البرهان
✅پايين آوردن #عمر از #منبر، توسط #امام_حسين عليه السلام در منابع #اهل_سنت : ✒حدثنا أبو مسلم حدثني أ
✅پايين آوردن #عمر از #منبر، توسط #امام_حسين عليه السلام در منابع #اهل_سنت :
👈🏼همچنين #ابن_شبه_نميری در #تاريخ_المدينة، #اسلم_واسطی در تاريخ خود، #دارقطنی در #فضائل_الصحابة، #ابن_عساكر_شافعی در #تاريخ_مدينه_دمشق، #ابن_أبی_جراده در #بغية_الطلب، #مزی در #تهذيب_الكمال، #ابن_حجر_عسقلانی در #تهذيب_التهذيب و #المطالب_العاليه، #شمس_الدين_سخاوی در #التحفة_اللطيفة، #جلال_الدين_سيوطی در جامع الأحاديث و... اين داستان را نقل كرده اند.
📚النميري البصري، ابوزيد عمر بن شبة (متوفاي262هـ)، تاريخ المدينة المنورة، ج 2، ص 11، ح1358 و 1359، تحقيق علي محمد دندل وياسين سعد الدين بيان، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1417هـ-1996م؛
📚الواسطي، أسلم بن سهل الرزاز (متوفاي292هـ)، تاريخ واسط، ج 1، ص 203، تحقيق: كوركيس عواد، ناشر: عالم الكتب - بيروت،الطبعة: الأولي، 1406هـ؛
📚الدارقطني البغدادي، ابوالحسن علي بن عمر بن أحمد بن مهدي (متوفاي 385هـ)، فضائل الصحابة للدارقطني، ج 1، ص 11، طبق برنامه الجامع الكبير؛
📚ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تاريخ مدينة دمشق وذكر فضلها وتسمية من حلها من الأماثل، ج 14، ص 175 و ج 30، ص 307، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ناشر: دار الفكر - بيروت - 1995؛
📚إبن أبي جرادة، كمال الدين عمر بن أحمد (متوفاي660هـ)، بغية الطلب في تاريخ حلب، ج 6، ص 2584 وص 2585، تحقيق: د. سهيل زكار، ناشر: دار الفكر؛
📚المزي، يوسف بن الزكي عبدالرحمن ابوالحجاج (متوفاي742هـ)، تهذيب الكمال، ج 6، ص 404، تحقيق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولي، 1400هـ - 1980م؛
📚العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، تهذيب التهذيب، ج 2، ص 300، ناشر: دار الفكر - بيروت، الطبعة: الأولي، 1404 - 1984 م؛
📚العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاي852هـ)، المطالب العالية بزوائد المسانيد الثمانية، ج 15، ص 760،تحقيق: د. سعد بن ناصر بن عبد العزيز الشتري، ناشر: دار العاصمة/ دار الغيث، الطبعة: الأولي، السعودية - 1419هـ؛
📚السخاوي، شمس الدين محمد بن عبد الرحمن(متوفاي902هـ)، التحفة اللطيفة في تاريخ المدينة الشريفة، ج 1، ص 295، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1414هـ/ 1993م؛
📚السيوطي، جلال الدين عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاي911هـ)، جامع الاحاديث (الجامع الصغير وزوائده والجامع الكبير)، ج 13، ص442، طبق برنامه الجامع الكبير؛
📚البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 1، ص 141، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت؛
✅آن چه اين روايات ثابت می كند اين است كه #اهل_بيت عليهم السلام مشروعيت خلافت ابوبکر و عمر را قبول نداشته و اين منصب را تنها شايسته خود مي دانسته اند.
⁉️آيا با وجود #مخالفت_اهل_البيت عليهم السلام؛ همان كساني كه #خداوند #شهادت به #طهارت آنان داده و #رسول او آن ها را عِدل و #همتراز_قرآن قرار داده است، شبهه ای در #عدم_مشروعيت_خلافت_ابوبکر_و_عمر باقی می ماند؟
┈••✾•🍃⚫🌿•✾••┈┈
🔰 به البرهان بپیوندید
🌐 |اینستاگرام،تلگرام و ایتا|
╭┅────────┅╮
▶️ @alburhan_110 ◀️
╰┅────────
[10] . صحیح بخاري، ج6، ص183، کتاب فضائل القرآن، باب جمع القرآن، رقم4987.
[11]. همان.
[12]. مذاهب التفسیرالإسلامي، ص16؛ قصّة التفسیر، ص53.
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین علیه السلام از منظر علمای اهل سنت (6)
پرسش
آیا وجود مصحف حضرت امیرالمومنین لازمه‌اش کوتاهی حضرت رسول الله در امر تبلیغ است؟
پاسخ
برخی از نویسندگان، لازمة وجود مصحف علی (علیه السلام) را کوتاهی رسول¬الله (صلی الله علیه وآله) در امر تبلیغ قرآن و طعن صحابه، می‌دانند؛[1] ولي بايد گفت: اولاً، این سخن مخالف نصّ کلام خداوند است که فرمود: (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي...).[2]
ثانیاً، با توجه به منابع خود اهل‌سنّت نسبت به این مصحف، نه تنها کوتاهی رسول¬الله (صلی الله علیه وآله)ـ (نعوذ بالله) ـ در امر تبلیغ را ثابت نمی‌کند، که تأیید و تثبیت و تبلیغ رسالت و قرآن است، و بر پایة همان مدارک و حدیث مشهور ثقلین درجهت ماندگاری تبلیغ قرآن تا روز رستاخیز از خاتم الانبیاء (صلی الله علیه وآله) صادر شد و آن حضرت اهل البیت: و در رأس آن علی (علیه السلام) را عِدل قرآن معرفی کرد؛ همان علیِ (علیه السلام) که بنا بر نقل مدارک خود آنها فرمود: «سَلوُني عن کتاب الله؛ فإنّه لیس من آیة إلاّ و قد عرفتُ بلیل نَزَلت، أم بنهارٍ، أم في سهلٍ أم في جبلٍ».[3] و یا فرمود: «والله! ما نَزَلت آیة إلاّ و قد علمتُ فیما نَزَلت، وأین نَزَلت، و علی مَن نزلت، إنّ ربّي وهَبَ لي قلباً عقولاً ولساناً ناطقاً».[4] علی (علیه السلام) هرآنچه از رسول¬الله (صلی الله علیه وآله) گرفته بود، عرضه داشت؛ با این حال چگونه می‌توان مدعی شد که رسول¬الله (صلی الله علیه وآله) در تبلیغ قرآن کوتاهی كرده است!.
ثالثاً، همان‌گونه که اشاره شد، علی (علیه السلام) به عنوان ادای وظیفه دینی و سیاسی مصحف خویش را بر اصحاب عرضه داشت و برای همیشه عذر آنان را برید[5] و اینکه اصحاب به هر دلیلی آن را نپذیرفتند، تردیدی باقی نمی‌گذارد که صحابه در نپذیرفتن آن مقصرند و بر اساس نقل شهرستانی علی7 هنگام بازگشت و شنیدن این سخنِ برخی از اصحاب: «إرفع مصحفک لاحاجة بنا إلیه!» [6]با کوله‌باری از درد و شکوه‌آمیزانه آیه شریفه: (وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا)[7] را با خود زمزمه می-کرد و صحابه را به‌سان قوم موسی (علیه السلام) شمرد که در غیاب موسی نه تنها از هارون اطاعت نکردند وحجت‌های او را نپذیرفتند، که او را تهدید کردند. از این رو، هارون در پیشگاه برادرش چنین عذر آورد: (قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي).[8]
همچنین ببینید:
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین (علیه السلام) از منظر علمای اهل سنت (7)
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین (علیه السلام) از منظر علمای اهل سنت (5)
پی نوشت ها:
[1]. الوشیعة في نقد عقائد الشیعة، ص126.
[2] . سوره مائده، آیه3.
[3]. الطبقات الکبری، ج2، ص338؛ تاریخ مدینة دمشق، ج42 ، ص398.
[4]. همان دو منبع؛ حلیة الأولیاء، ج1، ص67.
[5]. مفاتیح الأسرار و مصابیح الأنوار، ج1، ص13.
[6]. همان.
[7] . سوره فرقان، آیه30.
[8] . سوره طه، آیه94. سلامة القرآن من التحریف، ص 414.
#رسول الله
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین علیه السلام از منظر علمای اهل سنت (7)
[10] . صحیح بخاري، ج6، ص183، کتاب فضائل القرآن، باب جمع القرآن، رقم4987.
[11]. همان.
[12]. مذاهب التفسیرالإسلامي، ص16؛ قصّة التفسیر، ص53.
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین علیه السلام از منظر علمای اهل سنت (6)
پرسش
آیا وجود مصحف حضرت امیرالمومنین لازمه‌اش کوتاهی حضرت رسول الله در امر تبلیغ است؟
پاسخ
برخی از نویسندگان، لازمة وجود مصحف علی (علیه السلام) را کوتاهی رسول¬الله (صلی الله علیه وآله) در امر تبلیغ قرآن و طعن صحابه، می‌دانند؛[1] ولي بايد گفت: اولاً، این سخن مخالف نصّ کلام خداوند است که فرمود: (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي...).[2]
ثانیاً، با توجه به منابع خود اهل‌سنّت نسبت به این مصحف، نه تنها کوتاهی رسول¬الله (صلی الله علیه وآله)ـ (نعوذ بالله) ـ در امر تبلیغ را ثابت نمی‌کند، که تأیید و تثبیت و تبلیغ رسالت و قرآن است، و بر پایة همان مدارک و حدیث مشهور ثقلین درجهت ماندگاری تبلیغ قرآن تا روز رستاخیز از خاتم الانبیاء (صلی الله علیه وآله) صادر شد و آن حضرت اهل البیت: و در رأس آن علی (علیه السلام) را عِدل قرآن معرفی کرد؛ همان علیِ (علیه السلام) که بنا بر نقل مدارک خود آنها فرمود: «سَلوُني عن کتاب الله؛ فإنّه لیس من آیة إلاّ و قد عرفتُ بلیل نَزَلت، أم بنهارٍ، أم في سهلٍ أم في جبلٍ».[3] و یا فرمود: «والله! ما نَزَلت آیة إلاّ و قد علمتُ فیما نَزَلت، وأین نَزَلت، و علی مَن نزلت، إنّ ربّي وهَبَ لي قلباً عقولاً ولساناً ناطقاً».[4] علی (علیه السلام) هرآنچه از رسول¬الله (صلی الله علیه وآله) گرفته بود، عرضه داشت؛ با این حال چگونه می‌توان مدعی شد که رسول¬الله (صلی الله علیه وآله) در تبلیغ قرآن کوتاهی كرده است!.
ثالثاً، همان‌گونه که اشاره شد، علی (علیه السلام) به عنوان ادای وظیفه دینی و سیاسی مصحف خویش را بر اصحاب عرضه داشت و برای همیشه عذر آنان را برید[5] و اینکه اصحاب به هر دلیلی آن را نپذیرفتند، تردیدی باقی نمی‌گذارد که صحابه در نپذیرفتن آن مقصرند و بر اساس نقل شهرستانی علی7 هنگام بازگشت و شنیدن این سخنِ برخی از اصحاب: «إرفع مصحفک لاحاجة بنا إلیه!» [6]با کوله‌باری از درد و شکوه‌آمیزانه آیه شریفه: (وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا)[7] را با خود زمزمه می-کرد و صحابه را به‌سان قوم موسی (علیه السلام) شمرد که در غیاب موسی نه تنها از هارون اطاعت نکردند وحجت‌های او را نپذیرفتند، که او را تهدید کردند. از این رو، هارون در پیشگاه برادرش چنین عذر آورد: (قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي).[8]
همچنین ببینید:
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین (علیه السلام) از منظر علمای اهل سنت (7)
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین (علیه السلام) از منظر علمای اهل سنت (5)
پی نوشت ها:
[1]. الوشیعة في نقد عقائد الشیعة، ص126.
[2] . سوره مائده، آیه3.
[3]. الطبقات الکبری، ج2، ص338؛ تاریخ مدینة دمشق، ج42 ، ص398.
[4]. همان دو منبع؛ حلیة الأولیاء، ج1، ص67.
[5]. مفاتیح الأسرار و مصابیح الأنوار، ج1، ص13.
[6]. همان.
[7] . سوره فرقان، آیه30.
[8] . سوره طه، آیه94. سلامة القرآن من التحریف، ص 414.
#رسول الله
بررسی وجود مصحف امیرالمومنین علیه السلام از منظر علمای اهل سنت (7)