#بخش_دوم ❎روحانی به «عقلانیت» خیانت کرد. عقلانیتی که در #مجمع_عقلا با منطق تنش زدایی، جنگ را با جام زهر به پایان رساند، در دولت عقلا صاحب اختیار مملکت شده بود. می گفت عقلانیت در سازش با دنیاست؛ منطق مقاومت دنبال تقابل ذاتی با دنیاست و نتیجه اش هم تحریم و بالا رفتن قیمت هاست؛ باید برویم آثار بداخلاقی های ایدئولوژیک انقلاب را از دل دنیا در بیاوریم تا دنیا روی خوش نشان دهد و اوضاع زندگی مردم خوب شود! دستاورد ادعایی این عقلانیت برای کشور، هیچ گاه عملی نشد و جز تجاوزهای مکرر دولت های غربی به حقوق ملت ایران و تحریم های بی سابقه چند سال اخیر چیزی به دست نیامد. ❎روحانی به «اعتدال» خیانت کرد. اعتدالی را که معرف #امت_میانه بود، به حرکت بر مسیر تعارض نداشتن با منافع غربی ها و به عبارتی به پروپای آمریکا نپیچیدن منحرف کرد. در این مسیر هرچه از منافع ما در تعارض با خواست غربی ها بود، می توانست وجه المصالحه قرار گیرد؛ حتی منافع راهبردی مان! ❎روحانی به واژه «جامعه بین المللی» هم خیانت کرد. او افکار عمومی را به این باور رساند که جامعه بین المللی یعنی چهار کشور. اگر با آنان تعاملمان ردیف باشد یعنی دنیا به رویمان آغوش گشوده و اگر آنان روی ترش کنند، یعنی ما در انزوا هستیم. ذیل این باور ما فقط باید با کشورهایی ارتباط داشته باشیم که قدرت های غربی اجازه بدهند و هرکه را آنان نخواهند باید از گردونه روابطمان حذف کنیم. با همین رویکرد، ما سال ها شرکای تجاری مان در کشورهای همسایه و آسیای شرقی و آمریکای لاتین را از دست دادیم و بخش اقتصادی سفارت خانه هایمان عملا بی کار بودند و هیچ کمکی به بالا بردن تراز تجاری مان نکردند. @akhbarsiasirooz