eitaa logo
آخرت زیبا
1.3هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
2.2هزار ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹چرا معاویه، امام حسن مجتبی(ع) را با این‌که با او صلح کرده بود، به شهادت رساند؟ ✍وجود مبارک امام مجتبی(ع) به چند دلیل مانعی بزرگ برای ولایت عهدی یزید به شمار می آمدند: 1⃣ آن حضرت شخصیت معنوی بالایی داشت و همه او و برادرش امام حسین(ع) را دو آقای جوانان بهشتی می شناختند و خدمات فراوان آن حضرت در مدینه از او شخصیت عظیمی در اجتماع ساخته بود و در عراق نیز به سبب شیعه بودن اکثریت مردم، حضرتشان جایگاه و پایگاه ویژه ای داشت. به این سبب، معاویه به راحتی نمی توانست ولایت عهدی یزیدی را مطرح کند که از معنویات بویی نبرده و جوانی خام و اهل شراب و قمار بود. 2⃣ امام حسن(ع) از کسانی بود که نه تهدید او را وادار به عقب نشینی می کرد و نه تطمیع وی را به سکوت و تسلیم وا می داشت. همچنین گزینه دور کردن از مرکز جامعه اسلامی به بهانه هایی؛ مانند امارت و قضاوت درباره امام حسن(ع) قابل اجرا و عمل نبود؛ چون آن حضرت، هیچ مسئولیتی از طرف معاویه نمی پذیرفت و معاویه نیز برای اجبار بر این مسئله قدرتی نداشت. 3⃣ قرارداد صلحی میان حضرت مجتبی(ع) و معاویه وجود داشت که بنابر یکی از بندهای آن، معاویه حق نداشت بعد از خودش کسی را به جانشینی انتخاب کند، بلکه زمامداری بعد از او به حضرتشان می رسید و این خود، مانع بزرگ سیاسی و اجتماعی به شمار می آمد. این بند از قرارداد در کتاب های تاریخی معتبر فراوانی وجود دارد: «علما بر این اتفاق دارند که حسن [بن علی] حکومت را به معاویه تا زمان حیاتش واگذارد کرد نه بیش از آن، تا این که خلافت بعد از او به خودش برگردد و قرارداد بین آن دو این گونه بسته شد». «هنگامی که علی به شهادت رسید، حسن بن علی در عراق و معاویه در شام به حکومت رسید ...امام مجتبی(ع) با لشکری از کوفه به قصد جنگ با معاویه حرکت کردند و معاویه نیز با لشکری از شام، رهسپار میدان جنگ شد. بعد از رویارویی دو لشکر و آن وقایع، کار به صلح کشید و صلح نامه ای در آن میان به امضا رسید که یکی از بندهای آن این بود: به این شرط که معاویه، خلافت را بعد از خود به حسن واگذارد». 💥با توجه به جهات فوق به سبب زنده بودن امام حسن مجتبی(ع)، معاویه هیچ توجیهی برای طرح ولایتعهدی فرزندش نداشت و از همین جا روشن می شود که حضرت مجتبی(ع) با این که به یقین می دانست معاویه به صلح نامه عمل نخواهد کرد، اما با دقت تمام، موادی را در آن قرارداد گنجاند که رسوایی معاویه را - که بسیار ظاهرفریبی می کرد - با دست خودش فراهم کند. 📚از بیانات ✅ کانال آیَتٌ اَلله بَهجَت @akherate_ziba🙌🙌
🔵 امید مثبت به ✍ در چند قسمت بحث آرزوی مثبت شده است. در اواخر دعا، امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید: «و رجائی عفوک» ؛ خدایا! امیدی که قلب مرا پر کرده است، امید به عفو تو است. این شدنی است که انسان دل به خدا ببندد و بگوید: تو و و غفوری، و من محدود، فقیر و اسیر هوای نفسم. چند سال اشتباه کردم، اما آمدم. با امید به عفو تو آمدم که همین امید به عفو تو، باعث آمرزش گناهان من است. لازم نیست که شخص امیدوار بنشیند، گریه کند، بر سر خود بزند و صیغۀ توبه را بخواند، بلکه همین که حقیقتاً به پروردگار می‌گوید: «و رجائی عفوک» خدا نیز می‌گوید: «عفوتُک» اگر تو به عفو من امید داری، من نیز از تو گذشت می‌کنم. چون خدا، خدایی نیست که امید مثبت کسی را نا امید کند. خدا بخیل نیست که بگوید: من نمی توانم تو را ببخشم. 📚 کتاب ، مجموعه سخنرانی های @akherate_ziba🙌🙌
✅ عاقبت شخص 👌 ✍️در زمان یکى از اولیاى حق، مردى بود که عمرش را به بطالت و هوسرانى ولهو و لعب گذرانده بود، نزدیک مرگ پرونده خود را ملاحظه کرد، گذشته عمر را به بازبینى نشست و از عمق دل آهى کشید و بر چهره تاریک اشکى چکید و به عنوان توبه و عذرخواهى از حریم مبارک دوست عرضه داشت : 《یا مَنْ لَهُ الدُّنْیا وَالآخِرَهُ اِرْحَم مَن لَیْسَ لَهُ الدُّنْیا وَالآخِرَهُ 》. پس از مرگ، اهل شهر به مردنش شادى کردند و او را در بیرون شهر در خاکدانى انداخته، خس و خاشاک به رویش ریختند! آن مرد الهى در خواب دید به او گفتند : او را غسل بده و کفن کن و در کنار اتقیا به خاک بسپار. عرضه داشت:  او به بدکارى معروف بود ، چه چیز او را به نزد تو عزیز کرد و به دایره عفو و مغفرت رساند؟ 💥جواب شنید : خود را مفلس و تهیدست دید، به درگاه ما نالید، به او رحمت آوردیم. کدام غمگین از ما خلاصى خواست او را خلاص نکردیم، کدام درد زده به ما نالید او را شفا ندادیم. 📚برگرفته از کتاب عرفان اسلامی اثر @akherate_ziba🙌🙌
🌹چرا معاویه، (ع) را با این‌که با او صلح کرده بود، به رساند؟😕🤔 ✍وجود مبارک امام مجتبی(ع) به چند دلیل مانعی بزرگ برای عهدی یزید به شمار می آمدند: 1⃣ آن حضرت بالایی داشت و همه او و برادرش امام حسین(ع) را دو آقای جوانان بهشتی می شناختند و خدمات فراوان آن حضرت در از او شخصیت عظیمی در اجتماع ساخته بود و در عراق نیز به سبب بودن اکثریت مردم، حضرتشان جایگاه و پایگاه ویژه ای داشت. به این سبب، معاویه به راحتی نمی توانست ولایت عهدی یزیدی را مطرح کند که از معنویات بویی نبرده و جوانی و اهل و بود.😑 2⃣ امام حسن(ع) از کسانی بود که نه او را وادار به عقب نشینی می کرد و نه وی را به سکوت و تسلیم وا می داشت. همچنین گزینه دور کردن از مرکز جامعه اسلامی به بهانه هایی؛ مانند و درباره امام حسن(ع) قابل اجرا و عمل نبود؛ چون آن حضرت، هیچ مسئولیتی از طرف معاویه نمی پذیرفت و معاویه نیز برای اجبار بر این مسئله قدرتی نداشت.❌ 3⃣ قرارداد صلحی میان حضرت مجتبی(ع) و وجود داشت که بنابر یکی از بندهای آن، معاویه حق نداشت بعد از خودش کسی را به انتخاب کند،این خود، مانع بزرگ و برای معاویه و یزید به شمار می آمد.🤔 💥با توجه به جهات فوق به سبب زنده بودن امام حسن مجتبی(ع)، معاویه هیچ توجیهی برای طرح فرزندش نداشت و از همین جا روشن می شود که حضرت مجتبی(ع) با این که به یقین می دانست معاویه به عمل نخواهد کرد،❌اما با دقت تمام، موادی را در آن قرارداد گنجاند که رسوایی معاویه را - که بسیار ظاهرفریبی می کرد - با دست خودش فراهم کند.👌 📚از بیانات @akherate_ziba🍃🤲🍃
🔵 ✍ در چند قسمت بحث آرزوی مثبت شده است. در اواخر دعا، علیه السلام می‌فرماید: «و رجائی عفوک» ؛ خدایا! امیدی که قلب مرا پر کرده است، امید به تو است.😊 👈این شدنی است که انسان دل به خدا ببندد و بگوید: تو و و ، و من محدود، فقیر و اسیر . چند سال اشتباه کردم، اما آمدم. با امید به عفو تو آمدم که همین امید به عفو تو، باعث گناهان من است.❤️لازم نیست که شخص امیدوار بنشیند، گریه کند، بر سر خود بزند و صیغۀ را بخواند، بلکه همین که حقیقتاً به پروردگار می‌گوید: «و رجائی عفوک» خدا نیز می‌گوید: «عفوتُک» اگر تو به عفو من امید داری، من نیز از تو گذشت می‌کنم. چون ، خدایی نیست که امید مثبت کسی را نا امید کند. خدا نیست که بگوید: من نمی توانم تو را ببخشم.❌ 📚 کتاب ، مجموعه سخنرانی های @akherate_ziba🍃🤲🍃
8.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔅دلتنگی های امیرالمومنین(علیه السلام) کنار قبر (سلام اللّه علیها)😭 🎙 =صَــــدَقِہ جاریِہ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.