یا کاشف الکرب عن وجه الحسین اکشف کربی بحق اخیک الحسین علیه السلام بیا برگرد خیمه، ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم ... #یا_اباالفضل_العباس #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #به_نیابت_از_حاج_قاسم_روضه_میرویم @aleyasein

گفت بابا؛ ما بودیم، حرمله بود، عمو نبود😭 #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #حضرت_عباس @aleyasein

🎥 مداحی زیبا و ماندگار حاج محمود کریمی در توسل به حضرت اباالفضل علیه السلام • سال ۱۴۰۱، هیأت رایةالعباس • (همه کس و کار منی علمدار ماه شب تار منی علمدار) #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله @aleyasein

امام حسین با برادرش عباس «سلام الله علیهما» وداع کرد... به خیمه‌گاه بازگشت؛ شکسته، اندوهگین، گریان بود... اشک‌هایش را با آستین پاک می‌کرد... سکینه آمد، دامن پدر را گرفت؛ ”پدر!... عمویم کجاست؟!“ همین که امام حسین فرمود عمویت رفت... ناله‌ی زینب کبری «سلام‌الله‌علیها» به آسمان رفت؛ ”آه برادرم... وای عباسم... وای بر بی‌کسیِ ما بعد از تو“ 📚 مقتل الحسین (مقرّم)، صفحه۲۷۰ #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله @aleyasein

📸 تصویری از علمدار انقلاب در شب علمدار اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) #تاسوعا #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله @aleyasein

با اینکه غم داشتیم صاحب علم داشتیم عمومونو کشتن همینو کم داشتیم... حاج محمود کریمی #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #حضرت_عباس @aleyasein

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم #تاسوعا تیغ بردار و بگو نامِ علی یعنی چه کُفر یعنی که و اسلامِ علی یعنی چه زره‌ات را به رویِ سینه کمی محکم کُن تا ببینند که احرامِ علی یعنی چه کوهها را بشکن  تا که بفهمد دشمن معنیِ ضربه‌یِ آرامِ علی یعنی چه - - تیغ بردار که بازویِ علی داری تو وقتِ طوفان شده هوهویِ علی داری  تو مانده در خاطره‌یِ رزم ، خطر یعنی تو همه گفتند یک کوه ، جگر یعنی تو از مسلمان شدگانِ درِ خیبر بشنو مرگ تو صاعقه تو تیغِ دوسَر یعنی تو خاطرات اُحُد انگار که تکرارِ تو بود ها علی بَشَر کَیفَ بشر یعنی تو - - نفَس اُم بنین شاه‌یلِ زهرایی تو‌ پسر خوانده‌ی روزِ ازلِ زهرایی آی ای عشق بخوان جانِ نجف عباس است آفتابِ لبِ ایوانِ نجف عباس است به عقیقِ یمنش گرچه تراشید حسین نقشِ فیروزه‌ی سلطانِ نجف عباس است بعدِ او کعبه‌ی پیران حرم هست حبیب بعدِ تو قبله‌ی مردانِ نجف عباس است - - هرکه شوقِ تو چشد حسرت محشر نکشد ای خدا هیچ کسی داغِ برادر نکشد دختری گفت به زینب که بگو برگردد عمه با مَشک بگو زود عمو برگردد گفت تا بوسه بگیری زِ علی می‌آید بوسه زد جایِ عمو زیر گلو برگردد گفت در پیشِ رُباب آمدنش گردنِ من قول داده که برای لب او برگردد - - حیف شد حیف که او آنچه که می‌خواست نشد  تا که او خورد زمین پشتِ حرم راست نشد ای مفاتیحِ حرم باز عَلَم را بردار باز بر دوشِ خودت بارِ حرم را بردار تو تکانی بخوری تا خودِ کوفه بروند نگرانم چه کنم یک دو قدم را بردار تکیه کردم به عَلَم باز نشد برخیزم خیز از خاک برادر کمرم را بردار - - آه در چشمِ تو خونِ جگرت را دیدم تو زمین خوردی و من پشتِ سرت را دیدم تیغ می‌خواست که بازویِ تو را برداد نیزه می‌خواست که گیسوی تو را بردارد ای به رو خورده زمین از رویِ تیر و شمشیر مادرم آمده تا رویِ تو را بردارد این سه‌شعبه فقط ای کاش که چشمت می‌بُرد حرمله زد که دو اَبروی تو را بردارد آتشی بر جگرِ قافله انداخته‌اند بینِ اَبروی تو بد فاصله انداخته‌اند حسن لطفی @aleyasein

بسم الله الرحمن الرحیم یاکاشِفَ‌الْکَرْبِ‌عَنْ‌وَجهِ‌الْحُسَینِ‌اِکْشِفْ‌کَرْبى‌بِحَقِّ‌اَخیکَ‌الْحُسَیْنِ علیه‌السلام #حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام #تاسوعا واشد گره از ما به نگاهی به اباالفضل هربار که گفتیم الهی به اباالفضل ما کوه گرفتیم به کاهی به اباالفضل آقای همه ارمنیان جان سن قربان ای مقصد حاجات گران جان سن قربان ما را بنویسید بدهکارتر از این دیوانه و ویرانه و سربارتر از این ما را بنویسید گرفتارتر از این می‌گفت فقط  مادرِ من جاندی ابالفضل می‌گفت به من آذری ایماندی ابالفضل این کیست علی ابن علی معنی نامش این کیست که خواندند همه ختم کلامش این کیست که جبریل گرفته است لگامش ای جان همه خوش قد و بالایی‌ات آقا بر روی سرم سایه‌ی آقایی‌ات آقا خورشید ترین ماهِ شبِ کامل زینب ای سایه‌ی تو روی سرِ محملِ زینب بازی مکن اُمیدِ همه با دلِ زینب اُمیدِ لب کودک تبدار نیامد ای اهل حرم میر و علمدار نیامد پیش تو کشیدم بدنِ محتضر خویش دستی به کمر دارم و دستی به سرِ خویش بگذار که فریاد زنم از جگر خویش شرمنده شدی  آب اگر نیست نباشد وای از حرمم  نامِ تو کافیست نباشد برخیز که سوزِ عطش و ضجه‌ی آب است برخیز که بی تو حرمم خانه خراب است برخیز که بدتر زِ همه حال رُباب است دیدم سرِ این راه بهم ریختنت را با ضربه‌ی سنگین علم ریختنت را آنقدر زمین ریخته‌ای کم شدی عباس شرمنده شدی آب شدی غَم  شدی عباس ای دوخته بر خاک چه محکم شدی عباس ای وای به تیری خَم اَبروی  تو پیچید از هر دوطرف نیزه به پهلوی تو پیچید این تیر چه بد خورد  که مژگان تو را بُرد آن تیغ  چِها کرد  که دستان تو را بُرد این نیزه کجا خورد که دندان تو را بُرد بعد از تو کسی پشت حرم نیست عزیزم هِی داد کشم  دست خودم نیست عزیزم حسن لطفی @aleyasein

بسم الله الرحمن الرحیم #تاسوعا باز در معرکه‌ها نوبت جولان شده است شیر از بیشه سر آورده رجز خوان شده است کیست این مرد که هنگامه‌ی تیرش پیداست تک سواری که فقط ردِ مسیرش پیداست موج برخاسته و کوه تلاطُم کرده سر بدزدید که یک شیر تبسم کرده آمده تا بخرد آبروی میدان را آمده تا که بگیرد نفَس طوفان را میل کرده قدمی دور و بر خویش زند دست بر قبضه‌ی تیغ دوسرِ خویش زند مَشک بر دوش هوای دل دریا دارد پسرِ سوم زهرا چه تماشا دارد تندباد است که می‌چرخد و جانکاه بوَد أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولیُّ‌الله بوَد چشمها مات علی باز به خیبر رفته این جوان کیست که اینقدر به حیدر رفته گره‌ای زد به دو اَبرو و نفس بند آمد کعبه و خیبر و دریا همه را کَند آورد رجزش را اگر از عمق جگر می‌خوانَد ها علیٌّ بَشَرٌ کَیفَ بشر می‌خوانَد لحظه‌ی سختِ نبرد است  گل لبخندش نامِ زهرا و علی نقش به بازو بندش رقصِ تیغش چه عجیب است هنر می‌خواهد دیدنِ حضرت عباس جگر می‌خواهد هو هوی تیغه‌ی او وَه چه شتابی دارد پسِ هر ضربه به جا ردِّ شهابی دارد بعد هر ضربه‌ی او تازه همه می‌فهمند که دو نیمند و یا اینکه به مویی بندند چند وقتی است که بی پا و سر و دست شده‌اند چند وقتی است دو نیم اند ولی بی خبر‌اند رَمِ این لشگرِ پاشیده ببینید  همه باز هم تیغ تراشیده ببینید همه لرزه می‌افکنَد آن دَم که قدم می‌کوبد سرِ زینب به سلامت که علَم می‌کوبد پای او ریخته هر‌کس که سری داشته است چه خیالیست حرم را عَلَم افراشته است باز می‌آید و مشکش پرِ آب‌است هنوز وقتِ لالایی آرام رُباب است هنوز آه از آن روز که می‌دید که لبها خُشک است مَشک‌های حرمش بینِ دو دریا خُشک است رفت یک بارِ دگر شاد کند دلها را تا به خیمه بکشاند یقه‌ی دریا را دختری گفت فرات از لب او می‌آید دلتان قرص بخوابید ، عمو می‌آید ولی ای وای نیامد نَفَسِ گلها حیف چقدر منتظرش بود رُباب ، اما حیف به کمین چند هزاری دلِ نخلستانند شیر می‌آید و از ترس همه پنهانند دست را بس که کریم است همانجا بخشید حاجتِ هر‌چه که تیر است به یکجا بخشید تیر از چار طرف خورده ولی جان دارد پدرِ مَشک ببین مَشک به دندان دارد گرچه هر تیر خودش را به تنِ او جا کرد باز هم حرمله اینجا گره‌اش را وا کرد تیری انداخت که غم را به دل زهرا دوخت مَشک را تیر درید و به تنِ سقا دوخت تیرِ دوم که رها شد دلِ زهرا خون شد چشم را بوسه زد از پشت سرش بیرون شد حسن لطفی @aleyasein