#رمان........ #دختری_ازماه_جوزا........ #قسمت_هفدهم........ مهدیار ـ داشتیم با بچه ها حرف میزدیم که دیدم بردیا و کامیشا در حال بگو مگو دارن میان پایین ! کامیشا یه پیراهن کرمی کوتاه پر چین پوشیده بود که دکلته بود و از بالا ی سینه تور و پاشم یه جوراب شلواری سفید بود با کفش اسپرت پاشنه دار ! کامیشا : اخه چرا نه ؟ بردیا : وقتی می گم نه یعنی نه ! مهدیار : چیزی شده ؟ بردیا : نه ! کامیشا : بله شده ! مهدیار : خندم گرفته بود : خب چی شده ؟ ـ بردیا نمیزاره ... مهدیار ـ تا اومد بقیش رو بگه بردیا دسشو گذاشت رو دهنش و گفت : چیزی نشده ! مهدیار : باشه اقا بردیا حالا ماشدیم غریبه ؟ بردیا : خدا بگم چیکارت نکنه کامیشا! خیلی خب بگو ! کامیشا : میشه از روی نردتون سر بخورم ؟ مهدیار ، دانیال ، سپهر و میلا : چی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ کامیشا : همین که شنیدین ! دانیال : می دونستیم خلی ولی نه در این حد ! کامیشا : حالا می شه ؟ مهدیار : بفرمایین ! مهدیار ـ تا اینو گفتم پرید بالا و گفت : مرسی و دوید رفت سمت پله ها و ازشون بالا رفت و اینقدر هول بود چند جا نزدیک بود بیوفته ! رفت بالا و شروع کرد به سر خوردن و دراخر یه صوت کشید و پرید پایین ! یا خدا این دیگه کیه ؟ دوباره صدای زنگ اومد! دانیال : بازم مهمون مونده ؟ مهدیار : فکر می کردم همه اومدن ! میرم درو باز کنم ! مهدیار : سلام خاله جان ( مامان مهدیار که تو این عملیات نقش خاله اش را دارد )شما این جا چی کار می کنین ؟ مریم خانم : راستش ما داریم می ریم جایی می خواستم ببینم اگه اشکال نداره مهیار امشب پیش تو باشه خاله جان ! ـ اما... بردیا : نه چه اشکالی داره ! مریم خانم : می دونستم رو مو زمین نمیندازین ! برو مهیار جان ! مهیار : خداحافظ مامان ! ـ خداحافظ پسرم ! سپهر : کی بود ! بردیا : خاله مهدیار پسرشو گذاشت پیش ما و رفت ددر ! کامیشا : سلام جناب ! اسم شما چی ؟ مهیار : سلام اسمم مهدیار و شما ؟ ـ منم کامیشام ! ـ چه اسم باحالی معنیش چی؟ ـ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ، ﺳﺮزﻧﺪﻩ ، ﺧﻮﺵ ﺑﯿﺎﻥ ! ـ فکر کنم بهت بیاد ! ـ ممنون راستی تو نرده های خونه پسر خالتو امتحان کردی عالی ! ـ نه نمی زاره ! ـ وا ؟! تو بیا برو ببینم کی می خواد جلو تو بگیره ! مهدیار ـ مهیار با خوشحالی دوید سمت پله ها که با داد گفتم : مهیار ! مهیار : بله ـ نمی ری ! ـ اخه چرا ؟ ـ میوفتی ! کامیشا : نگران نباش چیزیش نمی شه ! برو مهیار ! ـ اما ... ـ اما بی اما بزار بچه بازیشو بکنه ! ـ پوف از دست تو ! 🌺❤️🌺❤️🌺❤️🌺❤️🌺 عکس نوشته ایتا ===👇=== @aksneveshteheitaa ===🌷===

#گندم_زارهای_طلایی 🌾🌾 #گندم_زارهای_طلایی 🌾🌾 #قسمت_هفدهم خاله قربون صدقه ی جواد خان میرفت ..اونم با یک دست عصا شو گرفته بود و با دست دیگه بشکن می زد .. هرمز تازه از راه رسیده بود ..اون که شانزده سال داشت و تازه ریش و سیبل در آورده بود ..پسر با مزه و شوخ و شنگی به نظر میومد ... این دنیای متفاوت برای من اونقدر جذاب بود که خانجانم رو فراموش کردم ... شب وقتی می خواستم بخوابم ..اون آهنگ رو با خودم زمزمه کردم ..همشو بلد بود ..و از اون به بعد هر آهنگی رو که گوش می کردم بالافاصله از حفظ می شدم ..و بدون غلط و اشتباهی تو مِلودی می خوندم و این توانایی رو در من اول از همه هرمز کشف کرد ...و بهترین شنونده برای من شد ... با همون بچگی احساس می کردم سالهاست اونو میشناسم و دوستش دارم ... از فردا خاله خانم هر کاری از دستش بر میومد انجام می داد تا منو خوشحال نگه داره ..لباس های شیک و شهری پوشیدم کلاه سرم می گذاشتم و کفش های قشنگ پام کردم .... شب ها با ماشین بیرون رفتن .. .. سینما .. دیدن سیاه بازی ... و خرید کردن تو لاله زار دست تو دست ملیزمان دنبال خاله رفتن ,,خیلی لذت بخش بود ,, اما چیزی که برای من از همه مهمتر شده بود دوستی ملیزمان بود که با من مثل خواهر رفتار می کرد اون کلاس سوم بود و من اول با هم میرفتیم مدرسه و بر می گشتیم ... و محبت های هرمز ... اونم درست مثل اینکه من خواهرش باشم ازم مراقبت می کرد و روی من تعصب داشت ...و من میون این همه آدم شاد و مهربون خانواده ام رو از یاد بردم به جز موقع خواب که یاد اونا می افتادم و عذاب وجدان می گرفتم بقیه ی مواقع شاد و بی خیال بودم ... اگر خانجان می فهمید که من دائم در حال خوندن آهنگ های رادیو هستم حتما چند ساعتی گریه می کرد ... از عزا داری و گریه بدم میومد ..دلم شادی می خواست واز غصه خوردن بیزار بودم ...برای همین از اومدنم پشیمون نبودم ... خاله مرتب سفره نذری مینداخت ,, مولودی می گرفت ..و یا دوستانشو دعوت می کرد 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 🦋 🌹🦋 🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🌹🦋 #کانال‌عکس‌نوشته‌ایتا                    @Aksneveshteheitaa                🌻❤️🌻