eitaa logo
علویات
335 دنبال‌کننده
44 عکس
11 ویدیو
0 فایل
عَلی‌اَبوتُراب‌است،خاک‌باش! بَهر بَهره‌ای اَز بَحر عَلی؛ جَمعیم عَلی‌اَبوتُراب‌است،خاک‌باش! آستان مقدس علوی https://fa.imamali.net اینستاگرام علویات instagram.com/alaviaat
مشاهده در ایتا
دانلود
آقا امیرالمومنین‌علیه‌السلام: آنکه از چیزی ناتوان است، روی آن عیب میگذارد! @alaviaaat | الارشاد،ج۱،ص۳۰۱
شما اسلام‌ را با مسیحیت مقایسه‌ کنید؛ مسیحیت میگوید: انسان وقتی به یک موضوع ایمان می‌آورد، حق ندارد در مورد آن فکر‌ کند! وظیفه یک مومن، یک کشیش، این‌ است‌ که جلوی هجوم‌ِ فکر و استدلال به ایمان‌ را‌ بگیرند. در اسلام، قضیه‌کاملا برعکس است؛ اگر از شما بپرسند: یکی از اصول دین‌ شما چیست؟! و شما‌ جواب بدهید که: توحید، پرستش خدای یگانه. بعد بپرسند‌: به‌ چه دلیل به این موضوع ایمان آورده‌اید؟ اسلام، هیچ جوابی جز جواب عقل، از شما‌ نمی‌پذیرد! آقا ولمان کنید، اصلا من‌ خودم قبول دارم‌ که خدا یگانه‌ است؛ دلیل هم ندارم، تو‌ به من چکار داری؟! من از قول‌ مادربزرگم یقین‌ پیدا‌ کرده ام، و به این‌ نتیجه رسیده ام؛ اصلا خواب دیده‌ام! اسلام‌ میگوید: نه؛ اگر به وجود‌‌ خدا هم‌ اعتقاد داشته باشی، اعتقادی که‌ ریشه اش خواب دیدن، یا‌ تقلید از پدر و‌مادر یا تاثیر‌ محیط است، مورد‌ قبول‌ نیست! جز دلیلی که عقل تو با برهان، آن‌ مطلب را قبول‌کرده باشد هیچ‌ راه دیگری برای شناخت، از شما پذیرفته‌ نیست... | شهید‌مطهری،انسان‌کامل،ص۱۳۱
و چه بسیارند! جمع کنندگانی که در آینده، آنچه را جمع کرده اند، جا خواهند گذاشت... _ازهدالزاهدین‌علی‌علیه‌السلام @alaviaaat | غررالحکم،حدیث۶۴۸۱
آقا امیرالمومنین‌علیه‌السلام: به نیاکان و اجدادتان نکنید! @alaviaaat | تحف‌العقول،ص۲۵۱
هیچ دلیلی باعث فخر و برتریِ انسان ها نسبت به یکدیگر نیست، جز یک دلیل: " تقوا " که البته پیامبر عزیزمان نیز میفرمود: همه‌ی مردم از روزگار گذشته تا همین الان، مانند دانه‌های شانه با هم برابرند؛ نه عرب بر عجم و نه سرخ بر سیاه، برتری ندارد... | مستدرک‌الوسائل،ج۱۲،ص۸۹
در نامه‌اش به ابن عباس میفرمود: آنچه از دنیا را که از دستت رفته است، رها كن؛ و زياد برایش نخور. _مولای‌متقین‌، علی‌علیه‌السلام @alaviaaat | الكافي،ج۸،ص۲۴۰
اجازه نمی‌داد که خودش سواره باشد، و مردم پیاده در رکابش حرکت کنند! برای مردم، بسیار قائل بود‌. _ اخلاق‌ علی‌علیه‌السلام بود. @alaviaaat | امیرگلها،ص۲۵۷
اِبن‌سِکّیت از علمای ادب عربی است، که در زمان متوکل عباسی (حدود ۲۰۰سال بعد از شهادت علی‌علیه‌السلام) استاد و معلم فرزندان متوکل بود. متوکل هم از او راضی بود. روزی از او پرسید: ابن‌سکیت! این دو فرزندم نزد تو محبوب ترند؛ یا حسنﷺ و حسینﷺ فرزندان علی؟! این‌سکیت وقتی این مقایسه را شنید سخت برآشفت به هم ریخت، و خونش به جوش آمد! گفت: به خدا قسم که قنبر، غلام علی؛ به مراتب از این دو فرزند و پدرشان، برتر است. متوکل دستور داد: زبانش را از پشت گردنش درآوردند... | وفیات‌ابن‌خلکان،ج۶،ص۴۰۰