یه میداد و بزرگ من شانه و انسانی رفتار میکرد.».
- در جریان محاصرهی چندساله ی پیامبر به همراه یاران هاشمی و دیگران در درهی ابوطالب (شعب ابوطالب) یکی از عوامل پایداری پیامبر صلی الله علیه و آله و مردم با ایمان، بخشندگی و بزرگ منشی و سخاوت جناب ابوطالب و جهاد مالی خدیجه (سلام الله علیها) بود که گفتهاند: «واَنْفَقَ اَبوطالبٍ وَ خَدیجَةَ جَمیعَ مالَهُما»؛ «ابوطالب و خدیجه برای نجات مردم، همهی ثروت و امکاناتشان را در این راه خرج کردند.».
- به راین اساس است که بسیار در تاریخ آمده: «کَفاها شَرَفاً فَوقَ شَرَفٍ اَنَّ الاِسلامَ لَمْ یَقُمْ اِلاّ بِمالِها وَ سَیْفَ عَلِیِّ بْن اَبی طالبٍ کَمارُوِیَ مُتَواتِراً»؛«همین افتخار و شرافت که برترین افتخار و شرافت است برای خدیجه (سلام الله علیها) بس که آیین اسلام پا نگرفت و کمر راست نکرد مگر با ثروت خدیجه (سلام الله علیها) و شمشیر علی علیه السلام چنان که این مطلب به طور متواتر (یعنی بسیار که موجب علم است) نقل شده است.».
5- شریک و مشاور همه.
مشارکت و همکاری در خانواده خود یک نوع محبت کردن است که زندگی را شیرین و شیرینتر میکند، خدیجه (سلام الله علیها) شریک و مشاور واقعی پیامبر صلی الله علیه و آله بودند مخصوصاً در دغدغههای پیامبر، وزیری توانا و کارآمد بودند، همواره همدم، مونس، یار مخلص و شریک و غم خوار پیامبر بودند، هر حادثهای که موجب ناراحتی پیامبر میشد، خداوند به وسیلهی خدیجه (سلام الله علیها) گشایش در کار او ایجاد میکرد و او موجب تسکین و رفع اندوه، و آرامش پیامبر میشد و این برنامه تا پایان عمرشان ادامه داشت و کم نمیشد، و در همهی صحنههای پرخطر و سرنوشت ساز، همچون:
اعلام بعثت و دعوت در آن فضای پر از تعصب و تاریک اندیشی، در اقامهی نماز و فرهنگ آن، در دعوت بستگان و نزدیکان، در بیعت با خدا و دین و آیین و پیامبر، آن بانو در تمام مشکلاتی که در طول زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله رخ داد مخصوصاً در سالهای پس از انگیزش پیامبر به رسالت و پس از دعوت آسمانی او و فرود آیات که با نفی پر ظالمانه بیدادگران همراه بود، نه تنها یار و یاور پیامبر بود، بلکه مانند مادری پرمهر و خردمند برای تمام مسلمانها مایهی امید و پشت گرمی و قوت قلب و پناه و پشتیبان بود و با شکیبایی قهرمانانه، تحمل و مدارای عالی، سرمشقی برتر برای همهی طالبان آن زمان و همهی زمانها بود.
خدیجه (سلام الله علیها) همیشه همتای زندگی خود، پیامبر را به پایداری و مقاومت مشورت میداد و با مهر و درایت، دردها و رنجهای اجتماعی پیامبر را آرام میکرد و به یاری خدا به او راه حل و انگیزه میداد. نقش خدیجه (سلام الله علیها) در همراهی و همفکری و مشورت با پیامبر و مردم آزادی خواه از اوایل روزهای بعثت تا آخرین لحظات زندگیاش طوری بود که بار حلت آن بانو، نه تنها پیامبر و علی علیه السلام و مسلمانان، بلکه دوست و دشمن فهمیدند که اسلام پشتیبانی پر اعتبار و پیامبر، یار و مشاور و وزیری بهتر و توانمند و مردم مسلمان پناهگاهی استوار چون خدیجه (سلام الله علیها) را از دست دادهاند.
و در این مورد آورده اند که: «وَکانَتْ خَدیجَةُ وَزیرَةَ صِدْقٍ عَلَی الاِسلام، وَکانَ رَسُولُ اللهِ یَسْکُنُ اِلَیْها.»؛ «خدیجه (سلام الله علیها) وزیر راستین اسلام و مشاور خردمند و شجاع پیامبر بود، و آن حضرت به حمایت او بر انبوه مشکلات موفق میشود و آرامش پیدا میکرد.».
6- صبر بر مشکلات
این بانوی جمال و کمال در دوران دشواری و سختی و درگیر و دار مشکلات طاقت فرسا که در زندگیاش با پیامبر رخ میداد و شکیباترین و پرتحمل تر ین مددکار بود و در برابر همهی رویدادهای سخت و پی در پی سنگ صبور و حتی آرامش بخش دل پیامبر و اطرافیان بود.
مشکلات و سختیها از سخنهای گزنده و موضع گیریهای زننده و جسارت و اهانت و دروغ انگاری به پیامبر و خانوادهی پیامبر تا بی اعتناییهایی که از طرف زنان جاهل مغرض قریش به خدیجه داشتند که چرا با آن همه حشمت و شوکت با یتیم ابوطالب، محمد صلی الله علیه و آله که تهی دست و فقیر است.
ازدواج کرده، همه و همه را در قلب خود میفشرد و صبر میکرد ولی مشکلات اینجا ختم نمیشد و این زنان حتی تا بعد از ازدواج با پیامبر صلی الله علیه و آله با خدیجه (سلام الله علیها) قهر بودند و خدیجه (سلام الله علیها) همچنان به این سختیها صبر کرد و البته این صبر بی نتیجه نبود چون وقتی زمان وضع حمل زهرا (سلام الله علیها) رسید خداوند با فرستادن چهار بانوی بهشتی او را مورد رحمت و لطفش قرار داد.
این بانو همچنین سالهایی طولانی شکنجههای جسمی و روحی دژخیمان مخالف را که بر همتای گرامیاش به خاطر دعوت به توحید و تقوا و رعایت مقررات خدا و حقوق بشر بود، تحمل کرد و همراهی پیامبر را به هیچ بهایی از دست نداد و با پذیرش تبعید و محاصره و تحمل گرسنگی و روزهای دشوار و بیداری شبهای پر ترس و
وحشت بر توفیقات خود میافزود.
خدیجه (سلام الله علیها) صبر بر مصیبتهای جانسوز دیگری در طول زندگیاش کرد، از جمله از دست دادن دو پسرش قاسم و عبدالله بود، خدیجه (سلام الله علیها) به راین مصیبتها گریه میکرد ولی همیشه هیچ صبری بدون نتیجه نمیماند؛ پیامبر صلی الله علیه و آله وقتی بی تابی خدیجه (سلام الله علیها) را دید به او فرمود:
«یَا خَدِیجَةُ أَمَا تَرْضَیْنَ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ أَنْ تَجِیءَ إِلَى بَابِ الْجَنَّةِ وَ هُوَ قَائِمٌ فَیَأْخُذَ بِیَدِکِ وَ یُدْخِلَکِ الْجَنَّةَ وَ یُنْزِلَکِ أَفْضَلَهَا وَ ذَلِکِ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَحْکَمُ وَ أَکْرَمُ أَنْ یَسْلُبَ الْمُؤْمِنَ ثَمَرَةَ فُؤَادِهِ ثُمَّ یُعَذِّبَهُ بَعْدَهَا أَبَداً»؛
«ای خدیجه، آیا خشنود نمیشوی هرگاه روز قیامت شود جلو در بهشت برسی، آن کودک در آنجا ایستاده باشد و دستت را بگیرد و تو را به عالیترین خانهی بهشت جای دهد؟ این برنامه برای هر انسان با ایمانی وجود دارد، خداوند متعال بزرگوارتر است که میوهی دل مؤمنی را بگیرد و ا و صبر و تحمل کند، و در راه خدا به حساب آورد و خدا را حمد و شکر کند، با این وصف خدا او را عذاب کند!؟».
7- مهر و حق شناسی.
زندگی خدیجه (سلام الله علیها) در شرایط جدید، هر روز زیباتر و با لطافت تر میشد، چرا که فضای زندگیاش لبریز از عشق و خرد و خداپرستی و انسان دوستی و شایستگی و درایت بود.
او به همتای زندگیاش مهر و عشقی آسمانی داشت و او را در اندیشه و کارها با تمام وجود یاری میکرد و در ابعاد مختلف زندگی، از نظر فرهنگی و اخلاقی و منش فردی و اجتماعی با او صحبت میکرد و در همهی کارها با او دوستانه و قهرمانانه بود.
راستی اگر زندگی خانوادگی بر اساس هماهنگی در اندیشه و هدف و همگرایی در آرمان و ادب تشکیل شود، در تمام مراحل آن مهر و عشق، رعایت حقوق متقابل و ارزشهای مهم شخصیتی مخصوصاً حق شناسی و کم توقعی حاکم باشد، چقدر دوست داشتنی و سعادتمندانه خواهد بود.
این ویژگی در خدیجه (سلام الله علیها) بسیار بارز بود، چرا که او تا اندکی از اندیشه و منش بالا و موقعیت شکوه بار همسر خود در بارگاه خدا، و آیندهی درخشان او آگاه بود. به خاطر همین مانند یک زن نواندیش و با ادب، بلکه بهتر و بیشتر از آن، به همسرش احترام میگذاشت و در برابر او سراپا گوش و هوش و عشق و حق شناسی بود و تلاش میکرد آن طور که باید و شاید قدرشناس باشد.
در این زندگی حق شناسی و مهر و علاقه دوطرفه و متقابل بود، هم خدیجه (سلام الله علیها)، محمد را خردمندترین، تواناترین، گرامیترین، عزیزترین، امانتدارترین، پاکترین، پروا پیشه تر ین با معنویت تر ین و آراستهترین انسانها میدید و در مقابل محمد صلی الله علیه و آله نیز، خدیجه (سلام الله علیها) عشق میورزید و احترام میگذاشت، احترامی که شایسته و بایسته و وصف ناپذیر بود.
این تکریم و حق شناسی محمد به خدیجه هم، نه تنها به خاطر ویژگیهای بارز شخصیتی او یعنی معنویت و هوشمندی و نواندیشی و پاک منشی و... در زندگی بود بلکه به این خاطر بود که او را سالار دختران و زنان میدید، مادر نسل ماندگارش بود و فرهنگی از فضیلتها، و مجموعهای از عظمتها و ارزشهای بالایی بود، ارزشهایی که اگر تنها یکی از آنها در زنی وجود داشته باشد، شایستگی قدرشناسی دارد.
پیامبر صلی الله علیه و آله به خاطر عشق و علاقهی متقابل هر جا میدید عدهای تلاش میکنند تا موقعیت والا و جایگاه خدیجه را در قلب پیامبر صلی الله علیه و آله پایین بیاورند یا از بین ببرند، پس از پند و اندرزها و ظرافتهای تربیتی و اخلاقی، با صراحت و ظرافت، میفرمود: «کار عشق آن بانو، خدایی و آسمانی است، نه زمینی و زودگذر».
عایشه میگوید: «به هیچ کدام از زنان پیامبر صلی الله علیه و آله مانند خدیجهاش، احساس حسادت نکردم. چون او در قلب پیامبر، به طور خاص بود، به طوری که پیامبر صلی الله علیه و آله نه تنها خدیجه، بلکه هر کس و هرچه را که نشان از خدیجه داشت را میدید، به چشم دیگری نگاه میکرد.».
او هر وقت هدیهای داشت، ابتدا سهم دوستان خدیجه را میفرستاد. یکبار به این کار او اعتراض کرد که: چقدر از شکوه و عظمت خدیجه میگویی!؟
آن حضرت فرمود: «اِنِّی رُزِقْتُ حُبَّها.»؛
«خدا عشق او را رزق و روزیم ساخته است.».
و برای عایشه روشن کرد که نه تنها خود خدیجه و منش او را، بلکه دوستان او را نیز دوست دارد: «اِنِّی لَاُحِبُّ حَبِیْبَها.»
8- ایجاد فضای پربرکت و معنوی در خانه.
جامعهها و تمدنها در راه رشد و کمال به تدریج به ارزشهای اخلاقی و انسانی، بها دادهاند و به پاکی و آزادگی و آراستگی به فضیلتها اهمیت دادهاند، به خاطر همین برخی مکانها و زمانها مورد تجلیل و احترام قرار میگیرند و برای آنها حریم و حرمتی در نظر گرفته میشود.
در نگرش اسلامی هم، همهی مسجدها مخصوصاً «مسجدالحرام»
مورد توجه قرار گرفته و برای حفظ حرمت آن، مقررات ویژهای قرار دادهاند که مثلاً از ورود آلودگان به وبای شرک و میکروب کفر و حق ستیزی جلوگیری شود.
خانهی خدیجه (سلام الله علیها) هم یکی از آن مکانهای مقدس است، که به خواست خدا، و تلاشها و تدبیرهای خود خدیجه (سلام الله علیها)، این سرا، سرای سعادت و سعادت زا و پربرکت و با معنویت و تاریخ ساز باقی ماند.
که به گواهی محدثان و تاریخ نگاران این خانهی مبارک پیش از اسلام و فرود وحی و بعثت پیامبر، خانهی پاکی و پروا بود چرا که بانویی در آن زندگی میکرد که همه و همه، آشنا و بیگانه و کوچک و بزرگ او را «طاهره»، پاک روشن و پاک منش میشناختند، او در این خانه، به انفاق و رسیدگی به محرومان و درماندگان جامعه و انجام کارهای شایستهای که از آموزههای پیامبران پیشین و کتابهای آسمانی، یاد گرفته، میپرداخت.
- همچنین این خانه پیش از اسلام این سعادت و لیاقت را داشت که کانون مهر و محبت به محمد صلی الله علیه و آله گردید، خدیجه با نهایت صفا و اخلاص آن حضرت را به زندگی مشترک و پیوند مبارک.
دعوت کرد و او نیز پس از خانهی ابوطالب آن خانه را برای زندگی خانوادگی انتخاب کرد و این خانه را پربرکتتر نمود.
به این ترتیب آن خانه، به عنوان پناهگاه برترین افراد یعنی پیامبر از شورش دژخیمان و تاریک اندیشان تبدیل شد، و خدیجه (سلام الله علیها) با تمام سعی خود به آن مرد زندگیاش پناه داد و همهی اعتبار و وجاهت و نفوذ اخلاقی خود را برای تأمین سلامت و امنیت فدا کرد، با گذشت زمان آن خانه با معنویت تر میشد. همچنین مکانی شد برای عروج پیامبر به سفر، یا سفرهای معراج بود، و آن حضرت از آنجا به «مسجدالاقصی» برای عروج به آسمانها و عالم بالا رفت و محل برگشت آن حضرت هم دوباره همان خانه بود به این ترتیب اسلام در آن خانه ظهور کرد و پناهگاه مسلمانان هم شد.
- حضرت خدیجه (سلام الله علیها) در این خانه بود که یگانه دختر پیامبر صلی الله علیه و آله، حضرت زهرا (سلام الله علیها) را به دنیا آورد، و محل رشد و شکوفایی شخصیت پر معنویت آن دختر و محل انس و الفت او با مادرش خدیجه شد. این مکان محل دوران خردسالی و کودکی و نوجوانی و جوانی علی علیه السلام و محل رشد و تربیت او هم بود.
از همهی اینها برتر و بالاتر، آن خانه محل فرود فرشتهی وحی و رفت و آمد فرشتگان بود، که گروه به حضور پیامبر میآمدند و میرفتند. در سالهای اولیهی بعثت که شرک گریان و محافظه کاران و مخالفان تحول و دگرگونی جامعه که بر آزادی و امنیت او هجوم میآوردند، تنها آن خانه بود که کانون امن و امان و محل پرستش خلوت و آرام آن حضرت و خدیجه و علی علیه السلام و برخی از پیشگامان دیگر بود.
و به دنبال این مشکلات بود که شبی پرخطر اتفاق افتاد و امیرالمؤمنین جان خود را به خطر انداختند و برای تضمین سلامت و امنیت پیامبر، بر رختخواب پیامبر که از همین خانه بود خوابید و به آن افتخار بزرگ رسید و پیامبر توانستند از حلقهی محاصرهی دشمن به سوی غار «حرا» و از آنجا به سمت مدینه رفتند، و دختر گرانمایه اش فاطمه (سلام الله علیها) در این بحران در آن خانه ماند و خدا میداند که در آن شب سخت چه وحشت و دلهرهای بر او حاکم شد و تنها این خانه بود که سرای ایمان، مبدأ هجرت، و شاهد دغدغهها و دلهرههای فاطمه (سلام الله علیها) است.
این نکات مهم و سرنوشت ساز در مورد این خانه، هرکدام نشان دهندهی آن است که خدیجه و خانهی او دارای چه شایستگی و برازندگی بوده است و چه درایتی و مدیریتی داشته که توانسته این خانه را اینطور با معنویت حفظ کند و این رویداهای بزرگ و تاریخ ساز در آن اتفاق بیفتد.
چرا که مسلماً تردیدی نیست که این رویدادهای مقدس و آسمانی، در مکان پاک و پاکیزه و با معنویت اتفاق میافتد، نه در جایی که مقدس نباشد.
پس وظیفهی مردم و عالمان فرهیخته و زمامداران کشورهای مسلمان نشین است تا با کسب موافقت و همکاری دولت حجاز، این اقامتگاه پر معنویت را به طور دقیق پیدا کنند، و آن را آباد کنند و بسازند، تا زائران خانهی خدا در سفر حج و عمره، در آنجا به پرستش خدا و نیایش بپردازند، و ضمن استفاده از برکات آن خانه با ویژگیهای شخصیتی خدیجه (سلام الله علیها) آشنا شوند و فکر کنند که چطور میشود خود و دنیای خود را بشناسند و با الگو گیری زندگی و ازدواج آن بانو، با بهترین سبک زندگی تشکیل دهند و موفق باشند.
از امام باقر علیه السلام آورده اند که: «اِنَّ رَسُولَ اللهِ لَمَّا اُسْرِیَ بِهِ نَزَلَ جبَرئیلُ بِالبُراقِ... عَلی بابِ خَدیجة... »؛ «به هنگام فرار رسیدن لحظهی سفر وصف ناپذیر معراج، فرشتهی وحی آن مرکب ویژه را به در خانهی خدیجه آورد... و پیامبر پس از نشستن به آن به سوی قدس شریف رفت و در آنجا پیامبران خدا به پیشواز آن حضرت آمدند؛ و با اذان فرشتهی وحی، همگی بر پیامبر اقتدا کردند و نماز خواندند... ».
در مورد آن خانهی
پر معنویت آمده: «وَ مَسْتَحَبُ فِی مَکّة التشرِفُ فِی مَنزلِ خَدیجة»؛
«و از کارهای پسندیده در مراسم حج و تشرف به مکه، دیدار از خانهی پرخاطرهی خدیجه (سلام الله علیها) و زیارت آن است.».
9- قدرت مدیریت.
اسناد تاریخی نشان می دهد که حضرت خدیجه (سلام الله علیها)، زن شریف و ثروتمند و صاحب امکاناتی بود که به تجارت گستردهای مشغول بود. کارگزاران و کارمندان و عوامل اجرایی را، از میان انسانهای سالم و امانت دار و درستکار و آزمون شده استخدام میکرد و خودشان هم در مرکز و خانه و محل کارش مینشست و این کاروان تجارتی را با مدیریت قوی خود هدایت میکرد و به کارهای اقتصادی خود میرسید.
با دقت در انتخاب وقت و فرصت، نوع کالا و مقدار آن، حرکت و بازگشت و توقف کاروان را با آگاهی از زمان و مکان، طوری تنظیم و تدبیر و برنامه ریزی میکرد که مورد تحسین کاروان بزرگ تجارتیاش میبود.
از یمن به حجاز میرفت و از حجاز به شام و دیگر مراکز مهم اقتصادی و تجاری، و سود سرشار و عادلانه و فراوانی به دست میآورد.
اگر به شرایط آن روز جهان و دنیای عرب و قلمرو حجاز در آن زمان آشنا باشیم، و نیز اگر اسارت و محرومیت کامل «زن» از حقوق انسانی و اجتماعیاش را به یاد آوریم، و زنده به گور کردن دختران را بدانیم، آنگاه ادارهی امر مهم اقتصادی به وسیلهی یک دختر هوشمند و پاک منش و به مدیریت توانمند و ظریف او، ما را به شخصیت و ویژگی معنوی و برجسته و ابتکار او در کارها و روح مدیریت و سازندهی او آشناتر میکند که واقعاً او در آن روزگارها، خردمندترین و مدبرترین و کارآمدترین زنان بود.
از همه مهمتر او بر طبق رسم رایج بازار آن زمان، یعنی احتکار و انحصار، کم فروشی و فریب، رباخواری و بهره کشیهای ظالمانهی رایج و از هر نوع حرام خو ارگی مرئی و نامرئی و سوءاستفاده از فرصت و اعتبار و امکانات برای انباشتن ثروت دوری میکرد و کار پر شرافت خود را به این گناهان بزرگ آلوده نمیکرد و به کارگران و کارمندان و مدیران خود نیز هشدار میداد که داد و ستد و سود و درآمد را با صداقت و هوشمندی و از راههای مشروع و عادلانهی تجارت و صادرات و واردات و خدمت به کشور و ملت و تعهد و تخصص به دست آورند.
او به دلیل همین ویژگیهای برجستهی اخلاقی و انسانی و مدیریت منطقی و خردمندانه نه تنها اعتماد بازارهای داخلی، بلکه بازارهای منطقهای را هم به دست آورده بود و راه پیشرفت و ترقی و رشد را برای دیگران هم باز میکرد، در نتیجه راههای موفقیت او بازتر میشد و مورد استقبال بازارهای مصر و یمن و شام و حبشه و...قرار میگرفت.
10- ابتکار و استقلال جویی.
استقلال جویی و استقلال طلبی و استقلال اندیشی این بانو از لابه لای رفتار و کردار شایستهاش پیدا میشود، و این از برجستگیها و امتیازات بلند او بشمار میرود. چرا که اگر انسان از نظر فکر و اندیشه، متکبر و مستقل نباشد، نمیتواند در میدان عمل و تجارت و مدیریت و حساسترین لحظات تصمیم گیری، به طور مستقل فکر کند و عمل کند.
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) بر اساس این ویژگی بود که دهها خواستگار دارندهی زر و زیور و کاروان تجارتی و صاحب امکانات را قبول نکرد و به همهی آنها «نه»! گفت و طوری عمل کرد که همه فکر کردند او تصمیم به ازدواج ندارد، اما وقتی که او با انسانی امین و پاکدل و متفکر و شایسته کردار و روحی بزرگ یعنی محمد صلی الله علیه و آله آشنا شد، همهی آداب و رسوم جاهلی و خرافی را مسخره کرد و خود پیشنهاد ازدواج به محمد داد.
و وقتی غوغایی از هیاهو و جنجال به راه افتاد که دختر ثروتمند و مقتدری چون شما با جوان تهی دستی چون محمد نباید ازدواج کند، با قدرتی استوار و ابتکار، ایستاد و همهی ثروت و امکانات خود را به محمد صلی الله علیه و آلهبخشید و نشان داد که حُسن انتخاب، حُسن عاقبت، سعادت، شخصیت، عظمت، شکوه و... چیزی است که برای به دست آوردن آن نه تنها پول، کاروان تجارتی، زر و زیور، شهرت و قدرت، مهم نیست، بلکه باید از هستی گذشت.
یکی از اسناد تاریخی آورده است که: «وَکانَت خَدیجَة اِمْرَاةً حازِمَةً نَبیلَةً شَریفةً... قالَت: یابْن عَمَّ! اِنّی رَغِبتُ فیکَ لِقِرابَتِکَ مِنِّی وَ شَرَفِکَ مِنْ قَوْمِکَ وَ اَمانَتِکَ عِنْدَهُمْ وَصِدْقِ حَدیثِکَ وَ حُسْن خُلْقِکَ... »؛ «خدیجه (سلام الله علیها) به راستی بانویی خردمند و خردورز و بسیار پر شرافت بود.
او در روزگار خود از نظر ریشه و تبار از بهترینهای قریش بود و از نظر ثروت و امکانات، ثروتمندان آنها بود. بسیاری از چهرههای سرشناس عرب و عجم برای پیوند با او سخت میکوشیدند و خواستگار بی قرار او بودند اما او به آنان پاسخ منفی داد و در همان حال خود با هوشمندی و آینده نگری به خواستگاری پیامبر رفت و گفت: من به خاطر خویشاوندی و همفکری و به دلیل شرافت، امانت، راستی و منش شایستهات دل در گرو مهر تو دارم و به آن هستم که اگر بپذیری با تو پیما
ک منشی، دین باوری و خداجویی، وقار و حیا و عزت و آزادگی آراستهترین ها بود و در ثروت و امکانات، ثروتمندترین آن ها بشمار می رفت.».
سخن آخر
با توجه به ویژگیهای مطرح شده مشخص است که، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) دارای خود اندیشی و نو اندیشی هستند. این بانوی مکرمه اگرچه از تبار انسانهای اصیل و با شرافت عرب آن زمان بودند لیکن خودشان، دارای امتیازات تحسین برانگیزی بودند و همواره برای رشد و پرورش چنین صفات انسانی و خداپسندانه تلاش میکردند
ن زندگی مشترک امضا کنم.».
11- هدف داری و فداکاری.
این ویژگی را میتوان در تمام ویژگیهای بارز خدیجه (سلام الله علیها) دید، زندگی پرفراز و نشیب او نشانهی آن است که به دنبال هدف پاک و صاف و بلند و درخشانی بود. هدفی بالاتر از زر و زیور دنیا و کاروانهای تجارتی و...هدفی بالاتر از زندگی روزمرّه و خور و خواب، و هدفی ارجمندتر از آسایش و آرامش و شخصی و خانوادگی.
این بانو مانند موجِ بی قراری بود که در راه هدف، آرامش نداشت ولی وقتی به ساحل وجود محمد صلی الله علیه و آله رسید و در آن جا به عدالت خواهی و حق و ایمان و اخلاص، پاکی و امانت، نجابت و شرافت، بشردوستی و کرامت، وجدان و فطرت و دیگر ارزشهای انسانی و خداپسندانه را دید خود را در نزدیکی هدف دید.
و از اینجا میتوانیم به راز احترام بسیار پیامبر به «خدیجه» برسیم، به این که پیامبر چقدر او را دوست داشتند و به او احترام میگذاشتند، در فراز و نشیب زندگی، توفانهای اجتماعی و فرهنگی، او را از مشاوران خود میدانستند و از دیدگاههای او استفاده میکردند.
و همیشه نیکیهای «خدیجه» بر زبان پیامبر بود و برای هرکس که از آن بانو خاطرهای داشت، احترام قائل بودند.
بسیار در تاریخ آمده است که پیامبر صلی الله علیه و آله میفرمودند: «خَدیجَةُ وَاَینَ مِثْلُ خَدیجَةِ؟....»؛
«از خدیجه سخن گفتید، کجا مانند او پیدا میشود؟....».
12- حق جویی و حق پذیری.
در این دنیا خیلی از افراد هستند که مستیهای گوناگون، آفت جانشان میشود و نعمتهای زندگی بلای وجودشان و رزق و روزیهای خدا، زهر تلخ و موجب مرگشان میشود. یکی در اوج زیبایی و تناسب اندام است، و همان مستی زیبایی و ماهرویی، آفت جانش میشود.دیگری غرق در ثروت و امکانات است و از در و دیوار و آسمان و زمین برایش میریزد، ولی همان ثروت و دارایی او را به تباهی و نابودی میکشاند
سومی در اوج اقتدار است و روزگار بر وفق مُرادش است، و این چرخش یکنواخت روزگار و احساس بی نیازی، او را از چرخش ناگهانی آن غافل ساخته و به طغیان می کشاندش.چهارمی مست جوانی است، و این نیروی جوشان و خروشان، قاتل جان و ایمان و خروش میشود.یکی دریای موّاج آگاهیها و دانشهاست و در مستی آن غرق است و دیگری در اوج شهرت است و همان آلت قتالۀ شخصیت او میشود.
یکی بر کرسی قدرت و فرمانروایی جا خوش کرده و همان ریاست و راحتی، او را به خودکامگی و طغیان میرساند و دنیا و آخرتش را میسوزاند و او را از راحتی به ناراحتی میرساند. همین طور میتوان شمرد و تمام هم نمیشود... اما این بانوی بلندمرتبه، با اینکه غرق در زر و زیور، جمال و کمال، شور و شعور، عقل و درک، شهرت و آواز، و استقلال و...بود، از آفتها و مستیهای آنها خود را حفظ کرد چرا که دارای روح حق پذیری و حق جویی بود، به خاطر همین هم نخستین ایمان آورندهی به خدا و پیامبر از زنان و پیشگام تر ین در اسلام و نماز و هجرت و جهاد و فداکاری بود.
سپس پاداش این حق پذیری هم این بود که خدای پرمهر و بنده نواز، به فرشتهی وحی فرمان داد که در وقت فرود بر پیامبر صلی الله علیه و آله، درود و سلام او را هم به وسیلهی بندهی برگزیدهاش به خدیجه (سلام الله علیها) برساند، تا ثابت شود که خدا به پاداش آن ایمان خالص و ژرف و آن اعمال شایسته و پایدار، مقر زیبایی در بهشت برای او آماده کرده است (وَبَشِّرُها بَیْتٍ فِی الجَنَّةٍ مِن قَصْبٍ لاضحبٍ فیه وَلا نَصب... )
13- درایت و خردمندی.
نعمت خرد و خردمندی و خردورزی درست، یعنی نگاه متفکرانه بر پدیدههای آفرینش و شناخت روابط آنها، یعنی دقت در سازمان وجودی خودمان، یعنی هدف داری و هدف شناسی و آراستگی به ارزشها و پیراستگی از ضد ارزش ها و در کل یعنی اوج گرفتن به بندگی و ساختن شایسته و بایستهی دنیا و آخرت بر اساس حق و عدل و برابری و ایثار و فداکاری.
«اَلعَقلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمن وَ اکْتُسِبَ بِهِ الَجنان»؛ (31) «عقل آن است که به وسیلهی آن خدای رحمان پرستش شود و به وسیلهی آن بهشت نصیب انسان شود.».
با دقت در معنای عقل، پس در نتیجه خدیجه (سلام الله علیها) خردمندترین بانوان روزگار است، چرا که او در پرتو خروش بود که نخستین بانویی بود که ایمان و اسلام آورد، همراز و همسنگر و مددکار پیامبر صلی الله علیه و آله شد و همهی هستی خود را خردمندانه برای ساختن دنیا و آخرتش ریخت و فدا کرد.
او در این راه، جهاد و فداکاری میکرد، پیامبر را دلداری میداد، به او امید میداد، او را دلگرم میکرد و پناهش میداد.
یکی از نوشتههای تاریخی میگوید: «وَکانَتْ مِنْ اَحْسَنِ النِّساءِ جَمالاً، وَاَکْمَلُهُنَّ عَقلاً، وَاَتمَهُنَّ رَأیاً، وَاَکْثرُهُنَّ عِفَّةً وَدنیاً وحیاءً وَمُرُوَّةً وَمالاً... »؛
«خدیجه (سلام الله علیها) در زیبایی ظاهری و باطنی، زیباترین زنان روزگارش بود و از نظر خرد و اندیشه، خردمندترین و اندیشمندترین آنان، او در پاک روشی و پا
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
29.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیه های زندگی
قسمت نهم
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و گپ و بله و روبیکا و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 فرا رسیدن دهم ماه مبارک رمضان، سالروز وفات ام المؤمنین حضرت خدیجه کبری علیهاالسلام را تسلیت میگوییم.
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و گپ و بله و روبیکا و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
حدیث روز ۱۲ فروردین ماه ۱۴۰۲
#حدیث_امروز
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و گپ و بله و روبیکا و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
دعای روز دهم ماه مبارک رمضان
#دعا #مناجات #رمضان #روزانه
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و گپ و بله و روبیکا و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
کرد در ماه خدا روح تو پرواز از بدن
گشت مهمان در جوار قرب حی ذوالمنن
بود سال رحلتت سال غم و رنج و محن
جامه ختم رسالت شد بر اندامت کفن
قاریان افضل ایران
***
سلام ما به تو باداى خدیجه کبرى
نخست همسر خوش طینت رسول خدا
هزار رحمت حق بر راوان پاک تو باد
درود ما به تو باد، به جنت الماوى
وفات حضرت خدیجه (س) تسلیت باد
***
در این روز حضرت امام خمینی (ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی با اعلام رسمی جمهوری اسلامی ایران و به منظور تشکر از آری قاطع ملت ایران به الگوی حکومت جمهوری اسلامی، پیامی صادر کردند و طی آن از عناوین مختلفی برای روز ۱۲ فروردین استفاده کردند که در ادامه به بازخوانی برخی از این عناوین و بخشهایی از پیام ایشان میپردازیم:
۱۲ فروردین؛ روز امامت امت و فتح و ظفر ملت
من در این روز مبارک، روز امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوری اسلامی ایران را اعلام میکنم؛ به دنیا اعلام میکنم که در تاریخ ایران چنین رفراندمی سابقه ندارد که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوقها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه در زبالهدان تاریخ دفن کنند.
۱۲ فروردین؛ روز از پای درآوردن دشمن
مبارک باد بر شما روزی که پس از شهادت جوانان برومند و داغ دل مادران و پدران و رنجهای طاقتفرسا، دشمن غول صفت و فرعون زمان را از پای درآوردید، و با رأی قاطع به جمهوری اسلامی، حکومت عدل الهی را اعلام نمودید.
۱۲ فروردین؛ روز احقاق حقوق تمام اقشار ملت
مبارک باد بر شما روزی که در آن تمام اقشار ملت به حقوق خود میرسند، فرقی بین زن و مرد و اقلیتهای مذهبی و دیگران در اجرای عدالت نیست.
۱۲ فروردین؛ نخستین روز حکومت الله
صبحگاه ۱۲ فروردین - که روز نخستین حکومت الله است - از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ماست. ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند. روزی که کنگرههای قصر ۲۵۰۰ سال حکومت طاغوتی فرو ریخت، و سلطه شیطانی برای همیشه رخت بربست و حکومت مستضعفین که حکومت خداست به جای آن نشست.
امام خمینی (ره) همچنین در پیامی که به مناسبت نخستین سالگرد تثبیت حکومت جمهوری اسلامی صادر کردند، دو ویژگی دیگر برای روز جمهوری اسلامی برشمردند:
۱۲ فروردین؛ سالروز رسمیت یافتن حکومت مستضعفین بر مستکبرین در ایران
روز دوازدهم فروردین، سالروز رسمیت یافتن حکومت مستضعفین بر مستکبرین در ایران است؛ سالروز تحقق وعدۀ حق تعالی است. و منت خدای را که ملت مستضعف ایران بر مستکبرین جهان چه شرقی چه غربی چیره و پیروز شد.
۱۲ فروردین؛ روز غلبه جنوداللّه بر جنود شیطان
دوازده فروردین، روز غلبه جنوداللّه بر جنود شیطان و روز فتح و نصر خدا و بندگان مؤمن به اوست. ملت ایران این روز را عیدی اسلامی ملی تلقی میکند. و آن روز فتح مطلق و نصر به تمام معناست که همۀ مستضعفین جهان را این نور سنت الهی و سایه پرچم نصر من اللّه فرا گیرد.
آیتالله سید علی خامنهای رهبر انقلاب اسلامی نیز در گفتوگو با یکی از رسانهها که در فروردین ماه ۱۳۶۴ انجام شد، برخی دیگر از ویژگیهای روز جمهوری اسلامی را برشمردند که در ادامه آنها را بازخوانی میکنیم:
۱۲ فروردین؛ یک مقطع تاریخی بینظیری در تاریخ کشور
روز جمهوری اسلامی یک مقطع تاریخی بینظیری در تاریخ کشور ماست، زیرا که برای اولین بار بعد از صدر اسلام و پس از فَترَت کوتاه اولین سالهای فتح ایران به دست مسلمین یعنی که در آن سالهای کوتاه البته حکومتها تا حدود زیادی اسلامی بودند در طول این تاریخ ممتدی که کشور ما داشته، برای اولین بار بعد از آن فَترَت و بعد از آن دوران کوتاه صدر اسلام یک حکومتی اعلان شد، یک نظامی اعلان شد که دارای دو خصوصیت مردمی بودن و الهی بودن هست؛ یعنی جمهوری اسلامی
۱۲ فروردین؛ نقطهی مکمل و متمم انقلاب بیستودو بهمن ۵۷
نقطهی مکمل و متمم انقلاب بیستودو بهمن بود یعنی خلاصه محصول بیستودو بهمن روز جمهوری اسلامی روز دوازدهم فروردین بود.
۱۲ فروردین؛ عید همه کسانی که میتوانند مسلمان باشند
یک خصوصیت دیگر هم در روز جمهوری اسلامی ما هست و آن اینکه آن روز عید فقط ما مردم ایران نیست، بلکه عید همهی کسانی میتواند باشد که مسلمانند، یعنی نزدیک به یک میلیارد جمعیت. آنها هم، یعنی ملتهای مسلمان عادت کردند که اسلام را در حال دفاع در موضع انفعال، در حال انزوا ببینند. آن وقتی که یک ملتی در موضع تهاجم به قدرتهای سلطهگر و تهاجم به نظامهای بشری ناقص قرارمیگیرد و اعلان یک جمهوری بر اساس اسلام میکند این برای همهی ملتهای مسلمان مایهی مباهات و سربلندی است خلاصه خصوصیات گوناگونی در روز جمهوری اسلامی هست.
رهبر انقلاب اسلامی در این گفتوگو همچنین به بیان خاطرهای از روز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ پرداختند؛ ایشان فرمودند:
«خاطره، من البته در آن روز، روز رأیگیری کرمان بودم از طرف امام یک مأموریتی به من محول شده بود که بروم بلوچستان و سر بزنم به شهرهای بلوچستان و مردم آنجا را از نزدیک دیدار بکنم و پیام امام را برای آن مردم ببرم. پیام محبت و دلسوزی را که ملاحظه میکنید از همان روزهای اوّل امام به فکر افتادند که با این مستضعفین دورافتادهای که به کلی فراموش شده بودند، حتی در نظام گذشته ملاطفت و محبت کنند و من را که آنجا سابقه داشتم آشنای
ی نسبتاً زیادی داشتم فرستادند آنجا برای این کار.
کرمان رسیدهبودم من در راه بلوچستان که روز رأیگیری بود، در فرودگاه بچههای حزبالهی و داغ کرمان آمدند، صندوق را آوردند چند تا صندوق بود، هر کدام میخواستند که بیاورند من در آن رأی بیاندازم. آنها هم من را میشناختند. یعنی سابق که کرمان رفته بودم و مردم کرمان با من آشنا بودند. من هم خیلی به مردم کرمان از قدیم علاقه داشتم مردم خیلی بامحبت و جالب بودند همیشه در چشم من. خیلی لحظهی شیرینی بود برای من، آن لحظهای که این رأی را من میانداختم توی صندوق و میدیدم آن شور و هیجانی را که مردم کرمان از خودشان نشان میدادند در رأی دادن. بعد هم نشان داده شد که خب نود و نه درصد آرا به جمهوری اسلامی آری بود.
خاطرهای که فقط اشاره میکنم مخالفتهایی است که با رأیگیری به این شکل وجود داشت که از طرف جناحهای مختلف این مخالفتها بود همه هم خودشان را بعدها نشان دادند. هم آن جناحهایی که بر مطبوعات کشور مسلط بودند، روشنفکرهای چپ و نیمه چپ و لیبرال و التقاطی، اینها که مطبوعات آن روز را اطلاعات، کیهان آن روز را توی مشت داشتند که خب بحمدالله بعد همه ازاله شدند و روزنامهی حسابی دیگری هم نبود یعنی همین روزنامهی جمهوری اسلامی که نبود روزنامهی دیگری هم که بشود مورد اتفاق باشد همینطور. هرچه دلشان میخواست مینوشتند. رفته بودند اینجا و آنجا این روشنفکرهای گروهکی سیاسی ملحد و نیمهملحد از شخصیتهای گوناگون نظر خواسته بودند که به نظر شما آری یا نه درست است؟ یا بیایید چند جور حکومت را مطرح کنیم و رأی بگیریم. مقصودشان هم این بود که مردم را از آن یکپارچگی خارج کنند، اگرچه فرقی هم نمیکرد یعنی تأثیری هم نداشت. اگر مردم خب طبیعی بود که به آن شیوههای دیگر رأی نمیدادند و به خصوص بعد از آنی که امام آنجور صریح فرمودند جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم، نه یک زیاد، لکن آنها کار خودشان را میکردند به امید اینکه شاید بتوانند شکاف بیندازند این رأی زیاد مردم را کم کنند، رأی را تقسیم کنند از این کارها میکردند و اوضاعی داشتیم ما در شورای انقلاب با آن جناح لیبرال و به اصطلاح ملیگرا که بیشترین خصوصیتشان مخالفت با خط اصیل انقلاب بود که این شیوهای را که بعد هم انجام گرفت این شیوه را اثبات کنیم که این شیوهی درستی است.»قاریان افضل ایران
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
جز10.mp3
3.71M
تحدیر جزء دهم قرآن کریم
استاد معتز آقایی
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و گپ و بله و روبیکا و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
پرسش و پاسخ احکام نیت در نماز
#احکام #سوال_شرعی #نماز #نیت #احتیاط #ظهر #قلب #ذهن #امام_خامنه_ای
فروردین ماه ۱۴۰۲
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و روبیکا و بله و گپ و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
38.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیه های زندگی
قسمت دهم
📲در شبکه های اجتماعی زیر با ما همراه باشید👇👇👇
🔹 سروش و گپ و بله و روبیکا و ایتا:
@manzelgaheoshagh_tehran_bozorg
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
هدایت شده از منزلگاه عشاق تهران بزرگ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیه175🌹ازسوره بقره 🌹
أُولئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى وَ الْعَذابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ
آنها (كتمان كنندگان حقّ) كسانى هستند كه گمراهى را به بهاى از دست دادن هدايت و عذاب را به جاى آمرزش خريدند. پس به راستى چقدر در برابر عذاب خداوند تحمّل دارند؟
آیه175🌹ازسوره بقره 🌹
أُولئِكَ :آنان
الَّذِينَ:کسانی هستند که
اشْتَرَوُا:خریدند
الضَّلالَةَ :گمراهی را
بِالْهُدى : به بهای هدایت
وَ الْعَذابَ :وعذاب را
بِالْمَغْفِرَةِ :به بهای آمرزش
فَما :پس چه
أَصْبَرَهُمْ :شکیبایند
عَلَى:بر
النَّارِ:آتش