#آیلاماه‌بانو🍀 #داستان‌واقعی💜 #قسمت‌سیصدپنجاه‌🌺 نگاهی به در اتاقم انداختم،از عصمت خواسته بودم چندتا از اسباب اثاثیه ام رو دوباره برگردونه تا حداقل تا آخر مراسم آیلا متوجه چیزی نشه،تموم این چند روز توی اتاق آتاش خوابیده بودم،چند شب اول سعی میکرد دیر تر بیاد وقتی که من کاملا خوابم برده بود،تا کمتر معذب بشم،اما رفته رفته بهم عادت کردیم،اون یه قسمت اتاق و من قسمت دیگرش رو برای خودم انتخاب کرده بودم و هر از گاهی فقط با هم همکلام میشدیم،هنوزم از تصمیمی که گرفته بودم راضی بودم،کنار بچه هام و آتاش حس بهتری داشتم تا آینده نامعلومی که ساواش برام چیده بود،فقط فکر آیلا بود که مثل خوره به جونم افتاده بود! -یالا عصمت آب رو بیار که بچم یخ کرد! نگاهی به بی بی و ننه حوری که اورهان رو برهنه بالای تشت نگه داشته بودن انداختم و با عجله به سمتشون دویدم،آب تشت رو با آبی داغی که عصمت آورده بود ترکیب کردمو میرزا حسن در حالیکه زیر لب ذکر میگفت اورهان رو توی تشت گذاشت و شروع کرد به ریختن آب روی سرش،با دیدن چهره بانمکش لبخند روی لبم نشست! با تموم شدن کارش حوله ای دور پسرم پیچیدمو گرفتمش توی بغلم و داشتم قربون صدقه اش میرفتم که با شنیدن صدای آیلا اشک دوباره به چشمام دوید،سر چرخوندم سمت در و با نگاهم براندازش کردم! چقدر خانوم شده بود! ننه حوری نزدیک اومد و اورهان رو از دستم گرفت و نفهمیدم چطوری آیلا رو کشیدم توی بغلم،قلبم مثل طبل پر صدا میکوبید،انگار اورهان رو دیده باشم از سر و صورتش میبوسیدمو به خودم فشارش میدادم:-خوبی دختر؟چقدر دلتنگت بودم! -ممنون آنا تو خوبی؟ببین کیو همراه خودم آوردم! کنار رفت و با دیدن صورت خندون بالی که کنجکاو و خجالت زده به اطراف نگاه میکرد گل از گلم شکفت سلامی بهش کردمو روی گونه ی سرخ شده اش بوسه ای نشوندم:-پس برای هم دوستای خوبی شدین! -آره خانوم جان عروس خانوم خیلی با من مهربونن،من ازشون خواستم برای جشن همراه خودشون بیارنم دلم برای شما هم تنگ شده بود! -خوب کردی بیا داخل عزیزم،بقیه کجان؟ با اشاره آیلا سر چرخوندم سمت فرحناز که خرامان وارد میشد،با یادآوری فرهان لبخند از لبم ماسید هنوز نمیتونستم خودمو به خاطر کاری که باهاش کرده بودم ببخشم… توی این دو ماه و با شهادت آدمای آتاش همه به این باور رسیده بودن که فرهان از ده فرار کرده،فرحنازم خوشحال بود،پیش خودش میگفت پسرم سالمه هر جا باشه خوبه،نمیدونست آدمای آتاش زیر خروارها خاک دفنش کردن! -آنا حواست کجاست عمه سلام میکنه! لبخند تلخی رو به فرحناز زدمو جواب سلامشو با مهربونی دادم و با رسیدن آرات و آتاش و دکتری که از شهر آورده بود مراسم رو شروع کردیم،حال لیلا مثل مرغ سر کنده بود،اما خدا رو‌شکر همه چیز به خوبی و خوشی گذشت،آتاش گوسفندی قربونی کرد و بی بی شروع کرد به گذاشتن حنا روی بدن اورهان،نزدیک شدم مقداری حنا از ظرف برداشتمو گذاشتم کف دست آیلا:-میگن خوش یمنه ان شاالله تا چند وقت دیگه مادر بشی! 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 🦋 🌹🦋 🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🌹🦋 #کانال‌عکس‌نوشته‌ایتا                    @Aksneveshteheitaa                🌻❤️🌻