بسم الله از چند روز پیش خبرش را شنیده بودیم. عراقی‌ها می‌خواهند شنبه در طریبیل تجمع کنند... تا خدا چه خواهد. https://eitaa.com/al_harkah

بسم الله اولش قرار بود برویم نجف و بعد کربلا. اما برنامه برعکس شد. دیشب رسیدیم کربلا و بعد از زیارت آمدیم نجف. با برادران ایرانی جلسه‌ای مقدماتی در نیمه‌شب داشتیم. امروز، خصوصا بعد از سخنرانی سیدحسن اوضاع باید روشن‌تر شود. شخصا انتظار خاصی از سخنرانی سید ندارم. راهبرد اصلی ما سرجای خودش باقی است؛ جست‌وجوی راهی برای فشار سیاسی مؤثر به رژیم تا حصول آتش‌بس و حفظ حماس. و برای این کار همراهی جمعیت سنی در عراق و جمعیت اردنی خیلی مهم است. بعید می‌دانم استراتژی جنگی سید غیر از آتش‌بس باشد و بخواهد جنگ را گسترش دهد. مساله کیفیت آن است. پس، به نظر می‌رسد در هرصورت باید کارمان را ادامه دهیم. ابوفدک از چند روز پیش به همه گروه‌های حشد الشعبی ابلاغ آماده‌باش کامل داده است. طریبیل هم که امنیتش دست کتائب حزب الله است. می‌گویند دستور داریم ایرانی‌ها را راه ندهیم برای حفظ امنیت‌شان. برادران ما هم که آن‌جا بوده‌اند برگشته اند. دیشب یکی‌شان را مشهدی باصفایی است در حرم دیدم. فعلا راهی به طریبیل نداریم. اما مذاکرات ادامه دارد. منتظر سخنرانی سید هم هستیم! تا خدا چه خواهد... https://eitaa.com/al_harkah

پوشش زنده تجمع در طریبیل را می‌توانید در کانال زیر ببینید: https://t.me/aletejahlive

الان غضب شعبي من قبل الشعب العراقي في حدود طریبيل تزامنا مع الشعب الفلسطيني يوم السبت ۲۰۲۳/١١/۴ #لأجل_الیوم #طوفان_بلاحدود @leajl_alyaoum

مظاهرات في اردن... آمریکا اصل الارهاب! https://x.com/RedaYasen2021/status/1720869389698752790?s=20 #لأجل_الیوم #طوفان_بلاحدود @leajl_alyaoum

أمریکا هیه هیه أمریکا رأس الحیه https://x.com/haseenali313/status/1720425736354300340?s=20 #لأجل_الیوم #طوفان_بلاحدود @leajl_alyaoum

غیر از بیانیه ابوعلی عسکری، الاتجاه هم برنامه تحلیلی رفته و انتقاد کرده از حضور آمریکا در عراق. فشار در سیاست داخلی عراق بالا رفته. باید دید چه می‌شود، گرچه مسبوق به سابقه است و به‌نظر نمی‌رسد در کوتاه‌مدت اتفاق خاصی بیفتد. برای یک فعالیت مستقل و موثر در چارچوب جبهه مقاومت، باید یک برنامه بلندمدت و مستمر داشته باشیم. دیشب تا حدود دو کلی حرف زدیم و طرح ریختیم. کدام‌شان بگیرد خدا می‌داند. امروز هم جلسه‌ای داشتیم که تمام نشد. اجمالا تمرکزمان الان روی پیدا کردن نیروهای مستعد سیاسی است که توی دولت یا سازمان‌های مسلح هضم نشده اند و اراده تحرک دارند. برای ما که اطمینان داریم این راه، آینده جمهوری اسلامی و جبهه مقاومت است، پیدا کردن و ائتلاف این نیروها حیاتی است. از عراق و اردنی فلسطینی و ایرانی؛ از شیعه و سنی. کار هم راحت نیست. بلکه روی کاغذ نشدنی. ما حزب اللهی‌ها در ایران عادت کرده ایم مسئولیت‌ها گردن نظام باشد و فقط حمایت کنیم. یا از طریق فعالیت فرهنگی و رسانه‌ای یا تجمع و راهپیمایی. توی بقیه منطقه، همین هم نیست. مجاهدت نیروهای نظامی و امنیتی جبهه هم مزید بر علت است. مکمل بودن سیاست و امنیت را بلد نیستیم...

گزارشی از مطالبات متحصنین در طریبیل در شبکه الاتجاه مطالبه قطع روابط با امریکا. احتمالا واکنشی به سفر دیشب بلینکن.

تجمع طریبیل به روز نوزدهم رسیده... الان هم الاتجاه پخش زنده رفته: https://t.me/aletejahlive?livestream

بسم الله...

۱. راننده نگه داشت که بخوابد. در این فاصله رفتم دستی به آب بزنم. دستشویی بسته بود. سر چرخاندم دیدم اتاقک نگهبان پارک باز است. نزدیک شدم خودش در را باز کرد: می‌خواهی بروی دستشویی؟ - مزاحم شدم. نزدیک‌تر شدم. دیدم دستش قلمی است و کاغذ نقاشی. داشت تمرین بته جقه می‌زد. مثل نقش‌های قالی. ماهرانه بود. ذوق کردم. - احسنت به این هنر، برای قالی است؟ - نه منبت‌کار بودم. طرح می‌زدم. حالا دستگاه‌های سی ان سی آمده؟و دیگر برای مبل‌کارها نمی‌صرفد کار دست. بعد از دوازده سال کار شده ام نگهبان دستشویی. پیشنهادهام دربرابر مشکلش خام بود. توی راه کلی فکر توی سرم چرخید. دخترکی که دانشگاه آزاد یاسوج حسابداری می‌خواند و پول شهریه می‌خواهد و ندارد و بیکار است و نگران عفتش. راننده ای که کارگر ساندویچی بوده و بعد‌ش کشاورزی در شهرستان و حالا راننده تاکسی بین شهری و.... مساله اقتصاد ملی و هزار و یک‌جور مشکل نزدیک زندگی روزمره. توی راه قم هستیم. از مهران. ۲. نجف که بودیم فیلم سخنرانی ظریف را تماشا کردم که در جماران نشست کارشناسی رفته بود. اگر حرف‌هایش از سر خیانت نباشد از بلاهت سیاسی است. نه برای این که موضع نجنگیدن گرفت. برای این که این موضع را تصریح کرد و به نظام نسبت داد و این در این شرایط یعنی سیگنال به دشمن که تهدیدهای مقامات ما، و حتی حزب الله، جدی نیست! آخر از این بدتر چه می‌توان کرد وسط این معرکه ناموسی؟! اما حرفش در داخل کارگر می‌افتد برای مردم شهر و روستا. مردم زندگی و رفاه و ثبات و ر‌‌شد می‌خواهند و حالا چه بود این وسط معرکه حماس؟! و مشکل همین جاست. ما گمان می‌کنیم می‌توانیم جهش اقتصادی و تولید و اشتغال داشته با‌شیم و کاری به جنگ نداشته باشیم. می‌توانیم مقاومت را به امنیتی‌ها و نظامی‌ها و جهادی‌ها بسپاریم و خودمان مشغول زندگی و اداره روزمره کشور و رشد اقتصادی؛ که هر چه هم خارج از مقاومت و جنگ دنبالش می‌گردیم کمتر پیدایش می‌کنیم. ۳. مساله همین است. جنگ آن طور که ظریف می‌گوید برای حمایت از فلسطینی‌ها نیست. فقط برای این نیست. جنگ نتیجه اراده خروج از یک سلطه است. سلطه اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و نظامی. بیرون این سلطه است که زندگی ملت‌ها ممکن است و ثبات و عدالت و رفاه به دست می‌آید. نمی‌بینند شریان‌های اقتصادی را که تا مویرگ‌های زندگی روزمره نفوذ کرده و همه را اسیر و گرفتار خودش؟ نمی‌بینند تبعیضی را که نتیجه رانت‌خواری ناشی از خام‌فروشی و اقتصاد نامولد و بازار واردات‌فروشی است؟ تا درک‌مان از تحول در چارچوب ملی درجا بزند، اراده‌ای به تصمیم برای تحول پیدا نمی‌کنیم؛ همان طور که در جنگیدن تردید و سستی می‌کنیم. ۴. برمی‌گردیم تهران. نه برای این که کارها در بغداد و نجف به پایان رسید. مهلت‌مان تمام شد؛ مهلت قانونی حضور در عراق به عنوان زائر و گردشگر. بر میگردیم تهران و تلاش‌ها را دوباره از تهران آغاز می‌کنیم. برای دنبال کردن برنامه‌ای ائتلافی و جمعیت‌ساز. ائتلافی از نیروهای سیاسی و اقتصادی اراده‌مند که در پهنه‌ای جغرافیایی از آن سوی شرق فرارودان تا غرب شامات امتداد می‌یابد. اراده‌ای که رفع سلطه را تا آخرین باقیمانده‌هاش دنبال می‌کند. ان شاء الله...

از صفحه شخصی محمدحسین تسخیری در اینستاگرام