قَدْ کَلَّتْ لِسَانِی کَثْرَةُ ذُنُوبِی
وَ أَذْهَبَتْ عَنِّی مَاءَ وَجْهِی
فَبِأَیِّ وَجْهٍ أَلْقَاکَ؟!
همانا کثرت گناهان، زبانم را به لکنت انداخته
و آبروی من را بُرد
پس با چه رویی با تو روبرو شوم؟!
#امام_سجاد_علیه_السلام
#صحیفه_سجادیه
آری گناه ، مانعِ قرب و وصال بود
بی آبرو شدم ، ز خجالت گریستم
#عاصی_خراسانی
@aleyasein
سلامٌ علی آلِ طاها و یاسین
به این خلق و این خوی و این عزّ و تمکین
رخش مصحف فاطمه، حُسن، قرآن
پُر از «قدر» و «وَاللَّیل» و «وَالشَّمس» و «وَالتّین»
درود الهی بر آن خُلق نیکو
سلام محمّد بر آن خوی شیرین
نماز از خضوعش به پرواز آید
دعا از نفسهای او بسته آذین
به سجادهاش آسمان آورد سر
به ذکر دعایش خدا گوید آمین
سلام خدا بر خضوع و خشوعش
قیام و قعود و رکوع و سجودش
درود خداوند حَیّ جلیلش
به قدر و کمال و جمال جمیلش
عجب نیست در مسلخ عشق و ایثار
اگر بوسه بر دست آرد خلیلش
عجب نیست کز عرشۀ عرش اعلا
طواف آرد از چارسو جبرئیلش
سلاطین غلامش، خواتین کنیزش
طوایف مریدش، قبایل دخیلش
حَجَر شاهد عزت و اقتدارش
هشام بن عبدالملکها ذلیلش
بسا تخت شاهی فرو رفت در گل
کجا حاکم گِل شود حاکم دل؟
«هشام» استلام حجر تا نماید
در آن ازدحامِ خلایق نشاید
نه قدری که از وی شود قدردانی
نه کس بود تا کس بر او ره گشاید
به ناگاه دیدند آمد جوانی
که پیوسته او را حَجَر میستاید
گشودند حُجّاج از چار سو، ره
که آن شاهدِ حُسن یکتا بیاید
یکی خواست تا سر به پایش گذارد
یکی رفت تا جان نثارش نماید
یکی گفت نامش چه باشد هشاما!
- حسد را نگر- گفت: نشناسم او را
به ناگه «فرزدق» خروشید در دم
که: این است نجل رسول مُکَرّم!
تو چون میکنی در مقامش تجاهل؟
من او را بِه از خویشتن میشناسم
نماز است بی او گناه کبیره
ثواب است بی او خطای مسلّم
تعالیم اسلام از اوست جاری
قوانین توحید از اوست محکم
چراغیست بر قلۀ آفرینش
امام است بر جملۀ خلق عالم
سلام و رکوع و سجود است از او
قنوت و قیام و قعود است از او
امامیست کو را اُمَم میشناسد
کریمیست کو را کرم میشناسد
صفا، مروه، مسعی، حَجَر، حِجر، زمزم
طواف و مطاف و حرم میشناسد
بیابان مکه، منا، خیف، مشعر
سماوات و لوح و قلم میشناسد
زمین میشناسد، زمان میشناسد
عرب میشناسد، عجم میشناسد
یم و قطره و ماه و خورشید، او را
به ذات الهی قسم میشناسد
سلام خدا بر اَب و جَدّ و مامش
مسلمان بود هر که داند امامش
#امام_سجاد_علیه_السلام
#مدح_ولادت
#غلامرضا_سازگار
@aleyasein
مژده کز آفاق روشن، گل به دست آمد بهار
برگ برگ سبزه را شیرازه بست آمد بهار
دید دریا تشنه، صحرا عاشق است آمد بهار
جام بر کف، خنده بر لب، میپرست آمد بهار
در مسیرش مخمل سبز چمن گستردهاند
حلّه رنگینِ یاس و یاسمن گستردهاند
باغ باید در قدومش عنبرافشانی کند
هدهد شهر سبا، بال و پرافشانی کند
ماه بَذر نقره پاشد، گوهرافشانی کند
آفتاب از مشرق گیتی زرافشانی کند
تا ببیند آسمان اوج و فرود عشق را
تا بخوانند اختران با هم سرود عشق را
انتظار عاشقان فجر امید دیگریست
روشنیبخش جهان صبح سپید دیگریست
در بهار آرزو عید سعید دیگریست
زادروز سید سجاد عید دیگریست
عید تقوا و عدالت، عید آزادی رسید
جشن ایثار و شهامت، موسم شادی رسید
کیست این مولا که شد صدق از صفایش جلوهگر
عشق از او پیدا شد و مهر از وفایش جلوهگر
حُسن یوسف از جمال دلربایش جلوهگر
مطلعالفجر اجابت از دعایش جلوهگر
لیلةالقدر امامت، نازپرورد حسین
از دو عالم آشناتر با غم و درد حسین
آن که آیین وفا را جلوه بخشید و جلا
شاهد بزم و شهادت، یادگار کربلا
روح ایمان و عبادت، اسوۀ اهل ولا
خطبهخوان بینظیر و... خسته از شام بلا
راهبان کعبۀ آزادی و عشق و جهاد
پاسدار مکتب توحید و عدل و اتحاد
دفتر آزادگی با سعی او شیرازه شد
از گلاب اشک او گلزار ایمان تازه شد
عشق عالمگیر شد، عرفان بلندآوازه شد
آسمان در حیرت از آن صبر بیاندازه شد
چون دم پاک مسیحا خطبههای شام او
زخمه بر تار عواطف زد صلای عام او
گر چه عمری حسرت ایام را در دل نهفت
گر چه در گلزار احساسش گل ماتم شکفت
دشمن از اندیشۀ بیدارباش او نخفت
از قیام روز عاشورا سخن بیپرده گفت
لالههای دشت خون را باغبانی کرد و رفت
نهضت سرخ شقایق را جهانی کرد و رفت
ای مدینه! ای که اعجاز لبش را دیدهای
ای که در هجرانِ گل، تاب و تبش را دیدهای
گریۀ صبح و مناجات شبش را دیدهای
صبر طاقتسوز و سعی زینبش را دیدهای
موجزن دریای خون را دیدهای تا کربلا
در رکابش یک چمن گل چیدهای تا کربلا
ای مدینه! ما که از آن روضه دور افتادهایم
چون پرستو در بهار، از شوق و شور افتادهایم
خانه بر دوشیم و از فیض حضور افتادهایم
ما مگر از چشم آن دریای نور افتادهایم
ای مدینه! ارغوانی رنگ شد دلهای ما
سینهها آتش گرفت و تنگ شد دلهای ما
ای مدینه! باز در کوی تو منزل میکنیم
باز از دریای حسرت رو به ساحل میکنیم
پشت دیوار بقیعت خاک را گِل میکنیم
نور زهرا را چراغ روشنِ دل میکنیم
ای مدینه! ای که بوسیدی رکاب جبرئیل
باز کن بر روی این پروانه «باب جبرئیل»
ای مدینه! ما که با گلها تبسم میکنیم
در خیال خود تو را هر شب تجسم میکنیم
گر بخوانی در حضورت دست و پا گم میکنیم
با نسیم صبحدم، گاهی ترنم میکنیم
جلوۀ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
یا صفای خلوت افلاکیان دارد بقیع
#امام_سجاد_علیه_السلام
#مدح_ولادت
#محمدجواد_غفورزاده_شفق
@aleyasein
بیمار، غیرِ شربتِ اشک روان نداشت
در دل هزار درد و توانِ بیان نداشت...
یک گل نداشت باغ و به آتش کشیده شد
جز آه در بساط، دگر باغبان نداشت
یکسر به خاک ریخت گل و غنچه، شاخ و برگ
دیگر ز باغِ عشق، نصیبی خزان نداشت
ماهی که آفتاب از او نور میگرفت
جز ابرِ خشکِ دیده، به سر، سایبان نداشت
دانی به کربلا ز چه او را عدو نکشت؟
تا کوفه، زنده ماندنِ او را گمان نداشت
از تب ز بس که ضعف به پا چیره گشته بود
میخواست بگذرد ز سرِ جان، توان نداشت
یک آسمان، ستاره به ماه رخش، ز اشک
میرفت و یک ستاره به هفت آسمان نداشت...
#امام_سجاد_علیه_السلام
#شهادت
#علی_انسانی
@aleyasein
در کربلا شد آنچه شد و کس گمان نداشت
هرگز فلک به یاد، چنین داستان نداشت
در کربلا هر آنچه بلا بود، عرضه شد
تیری دگر قضا و قدر در کمان نداشت
از این شراره خرمن عمر ستاره سوخت
بود آسمان به جای ولی کهکشان نداشت
بعد از عروج حجت رحمان به عرش نی
دیگر زمین سکون و قرار آسمان نداشت
زینالعباد باز به گیتی قرار داد
ورنه سکون، عوالم کون و مکان نداشت
او شمع راه قافله در شام تار بود
حاجت به نور ماه، دگر کاروان نداشت...
با کولهبار درد در آن دشت پر لهیب
جز دود آه بر سر خود سایهبان نداشت
گفتند: ماه بود و درخشید و جلوه کرد
دیدم که مه به گردن خود ریسمان نداشت
گفتند: سرو بود و خرامید و ناز کرد
دیدم که سرو، طاقت بند گران نداشت
در انقلاب سرخ حسینی کسی چو او
نقش حماسهساز «ولی» را بیان نداشت
در گیر و دار معرکۀ کفر و شرک نیز
دوران چو او سوار حقیقتنشان نداشت...
حق را زیان ز جانب باطل نمیرسد
بیمی گل همیشه بهار از خزان نداشت
تنها نه شمع از شرر شعله برفروخت
«پروانه» هم ز شعلۀ آتش امان نداشت
#امام_سجاد_علیه_السلام
#شهادت
#محمد_علی_مجاهدی
@aleyasein
﷽
ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ
شور ۵ بندی که فکر کنم مناسب این شبها و مراسمات جشن هم هست .
(امام حسین علیه السلام )
بیقرار توام
تا ابد یاحسین ، در مدار توام
من غلام تو و ، پای کار توام
سائل دستای ، سفره دار توام
سرود باران یا ابا عبدالله
نوشتم ای جان یا اباعبدالله
میمیرم واست بخدا آخر
بیا جان بستان ۳ یا اباعبدالله
ذکرتو ما رو ، می بره بالا
این شکوه بیرقِ تو داره ایوالا
عالمی در این ، تب و تاب افتاد
کشتی نجات حق دیگه به آب افتاد
یا ابا عبدالله
(حضرت عباس علیه السلام)
مهر و مهتاب من
ای علمدار و ای ، جان ارباب من
اسمتو می برم ، مستی ناب من
داده ای حاجت و ، کربلا ها به من
نگاهم کردی یا ابوفاضل
دوای دردی یا ابوفاضل
همیشه داری تو هوامونو
خدایی مردی ۳ یا ابوفاضل
معجزه داری ، صاحب الایات
السلام ای که شدی قمر سادات ( سیدالسادات)
جذبه ی چشمات ، کرده مدهوشم
به دوعالم این گدایی رو نمی فروشم
یا ابالفضل ...
جان بقربان تو
با نگاهت شدم ، من مسلمان تو
روزیمو می برم ، از سر خوان تو
سجده کردم شبی ، رو به ایوان تو
چقد سالاری یا ابوفاضل
دل و دلداری یا ابوفاضل
شبیه حیدر ، وسط میدون
یل کراری ۳ یا ابوفاضل
هم وفا دار و ، هم ادب داری
هم به دشمن حسینت تو غضب داری
دلبر عالم ، ساقیا عباس
برده ایی دل از همه ارمنیا عباس
(امام سجاد علیه السلام)
سید الساجدین
ای عزیز حسین ، قبله العارفین
مثل مولایی و ، ازهد الزاهدین
سائل محضرت ، باشه روح الامین
به عالم شاهی علی یا سجاد
شه دلخواهی علی یا سجاد
دعا کن امشب ، تو برای ما
عزیز اللهی ۳ علی یا سجاد
جان جانانی ، ذکر عرفانی
عشقه اینکه مادر تو بود ایرانی
خاک پای تو ، جنت الاعلا
تا ابد ملتمس دعای تو عیسی
یا سجاد مولانا ...
ای امیر دلم
تا بقیعت داره ، پر میگیره دلم
عشق تو بارونه ، توو کویره دلم
بر خم گیسوی ، تو اسیره دلم
دخیلک مولا علی یا سجاد
عزیز الزهرا علی یا سجاد
نوشتم اینکه ، من گدا هستم
تو هستی آقا ۳ علی یا سجاد
زاده ی ارباب ، زاده ی زهرا
ای امید دل من تو محشر کبرا
دلِ خون با من ، دلبری با تو
کار من نوکریه و سروری با تو
#امام_حسین_علیه_السلام
#حضرت_عباس_علیه_السلام
#امام_سجاد_علیه_السلام
@aleyasein