتو تمام مواضع دفاعى ،نيروگاه ها ،وزارتخانه ها و اماكن حياتى را از بين برد ، فاجعه عراق دوباره تكرار شد و وضع ليبى همانگونه شد كه تاکنون هم ادامه دارد 🔹 ليبى درست مانند ما بود صنعت هسته اى داشت ،موشك توليد مى كرد،بزرگترين منابع نفتى آفريقا را داشت ولى به واردات وابسته بود و صادراتش عملاً فقط نفت بود و همين شد كه تحريم كارش را تمام کرد و مذاكره نابودش كرد ، اما ايران ما در اكثر نيازهاى خودش خودكفاست و حتى صادركننده هم هست!