💠 من در خانه پدرم از فقر چیزهایی دیدم که ...
🔻پدرم #آقا_سیّد_جواد_خامنهای از یک خانوادهی علمایی معروف تبریزی بود. ایشان سال ۱۳۱۳ ه.ق در نجف به دنیا آمد. پدر ایشان، #آقا_سیّد_حسین_خامنهای، امام مسجد جامع تبریز بوده است. مایلم اندکی درباره این پدربزرگ ـ آقا سیّد حسین ـ مطالبی بگویم.
✅ ایشان بیست سال در نجف درس خوانده بود و از شاگردان فاضل شربیانی و شیخ حسن مامقانی محسوب می شد. در سال ۱۳۱۵ ه .ق سه سال پس از درگذشت میرزای شیرازی به تبریز بازگشت و در سال ۱۳۲۵ ه .ق، یعنی چند ماهی بعد از نهضت مشروطه وفات یافت و در تبریز تشییع شد.
سپس جنازهی ایشان به نجف منتقل و در قبرستان وادی السلام دفن گردید. ایشان پدر همسر شیخ محمد خیابانی معروف است. بنابراین، همسر خیابانی عمّه ماست.
من در خانهی پدر از فقر چیزهایی دیدهام که در خانهی دیگر علما کمتر مشاهده می شود. ...
پدر هیچ گاه از ناداری و تنگدستی خود با کسی سخن نگفت؛ بلکه برعکس به سبب مناعت طبع و توجه به وضع ظاهر، مردم ایشان را مردی توانگر می پنداشتند.
در تابستان فقط از عبای خاچیه که گرانترین عباست – که بعد از آن عبای مخلوط است و بعد از آن هم عبای مکینه – و در زمستان هم از عبای نائینی استفاده می کرد که از عبای ماهوتِ متداول میان علما فاخرتر است. امّا قبای خود را گاهی به ناگزیر وصله می کرد؛ چون این دیگر زیر عبا پنهان می ماند.
📓 کتاب خون دلی که لعل شد، صفحات ۴ الی ۷
@simayesalehan