eitaa logo
❀شَـھٖـید؏‍ٰـݪاءحَـسَـݩ‌نِـجـمِـہْ❀🇵🇸
472 دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.7هزار ویدیو
14 فایل
وقتےبراےِدنیاےِبقیہ‌ازدنیاٺ‌گذشتے میشےدنیاےِیھ‌دنیاآدم! آره همون‌قضیه‌«عزّتِ بعدِ شھادت» اینجا‌ دعوت‌ شدہ‌ۍ‌خو‌د‌ِ شھیدی🌱🌻 اطلاعاتمونھ⇩ @alahassanenajmeh_ir نـٰاشنـٰاسمونہ⇩ https://harfeto.timefriend.net/16639225622260
مشاهده در ایتا
دانلود
⚠️ ⚠️ 🔘راه های عافیت از بی دینی ۱. اخلاص: نخستین راه هایی از تباهی دین،اخلاص است. یعنی انسان تلاش کنند کارهایش را برای خدا انجام بدهد. شیطان به سراغ انسان ها می آید و هر کسی را به ترفندی از راه بِدر می کند و فریب می دهد؛ اما قدرتش به یک نفر نمی رسد!!! او کیست؟! کسی که سعی کند اعمال خود را برای خدا[نه برای خوشایند مردم تَظاهُر و ریا] انجام دهد. همچنان که حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمود:《[ همان، ج۵۱،ص ۱۱۰]در زمان غیبت کبری، کسی بر دینش باقی نمی ماند و هرکس به شکلی دینش را از دست می دهد مگر مخلصان؛ تنها آن‌ها با روح و حقیقتِ یقین تماس دارند》. روایت دیگری هم [که بسیار زیباست] از زبان شریف مولی موحّدین علی (علیه السلام) رسیده که:《[وسائل الشیعه،ج۱،ص۵۹] رهایی و نجات، به وسیله‌ی اخلاص حاصل خواهد شد》 همین یک کلام! فرمودند: با اخلاص از همه‌ی دام‌های شهوت، غضب،جهنّم، بدبختی،سرگردانی و هلاک شدن، نجات پیدا میکنی.
⚠️ ⚠️ مرحوم شیخ رجب علی خیاط، هرچه داشت، به برکت اخلاص داشت. به شاگرد برجسته‌اش ،مرحوم شیخ عبدالکریم حامد گفته بود:"بَلَدی چه جوری اتوی زغالی را فوت کنی؟" حامد گفته بود:" آقا جان! بلد نیستم!" شیخ خیّاط فرموده بود:"ببین! لب هایت را جمع و غنچه می کنی، وقتی لب‌هایت غنچه شد، برای خدا اتو را فوت می کنی! نه فقط نماز و روزه و دیگر عبادت ها را باید برای خدا انجام داد؛ بلکه فوت کردنت هم باید برای خدا باشد. باز شیخ رجب‌علی[رحمة الله علیه] فرمود :"هر سوزنی را که برای غیر خدا زدم، به جای این‌که به لباس فرو برود، به دستم فرو رفت! فهمیدم که سوزن را هم باید برای خدا زد!" همینطور می فرمود:" اسم اعظم خدا، الله است؛ نمی خواهد دنبال نام اعظم بگردی! هرکس می خواهد اسم اعظم (یعنی الله) برایش کار بکند، باید در همه چیز اخلاص را پیاده کند"
⚠️ ⚠️ مرحوم شیخ رجب علی خیاط فرمودند:" اسلام و دین،همین است که آخوندها و مَنبری ها بالای منبر می‌گویند. تنها دو چیز کم دارد؛یکی محبت خدا و دیگری اخلاص"‌ من از مرحوم حامد پرسیدم:"آیا منظور جناب شیخ[رحمة‌الله‌علیه] این بود که از این دو کم سخن می گويند؟" فرمود:"آن‌ها، هم باید محبت و اخلاص‌شان را بیشتر کنند و هم برای مردم از این دو بیشتر حرف بزنند". خلاصه این که اخلاص،انسان را نجات می‌دهد و دست شیطان را کوتاه می‌کند و می بُرد. بلکه شیطان به انسانِ مخلص،او نزدیک هم نخواهد شد. و اگر انسان برای خدا حرکت نکند، شیطان بر او سوار خواهد شد .
⚠️ ⚠️ ■ راه‌های عافیت از بی دینی ... ۲• عرضه کردن دین، به عالمانِ ربّانی : در زمان امامان معصوم (علیهم السلام)‌ با اینکه با وجود آنان تکلیف مردم روشن بود و آنچه امام معصوم (علیه السلام) می فرمودند، حق ،و آنچه در برابر آن بودند، باطل بود، اما در عین حال برخی از یاران ایشان یک کار عالی انجام می دادند که ما هم میتوانیم از آنان پیروی کنیم . برخی از اصحاب ائمه (علیهم السلام) به محضر آنان می آمدند و عرضه می داشتند:《 یاابن رسول الله !من می خواهم دین و اعتقاد های خود را در پیشگاه شما بیان کنم، ببینم درست است و شما تایید می فرمایید یا نه》. حضرت سید عبد العظیم حسنی (علیه‌السّلام) که در شهر ری دفن است و ثواب زیارتش به اندازه‌ی ثواب زیارت امام حسین(علیه‌السلام) است [سفینه‌البحار،ج۶،ص۳۴] از این افراد ها است.
⚠️ ⚠️ حضرت سیّدعبدالعظیم حسنی (علیه‌السّلام) به محضر مولی، امام هادی (علیه السلام) رسید و گفت :《آقا جان! رخصت می‌دهید تا دینم را به شما عرضه کنم تا درستی یا نادرستی آن را بیان فرمایید و عقایدم را اصلاح کنید؟ من می خواهم هر سال دینم را در محضر شما بیان کنم》 این در حالی است که جناب عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) خود از یارانِ بزرگ و برجسته‌ی امام رضا و امام جواد (علیهم السلام) بود. امام هادی (علیه السلام) هم اِذن داد و هنگامی که باورهایش را در مسائل توحید و رسالت و امامت و قبر و بهشت و جهنم و پرسش نکیر و منکر یا بشیر و مبشّر بیان کرد، حضرت هادی (علیه السلام) فرمودند:《 به خدا سوگند، این‌ها که گفتی دین من و دینِ پدران من است و تو به حقیقت ولیّ و دوست مایی》.[سفینه‌البحار،ج۶،ص۳۴ و منتهی الآمال،ج۲،ص۵۸۸] بنابراین عرضه کردن دین، به عالمان ربّانی یکی از راه های عافیت از بی‌دینی است.
⚠️ ⚠️ ما گاهی باید اعتقادها و دینمان را به محضر عالِمانِ ربّانی ببریم ، به محضر آیه الله بهجت [دام ظلّه] و امثال شان ببریم و بگوییم :《آقا! رخصت بدهید تا من در دو دقیقه باورها و عقایدم را بگویم، ببینید من چه عقایدی دارم، اگر جایی از آن‌ها اشتباه است، تصحیح بفرمایید》. اگر این کار را نکنیم، کم‌کم احساس می کنیم که خیلی دین شناس و باتقواییم. اما باید خود را به قرآن روایات معصومان (علیهم السلام) و نهج‌البلاغه و صحیفه‌ی سجادیّه و عالمان ربّانی عرضه کنیم و ببینیم کجا هستیم. من که برای اصلاح قرائتِ سوره‌ی حمد، نزد آگاهان می روم و می پرسم که آیا حروف ضاد و حاء و مدهای آن را درست تلفظ می کنم یا نه، آیا نباید محتواي نماز و سوره‌ی حمد را هم نزد عالمان ربّانی ببرم و ببینم چیست؟!
⚠️ ⚠️ از عالمان ربانی باید بپرسیم:《 من می خواهم به این آقا رای بدهم، نظر شما چیست؟》 بگرد و یک عالِم ربّانی پیدا کن و این‌ها را از او بپرس و الّا این‌که فردای قیامت به خداوند بگویی" فلان پروفسور یا فلان روشنفکرِ تاریک دل، این را به من گفته"، ارزشی ندارد و قبول نیست. برخی غرض های سیاسی دارند و با اسلام و مردم و مقدّسات بازی می کنند؛ تنها 《عالِم ربّانی》 است که با این‌ها بازی نمی‌کند. قید 《ربّانی》 را می آورم و این مهم است. ربّانی، یعنی اهل تقوا و عمل. باید دقت کرد. گاهی انسان با رای دادن به شخصی یا تفکری، خود را و دین خود را به تباهی می‌کشاند. چرا من دینم را برای دنیای دیگران بفروشم؟! دیگران به دنیای خود برسند و من به جهنم بروم ؟! من نادانم که این کار را انجام بدهم؟!!!
⚠️ ⚠️ راه سوم عافیت از بی‌دینی: ● دعا برای پابرجا بودن در دین سومین راه برای رهایی و نجات از هلاک شدنی که خبر داده اند، دعای فراوان برای ثابت قدم در دین است. پیوسته باید دعا کنیم و از خدا بخواهیم به ما استواری در دین عنایت کند‌. بلبلی روی گلی نشسته بود و چهچه می زد و از چهچه اش هم، همه می سوختند. نوای عندلیب و شور قمری داستات‌هاساخت نمیدانم چرا درطایری دیگر نمی گنجد! شخصی گفت:《آقای بلبل! شما در زمستان که چهچه میزدی، حق داشتی؛ زیرا از جدایی گل میسوختی و دائما می‌گفتی:"گل!گل!" حالا که بهار است و به گل رسیده‌ای و روی شاخه‌اش نشسته‌ای؛چرا باز هم میسوزی؟!》 بلبل گفت:《 می‌دانی چرا؟ چون من درد جدایی کشیده ام و اکنون به وصال گل رسیده‌ام. میترسم دوباره به جدایی گل گرفتار شوم؛ از این رو این قدر می خوانم و داد می‌زنم که دلِ گل بسوزد و مرا به فراقش مبتلا نکند》.
⚠️ ⚠️ چه کسی اطمینان داده هرکس به وصال رسید، دیگر گمراه نمی شود؟! دیگر از مسیر ولایت فاصله نمی‌گیرد ؟! من و شما گرچه اکنون در وصالیم و در کلاس محبت اهل بیت (علیهم السلام)، فرهنگ عاشورا و 《یا الحسن! کجایی_ خدا کند بیایی 》قرار گرفته‌ایم، اما باید از این‌که روزی از این کلاس فاصله بگیریم، بترسیم و وحشت داشته باشیم. از همین روست که در سجده‌ی زیارت عاشورا می گوییم :《 وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ [مفاتیح‌الجنان، (آخرین فراز از زیارت عاشورا)] : خدایا! گام راستی و درستی‌ای را (به همراه امام حسین (علیه السلام) و یارانش که جانِ خود را در راه او دادند،) برای من نزد خودت استوار کن》. یاران امام حسین (علیه‌السلام) یک لحظه هم در درستی راه خود و امام حسین (علیه‌السلام) شک و ترديد نکردند. پس با همه‌ی این توضیحات باید گفت راه سوم، راه فریاد و ناله است.
⚠️ ⚠️ دلا بسوز که سوز تو کارها بکند دعای نیمه شبی دفع صد بلا کند در دعاها و زیارت جامعه‌ی کبیره به ما یاد داده اند که بگوییم :《 فَثَبَّتنَی الله ابَدا ما حَییتُ عَلی مُوالاتِکُم وَ مَحَبَّتِکُم و دینِکُم ... پس خداوند تا زمانی که زنده‌ام، مرا بر ولایت و دوستی و دینِ شما پابرجا بدارد》. هرکس که فریاد زد و سوخت و از خدا و چهارده معصوم (علیهم‌السّلام)کمک خواست ، دست رحمت و ولایت آنان می آيد و انسان را زیر چتر می گیرند و حفظش می کنند. به شیطان می گویند:《 با این بنده، کاری نداشته باش! این شخص به ولایت ما پناهنده شده و فراوان دعا می کند و می سوزد》.
⚠️ ⚠️ دعا برای فرج: چهارمین کاری که انسان را در دوران غیبت حفظ میکند، دعا برای فرج امام زمان (علیه السلام) و تعجیل آن است. زیرا در روایت می فرماید:《 ... وَ وَفَّقَهُ لِلدُعَاءِ بِتَعجِیلِ الفَرَج[ بحارالنوار، ج۵۲،ص۲۴] : و او را برای دعا برای گشایش زود، توفیق داده باشد 》. ❗️چرا کسانی که برای ظهور آن حضرت (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) دعا می کنند، خود محفوظ و مصونند؟ چون امام زمان (علیه السلام) در آن نامه‌ی شریف و نورانی به‌شیخ مفید فرموده:《 تو و یارانت، وَ اکثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعجِیلِ الفَرَج[الاحتجاج،ج۲،ص۲۸۴] : برای زودتر شدن ظهور من، بسیار دعا کنید!》 و از طرف دیگر خداوند می فرماید:《 هَل جَزاءُ احسانِ الَّا الاحسانُ؟![الرحمن\۶۱] آیا چیزی جز نیکی، پاسخ نیکی است؟!》 و خود خداوند هم به این قاعده، عمل می کند؛ همچنان که در روایت آمده :《 پاداش لااله‌الاالله بهشت است [علل‌الشرائع،ج۱ص۲۵۱] 》. یعنی تو احسان کردی و تهلیل گفتی، خداوند هم جزایش را {که بهشت است} به تو احسان می کند. امام زمان (علیه السلام) نیز همین گونه است؛ وقتی ما برای ظهور و فرج ایشان دعا کنیم، این احسان عبد به مولایش است، قاعدتاً ایشان نیز مارا دعا خواهند کرد زیرا جزای احسان، احسان است. •••━━━━━━━━━ @alahassanenajmeh
⚠️ ⚠️ امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فرموده‌اند:《 برای فرج من دعا کنید، فَاِنَّ ذَلِکَ فَرَجُکُم[الاحتجاج،ج۲، ص۲۸۴] : زیرا گشایش کارِ خود شما در آن است》. خیال نکنید با دعای فراوان برای فرج امام زمان (علیه السلام) سودش به جیب ایشان می رود!!! او خود 《فرج الله》 و 《قدره الله》 است. او مشکلی ندارد؛ من و شما مشکل داریم! حالا اگر زیاد دعا کردیم فرج خودمان حاصل می شود؛ یا 《فرج عمومی》 که با آمدن خود آن حضرت (علیه السلام) است یا 《فرج خاص》 که ویژه‌ی هر شخصی است. گفتم که روی خوبت از من چرا نهان است؟ گفتا تو خود حجابی ورنه رُخم عیان است! گفتم که از که پرسم جانا نشان کویت؟ گفتا نشان چه پرسی؟ آن کوی بی نشان است! آیا کسی هست که دوست داشته باشد امام زمان (علیه‌السلام) به وی نگاه لطف و محبت آمیز بکند؟! راهش دعا برای ایشان است. ما عبد هستیم، و او مولا و احسانِ عبد در حقّ مولا،این است که وی را دعا کند.